چه سنی برای شروع استفاده کودکان از رسانه‌های اجتماعی مناسب است؟

در زمانه‌ای که رسانه‌های اجتماعی و دستگاه‌های هوشمند تبدیل به جنبه جدایی‌ناپذیری از زندگی روزمره ما شده‌اند، چه سنی می‌تواند برای دسترسی اطفال نوجوان به آن‌ها مناسب باشد؟

Phone with social media channels on screen.

آموزگاران و قانون‌گذاران می‌گویند تلفون‌های هوشمند باعث حواس‌پرتی در مکتب می‌شوند. Source: AAP

بسیاری از رسانه‌های اجتماعی- از جمله فیسبوک، اینستاگرام و تیک‌تاک- به کاربران اجازه می‌دهند از سن ۱۳ سالگی برای خود حساب باز کنند، اما برخی از منتقدان می‌گویند که سن دسترسی به این شبکه‌ها باید افزایش داده شود.

در سال‌های اخیر دولت‌های ایالتی و قلمروها یکی پس از دیگری بر استفاده از گوشی‌های هوشمند در مکاتب/مدارس ممنوعیت و محدودیت وضع کرده‌اند.

این در حالی است که برخی از والدین سعی می‌کنند تا حد امکان از ورود فرزندان شان به رسانه‌های اجتماعی جلوگیری کنند.

آیا سن مشخصی وجود دارد که برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی مناسب باشد؟ چرا مکاتب گوشی‌های هوشمند را ممنوع می‌کنند و چگونه نوجوانان می‌توانند به طور ایمن از رسانه‌های اجتماعی استفاده کنند؟

'جنبه منفی بر مثبت سنگینی می‌کند'

دنی الاچی، پدر ساکن سیدنی، امیدوار است فرزندانش را که بین ۵ تا ۱۳ سال دارند، تا زمانی که ممکن است از رسانه‌های اجتماعی دور نگه‌دارد.

آقای الاچی و همسرش سینتیا مشترکاً 'ائتلاف هیدزآپ' (Heads Up Alliance) را تشکیل داده‌اند. این ائتلاف متشکل از خانواده‌هایی است که تلاش می‌کنند حداقل تا پایان صنف/کلاس هشتم جلو استفاده فرزندان شان از رسانه‌های اجتماعی و تلفون‌های هوشمند را بگیرند.
A man and woman smile at a camera
دنی و سینتیا الاچی 'ائتلاف هیدزآپ' (Heads Up) را تأسیس کرده‌اند، جامعه‌ای متشکل از خانواده‌هایی که می‌خواهند تا حد امکان جلو دسترسی کودکان شان به رسانه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند را بگیرند. Source: Supplied / Dany Elachi
آن‌ها دسترسی فرزندان خود به فناوری را کاملاً قطع نمی‌کنند؛ آن‌ها با آی‌پد بازی می‌کنند و از لپ‌تاپ‌هایی که برای آموزش لازم هستند، استفاده می‌کنند، اما تلفون هوشمند و حساب‌های کاربری شخصی در شبکه‌های اجتماعی ندارند.

آقای الاچی می‌گوید: «ما فکر نمی‌کنیم که هیچ مزیتی بر بسیار بسیار جنبه‌های منفی آن سنگینی کند.»

«رسانه‌های اجتماعی طوری طراحی شده‌اند که اعتیادآور باشند... می‌دانیم که سوءاستفاده‌گران زمان زیادی را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند، می‌دانیم که رسانه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند بسیاری از اطفال را شب‌ها بیدار نگه می‌دارند، و چون وقت زیادی را از آن‌ها تلف می‌کنند، [بچه‌ها] از کارهای دیگری چون مطالعه یا پرورش روابط خانوادگی باز می‌مانند.»
به گفته آقای الاچی، مکاتب باید آموزش‌های بیشتری را در مورد ایمنی و خطرات رسانه‌های اجتماعی برای دانش‌آموزان نوجوان فراهم کنند و همچنین سن مجاز در پلتفرم‌های اجتماعی باید افزایش داده شود.

او می‌گوید: «ما قطعاً طرفدار آموزش هستیم... در واقع، ما فکر می‌کنیم باید آموزش بیشتری در مورد این مسایل وجود داشته باشد، زیرا این بخشی از زندگی ماست و ما باید تا حد امکان برای آن آماده باشیم.»

«به نظر ما، سن بهتر شاید ۱۵ یا ۱۶ سالگی باشد، هرچه بیشتر بتوانید مقاومت کنید، بهتر است.»

آیا مکاتب باید تلفون‌های هوشمند را ممنوع کنند؟

در سال‌های اخیر حوزه‌های قضایی آسترالیا یکی پس از دیگری بر استفاده از گوشی‌های هوشمند در مکاتب ممنوعیت و محدودیت اعمال کرده‌اند.

آسترالیای جنوبی از آغاز ترم اول سال آموزشی جدید به این قافله می‌پیوندد و استفاده از تلفون همراه را در تمام مکاتب عالی/دبیرستان‌ها ممنوع می‌کند.

همچنین محدودیت‌های مشابهی در سراسر مکاتب دولتی در قلمرو شمالی اعمال خواهند شد. ویکتوریا، آسترالیای غربی و تاسمانیا در سال ۲۰۲۰ این ممنوعیت‌ها را اعمال کرده بودند.
آموزگاران و قانون‌گذاران دلایل اصلی اعمال محدودیت بر تلفون همراه را حواس‌پرتی و تشدید قلدری و مشکلات روانی در بین دانش‌آموزان عنوان کرده‌اند.

