A man holds up a frame of certificates as many medals are displayed on a table in front of him
A man holds up a frame of certificates as many medals are displayed on a table in front of him
This article is more than 1 year old

Exclusive

علی یک قهرمان است، اما تا اکنون نتوانسته از آسترالیا نمایندگی کند

علی‌اصغر حسینی، پناهنده هزاره، از قهرمانان کشتی در آسترالیا است، ولی در ۱۰ سال گذشته به دلیل شرایط ویزه‌اش از شرکت در مسابقات جهانی بازمانده است. اکنون که از برزخ بی‌سرنوشتی بیرون آمده، امیدوار است بتواند سال آینده در المپیک پاریس از آسترالیا نمایندگی کند.

نشر شده در 25/05/2023 ساعت 12:08pm
به روز شده در 25/05/2023 ساعت 12:24pm
توسط Mahnaz Angury
منبع: SBS
Image: علی‌اصغر حسینی در مسابقات ملی و ایالتی آسترالیا چندین مدال برده است. (SBS / Mahnaz Angury)
حسینی مردی کم‌حرف است، اما وقتی نوبت به مدال‌هایی می‌رسد که در میدان کشتی‌گیری به دست آورده، می‌تواند جزئیات تک‌تک آن‌ها را بازگو کند.

این ورزشکار ۳۱ ساله با برداشتن دو تا از مدال‌هایش می‌گوید: «این‌ها از افغانستان هستند.»

و در مورد پنچ تای دیگر آن‌ها که در آسترالیا به دست آورده می‌گوید: «این‌ها همگی عنوان‌های ملی هستند.»

ده مدال باقی‌مانده را در مسابقات ایالتی کسب کرده است.
Two men in a wrestling ring, one wearing a blue uniform, the other a red uniform. The one in red is having his arm raised by a referee
علی‌اصغر حسینی یکی از قهرمانان ملی کشتی است. Source: Supplied / Ali Asghar Hussaini
اما حسینی که در کشتی آزاد در وزن ۵۷ کیلوگرام رقابت می‌کند، همیشه در آرزوی کسب مدال از میدان‌های بین‌المللی به نمایندگی از کشوری بوده که در ۱۰ سال گذشته آن را خانه خود خوانده است.

رسیدن به این رویا تا همین هفته پیش ناممکن به نظر می‌رسید.
حسینی در ولایت میدان‌وردک افغانستان بزرگ شده است. او از قوم هزاره است، گروهی که به دلایل نژادی و نژادی همواره ستم کشیده و مورد آزارواذیت قرار گرفته است.

حسینی می‌گوید: «هزاره‌ها همواره از سوی طالبان شکنجه شده‌اند. آن‌ها همیشه دست به هزاره‌کشی زده‌اند و امروز نیز همین کار را می‌کنند.»

یکی از قربانیان هزاره طالبان، برادر خودش بوده است.
A group of young men in wrestling attire
علی‌اصغر حسینی (نفر دوم از سمت راست در ردیف جلو) در افغانستان به ورزش کشتی رو آورد. Source: Supplied / Ali Agshar Hussaini
حسینی به دلیل تهدیدی که متوجه خود و خانواده‌اش بود، در سال ۲۰۱۳ از راه دریا به آسترالیا آمد، غافل از این‌که در این‌جا با نوع دیگری از بی‌عدالتی روبه‌رو خواهد شد.

او بیش از دو ماه را در سه بازداشتگاه مختلف پناهندگان گذراند تا این‌که با ویزه موقت در جامعه رها شد.

او در مدت ۱۰ سالی که با ویزه موقت در آسترالیا زندگی کرده، توانسته در کنار شغل رسمی‌اش به عنوان یک خشت‌کار/آجرکار در غرب سیدنی، تمرین و در رقابت‌های ملی و ایالتی کشتی‌گیری شرکت کند.
Three men wearing medals and holding flowers stand with another man
او قبل از آمدن به آسترالیا نیز عنوان‌های قهرمانی را کسب کرده بود. Source: Supplied / Ali Agshar Hussaini
حکومت جولیا گیلارد در سال ۲۰۱۲ رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی افرادی را که با قایق به آسترالیا می‌آمدند متوقف کرد و دو سال بعد، حکومت تونی ابوت سیاستی را معرفی کرد که بر مبنای آن این گروه از پناهندگان برای همیشه از اسکان دایمی در آسترالیا محروم می‌شد.

حسینی می‌گوید: «وقتی برای سفر به خارج از کشور و رقابت در مسابقات قهرمانی، در المپیک، به آن نیاز داشتم، به من [ویزه دایمی] ندادند.»

