با وجودی آسترالیا پایینترین نرخ بیکاری در چندین دهه گذشته را دارد، برخی از اقشار جامعه هنوز در یافتن کار با مشکل مواجه هستند.
بر اساس ارقام ماه جون اداره آمار/احصائیه آسترالیا، ۲۳.۵ درصد جمعیت بیکار آسترالیا متعلق به جوامعی هستند که انگلیسی زبان اول شان نیست.
موانع زبانی، فقدان تجربه کاری در آسترالیا، شبکههای اجتماعی محدود و مسایل مربوط به شناسایی اسناد و مدارک تحصیلی چالشهای عمدهای هستند که این گروه از جویندگان کار با آنها مواجه میشوند.
علیرغم افزایش تورم، میزان بیکاری در کشور افت کرده است و براساس آخرین ارقام اداره آمار، نرخ بیکاری در کشور در حال حاضر ۳.۴ درصد است که از سال ۱۹۷۴ بدینسو سابقه نداشته است.
تانیا عبدالمطیع و خانوادهاش که در سال ۲۰۱۶ در جستوجوی آرامش و امنیت به آسترالیا آمدند، در جمع کسانی هستند که در بازار کار با مشکل مواجه بودهاند.
تانیا که اصالت فلسطینی دارد، در یک کمپ پناهندگان در لبنان به دنیا آمده و سپس قبل از آمدن به آسترالیا با ویزه بشردوستانه، مدت سه سال را به عنوان پناهجو در اندونیزیا سپری کرده است.
او میگوید که بعد از آمدن به آسترالیا، پنج سال طول کشید تا بتواند کاری برای خود پیدا کند.
خانم عبدالمطیع میگوید: «وقتی به آسترالیا آمدم، دو کودک داشتم و این کار آسانی نبود، به خصوص که وقتی در اندونیزیا بودیم، کار نمیکردیم، مثل این بود که برای سه سال در حالت معلق زندگی میکردیم.»
او میافزاید: «کار آسانی نیست، شما باید از رزومه خود پشتیبانی کنید، دورههای آموزشی را بگذرانید و تجربه محلی داشته باشید تا هر کارفرما به شما اعتماد کند که مناسب هستید... در ابتدا خیلی سخت بود که فرصتی به دست بیاید.»
تانیا تنها کسی نیست که با چنین مشکلی مواجه بوده است.
گزارش 'مهاجران در نیروی کار آسترالیا' پژوهشکده گراتان (Grattan Institute)، نقش مهاجران را در بازار کار آسترالیا به بررسی گرفته و یافتههای آن نشان میدهند که از هر سه کارگر در آسترالیا یک نفرشان متولد خارج است و تازهواردان- کسانی که در طول یک دهه گذشته وارد کشور شدهاند- حدود ۱۰ درصد نیروی کار را تشکیل میدهند.
این گزارش همچنین نشان میدهد که دارندگان ویزههای خانوادگی به میزانی مشابه متولدان آسترالیا در بازار کار سهیم هستند، در حالی که دارندگان ویزههای بشردوستانه معمولاً وضعیت بدتری دارند.
اگرچه تانیا میگوید داشتن کودک پس از ورود به آسترالیا تا حدودی سرعت جستوجوی او برای کار را کند کرده بود، اما در کنار آن عواملی چون موانع زبانی و کسب تجربه محلی نیز نقش داشتند.
همسر او نیز در زمینه شناسایی اسناد تحصیلی خود در آسترالیا به مشکل برخورده بود.
خدمات کاریابی برای تازهواردان
'نیروی کار آسترالیا' (Workforce Australia)، یک برنامه خدمات کاریابی است که توسط حکومت پیشین راهاندازی شد. هدف این برنامه، کمک به جویندگان کار برای دستیابی به شغلی مطمئن یا حرکت به آن سمت است.
خدمات این برنامه از طریق سازمانهای قراردادی ارائه میشوند.

تانیا و خانوادهاش در سال ۲۰۱۶ بعد از سپری کردن سه سال اندونیزیا با ویزه بشردوستانه به آسترالیا آمدند. Source: Supplied by Danyal Syed / Tania Abdul Muti
تونی برک، وزیر کار و روابط محل کار، پس از دریافت شکایتهایی مبنی بر ارتباطات ضعیف، مشکلات دسترسی به خدمات آنلاین و نادیده گرفته شدن مهاجران و پناهندگان، از بازبینی نحوه اجرای این خدمات خبر داده است.
کارجویان جوامع چندفرهنگی محروم میمانند
'خدمات بینالمللی اسکان' (SSI)، یک سازمان ارائهدهنده خدمات به تازهواردان به آسترالیا، میگوید فرایند صدور مجوز 'نیروی کار آسترالیا' به ارائهدهندگان خدمات در مناطق دارای جمعیت بالای مهاجر و پناهنده مشکل داشته است.
این سازمان میگوید، در اینگونه مناطق باید مجوز ارائه این خدمات به سازمانهایی داده میشد که در قسمت کار با آنها تخصص دارند.
استیو اونیل، مدیر عمومی خدماترسانی 'اساسآی آسترالیا'، گفت مناطقی که بیشترین نیاز به خدمات تخصصی را دارند، در برنامه فعلی محروم ماندهاند.
او به عنوان مثال از جنوبغرب سیدنی یاد کرد که یکی از بلندترین جمعیتهای چندفرهنگی و پناهنده را در سطح آسترالیا دارد و «یک کانون اسکان بشردوستانه» است. به گفته او، در این منطقه به هیچ سازمانی که در زمینه خدماترسانی به جوامع چندفرهنگی تخصص داشته باشد، جواز داده نشده است.
او گفت: «در بخش دیگری از سند مناقصه آمده بود که بین ۴ تا ۹ مجوز در آن منطقه جنوبغربی سیدنی صادر میشوند و در واقع فقط چهار مجوز را صادر کردند. و آن چهار مجوز هم به ارائهدهندگان خدمات عمومی صادر شدند.»
"اساسآی در روند مناقصه اشتراک کرده بود، اما موفق به دریافت مجوز نشد.
آقای اونیل گفت که نگرانی وی از بابت عدم اعطای مجوز به اساسآی، بلکه به طور گستردهتر در مورد خود سیستم است.
اما سخنگوی 'وزارت کار و روابط محل کار' به اسبیاس گفت، فرایند صدور مجوز تحت تأثیر عوامل متعددی قرار داشت که از آن جمله میتوان به رقابت تنگاتنگ بین ارائهدهندگان و محلهای پیشنهاد شده اشاره کرد.
او گفت، ارائهدهندگان عمومی که برای مناطق مهاجرنشین انتخاب شدهاند، ظرفیت سازمانی لازم برای ارائه درست خدمات را از خود نشان دادهاند.
موانع کاریابی
اساسآی میگوید، مهاجران و پناهندگان جویای کار هنگام تلاش برای کاریابی با موانع منحصربهفردی روبهرو میشوند.

بعد از آمدن به آسترالیا، پنج سال طول کشید تا تانیا عبدالمطیع برای خود کار پیدا کند. Source: Supplied by Danyal Syed / Tania Abdul Muti
او گفت: «افراد تازهوارد میخواهند سهیم شوند، آنها میخواهند بخشی از یک نیروی کار باشند، میخواهند به سطحی از استقلال اقتصادی برسند، میخواهند شکوفا شوند و در کشور جدیدشان مستقر شوند.»