در حال حاضر مردم در اکثر نقاط آسترالیا به خاطر افزایش جهانی قیمت نفت به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین، برای هر لیتر پترول یا دیزل بیش از ۲ دالر پرداخت می‌کنند.
آقای موریسن دیروز (یک‌شنبه، ۱۳ مارچ) به شبکه ناین گفت: «آن‌چه باعث افزایش قیمت سوخت می‌شود، چیزهایی فراتر از ساحل آسترالیا هستند.»
او افزود: «من فکر می‌کنم آسترالیایی‌ها آن مسایل را می‌فهمند.»
آقای موریسن گفت، آسترالیا با سایر کشورها در سراسر جهان در زمینه آزادسازی ذخایر نفتی برای کاهش فشار بر قیمت سوخت همکاری می‌کند.
در حال حاضر، حکومت آسترالیا به ازای هر لیتر پترول، ۴۴ سنت را به عنوان عوارض دولتی دریافت می‌کند.
درخواست‌هایی مطرح شده‌اند که حکومت برای کاهش فشار بر مردم، عوارض دولتی مواد سوخت را کم کند.
مایکل سوکر، دستیار وزارت خزانه‌داری نیز مانند نخست‌وزیر حاضر نشد بگوید که آیا حکومت در پیشنهاد بودجه خود که قرار است در ۲۹ام مارچ ارائه کند، کاهش عوارض را درج می‌کند یا خیر.
اما او پذیرفت که هزینه زندگی یک مشکل عمده فراراه حکومت است.
آقای سوکر به برنامه 'آجندای یک‌شنبه' اسکای‌نیوز گفت: «شکی نیست که بودجه به دنبال ایجاد بهبودی خواهد بود، اطمینان حاصل خواهد کرد که ما پای خود را روی شتاب‌دهنده اقتصادی نگه می‌داریم، اما این واقعیت را نیز در نظر خواهد گرفت که خانواده‌ها فشار هزینه‌های زندگی را احساس می‌کنند.»
این در حالی است که انتظار می‌رود در اواخر سال جاری برای نخستین بار در قریب به ۱۲ سال نرخ رسمی سود نیز افزایش یابد.
اما آقای سوکر خاطرنشان کرد که تصمیم افزایش نرخ رسمی سود را بانک مرکزی آسترالیا می‌گیرد، نه حکومت.
او گفت: «ما از طریق بودجه و در انتخابات به مردم آسترالیا خواهیم رساند که بهبود اقتصادی ما تضمین شده نیست.»
«ما در شرایط خوبی هستیم، اما در دوره‌ای که جهان در بی‌ثباتی عظیمی قرار دارد، باید تصمیم‌های عاقلانه‌ای بگیریم.»
به نظر می‌رسد فشار هزینه زندگی زمانی که مردم در نهایت در ماه می امسال پای صندوق‌های رأی می‌روند، یکی از مسایل اصلی باشد.
تانیا پلیبرسک، از نمایندگان ارشد حزب کارگر، می‌گوید که به جز دستمزد مردم، همه‌چیز رو به افزایش است.
خانم پلیبرسک به اسکای‌نیوز گفت: «هر کجا می‌روید، همه کسانی که من با آن‌ها صحبت می‌کنم، به شما می‌گویند که طی سال‌ها حقوق شان افزایش نیافته است؛ آن‌ها شاهد بوده‌اند که قدرت خرید جیب آن‌ها عقب‌گرد کرده است.»
«این چیزی است که اسکات موریسن به طور قطعی در آن ناکام بوده است.»