اما اکنون پس از یک‌دهه زندگی در برزخ بی‌سرنوشتی، هفته گذشته اقامت دایمی‌اش را دریافت کرده است.
حسینی ویزه موسوم به حل‌وفصل وضعیت (RoS) را دریافت کرده است. این ویزه که در ماه فبروری از سوی حکومت آلبانیزی اعلام شد، به حدود ۱۹ هزار پناهنده دارای ویزه‌های موسوم به حفاظت موقت و پناهگاه امن داده می‌شود.

اندرو جایلز، وزیر مهاجرت، هنگام اعلام این ویزه گفت: «دارندگان ویزه‌های حفاظت موقت و پناهگاه امن کار می‌کنند، مالیات می‌پردازند، کسب‌وکار شروع می‌کنند، آسترالیایی‌ها را به کار می‌گمارند و در جوامع ما برای خود زندگی می‌سازند. هم از نظر اقتصادی و هم از نگاه اجتماعی، منطقی نیست که آن‌ها را در بلاتکلیفی نگه‌داریم.»
بیش از نیمی از پناهندگان واجد شرایط برای ویزه حل‌وفصل وضعیت از کشورهای افغانستان و ایران هستند.

زکی حیدری کمپینر حقوق پناهندگان در سازمان عفو بین‌الملل آسترالیا و دوست آقای حسینی است. آقای حیدری نیز در جست‌وجوی یک زندگی امن از افغانستان فرار کرد و می‌گوید که وضعیت برای هزاره‌ها در دهه‌های اخیر روزبه‌روز وخیم‌تر شده است.

او می‌گوید: «اگر علی در افغانستان می‌بود، شرکت در رقابت‌های ملی و بین‌المللی برایش خیلی دشوار بود.»
Two men walking together on a street
حسینی در کنار دوستش زکی حیدری، کمپینر حقوق پناهندگان در سازمان عفو بین‌الملل Source: SBS / Mahnaz Angury
آقای حسینی می‌گوید که وقتی خبر دریافت ویزه خود را با دوستانش که بسیاری از آن‌ها نیز منتظر همین ویزه هستند شریک کرد، بارانی از پیام‌های تبریکی دریافت کرد.

«من آن را در گروه واتساپ شریک کردم. به آن‌ها گفتم، 'من ویزه را گرفتم'. آن‌ها به همه ویزه می‌دهند، نگران نباشید.»

حسینی اکنون می‌تواند پس از مدتی برای شهروندی آسترالیا درخواست دهد و با اخذ شهروندی، به نمایندگی از آسترالیا در رقابت‌های بین‌المللی کشتی شرکت کند.

اما قبل از همه، آرزو دارد هرچه زودتر با مادرش در آسترالیا یک‌جا شود.

او می‌گوید: «مادرم مرا بسیار دوست داشت، چون من جوانترین فرزندش بودم، و در این ۱۰ سال کمک زیادی به او کرده‌ام.»
A young boy and a woman
حسینی در کنار مادرش Source: Supplied / Ali Asghar Hussaini

رویای المپیک

حسینی وقتی در مورد احتمال رفتن به المپیک پاریس در سال آینده صحبت می‌کند، خوشبین است، اما صدایش پرِ اندوه است.

او می‌گوید: «وقتی آماده بودم، زمانی که در فرم بودم، آن را ندادند... حالا قلبم شکسته است.»

با وجود دریافت ویزه دایمی، هنوز سدهایی که هستند که حسینی باید از آن‌ها عبور کند.
A man stands proud at a gym
حسینی روزانه ساعت‌ها را صرف تمرینات خود می‌کند. Source: SBS / Mahnaz Angury
با توجه به این‌که تنها ۱۴ ماه با المپیک پاریس فاصله داریم، این نگرانی وجود دارد که او به‌موقع شهروندی خود را دریافت نکند، و آقای حیدری می‌گوید که وزیر مهاجرت باید شخصاً در این مورد خاص دخالت کند.

او می‌گوید: «آنچه ما دوست داریم ببینیم این است که شخص وزیر در این مورد دخالت کند. هرچه زودتر بهتر، چون برای او زمان به‌سرعت می‌گذرد.»

با آقای جایلز برای اظهارنظر در این باره تماس گرفته شده است.
Three men on a podium, the one winning gold gesturing to the camera
حسینی باید برای نمایندگی از آسترالیا در میدان‌های بین‌المللی ابتدا شهروندی بگیرد. Source: Supplied / Ali Asghar Hussaini
یک سخنگوی وزارت امور داخله به اس‌بی‌اس نیوز گفت که از ماه فبروری تاکنون بیش از یک‌هزار ویزه حل‌وفصل وضعیت صادر شده و در حال حاضر حدود ۱۶ هزار درخواست دیگر زیر بررسی هستند.

حسینی با وجودی که در یک دهه گذشته فرصت‌های زیادی را از دست داده است، هنوز دوست امیدی را که با آن به آسترالیا رسیده بود، حفظ کند.

به اشتراك بگذاريد