اما پاتریک توماس، مدیر ایالتی ارائه‌دهنده آموزش ایمنی سایبری وایسِف (ySafe) در آسترالیای غربی، می‌گوید ممنوعیت عمومی همیشه نمی‌تواند کلید حل مسایل مربوط به رسانه‌های اجتماعی باشد.

آقای توماس می‌گوید: «من درک می‌کنم که گاهی اوقات اعمال ممنوعیت ضروری است، اما ما باید هر بار زمینه آن را مد نظر بگیریم.»

آقای الاچی و ائتلاف هیدزآپ که برای محدود کردن دسترسی به تلفون همراه در مکاتب لابی می‌کنند، به این باورند که دانش‌آموزان فقط زمانی باید به آن دسترسی داشته باشند که برای درس شان ضروری باشد یا موارد عاجل و ضروری پیش بیاید.

او می‌گوید: «موقف اصلی این است که هیچ تلفونی مجاز نباشد، اما اگر معلمی بگوید که برای یک درس خاص آن را لازم دارند، هیچ‌کس مخالف آن نیست، اما در همه موارد دیگر فکر می‌کنیم تلفون‌ها باید کنار گذاشته شوند و از دید خارج باشند.»

افراطیت و توطئه‌پردازی در شبکه‌های اجتماعی

سایمن کوپلند اخیراً دکترای جامعه‌شناسی خود را از دانشگاه ملی آسترالیا گرفته است. تمرکز او بر گروه‌های حقوق مردان و راست‌گرایی افراطی در رسانه‌های اجتماعی است.

آقای کوپلند می‌گوید: «رسانه‌های اجتماعی فضایی را برای افراد فراهم می‌کنند که دور هم جمع شوند و با افرادی ملاقات کنند که معمولاً شاید با آن‌ها روبه‌رو نشوند، پس اگر یک نوجوان ناراضی باشید... می‌توانید وارد فضای آنلاین شوید و تقریباً هر جماعت و هر توضیحی را برای ناملایماتی که شاید با آن روبه‌رو باشید، پیدا کنید.»

«جوامع راست افراطی فضایی را فراهم می‌کنند که در آن احساس راحتی می‌کنید و احتمال قرار گرفتن شما در این‌گونه مکان به صورت آنلاین بیشتر از حضور فیزیکی است.»
دکتر کوپلند می‌گوید، هرچند جوانان ذاتاً مستعد محتوای افراطی نیستند، اما گروه‌های افراطی خاصی وجود دارند که به طور خاص جوانان را هدف قرار می‌دهند.

او گفت: «من نمی‌گویم [نوجوانان] به ویژه آسیب‌پذیر هستند... اما افراد و گروه‌های راست افراطی خاصی وجود دارند که عمداً جوانان را هدف قرار می‌دهند و این کار را کاملاً هوشمندانه انجام می‌دهند.»

«چیزی که ما شاهد آن هستیم، روندی است که در آن رهبران سعی می‌کند راست‌گرایی افراطی را به عنوان عاصی‌گری، ولگردی جدید یا چیزی تبلیغ کنند که مُد روز است و این قطعاً برای بسیاری از افراد جوان‌تر جذاب است.»

نقش 'حیاتی' آموزش و تعیین حد و مرز

به نظر آقای توماس، لزوماً سن مشخصی برای آغاز استفاده از رسانه‌های اجتماعی وجود ندارد و این بستگی به رشد اجتماعی و عاطفی هر کودک دارد.

او می‌گوید: «ممکن است برخی از کودکان در ۱۰ تا ۱۳ سالگی علاقه‌ای به استفاده از رسانه‌های اجتماعی و تلفون هوشمند نداشته باشند، ولی برخی دیگر شاید از نظر اجتماعی و عاطفی بیشتر رشد کرده باشند، پس آن‌جا یک فضای جذاب برای آن‌هاست.»

«نمی‌خواهم توصیه کنم که به یک کودک خردسال تلفون بدهید، اما شخصاً به یک دستگاه هوشمند خانوادگی دسترسی می‌دهم.»
آقای توماس می‌گوید، دسترسی مناسب کودکان به دستگاه‌های هوشمند از سنین پایین می‌تواند روابط سالم با فناوری و رسانه‌های اجتماعی را تقویت کند، مشروط بر این‌که حد و مرزی برای آن‌ها تعیین شده باشد و والدین دسترسی آن‌ها را کنترل کنند.

او می‌افزاید: «هرچه بیشتر بتوانیم در مورد مسایل آزادانه در خانه صحبت کنیم، به همان اندازه خطرات آنلاین [بودن] را عادی می‌سازیم و هرچه بیشتر آزادانه درباره تبادله پیام‌های سکسی یا برهنه یا زورگویی سایبری یا رفتار سوءاستفاده‌گرایانه صحبت کنیم... به همان اندازه افراد جوان احساس راحتی می‌کنند.»

«حد و مرزها و کنترل دسترسی به همان اندازه مهم است.»


به اشتراك بگذاريد
نشر شده در 1/02/2023 ساعت 11:17am
توسط Jessica Bahr, Sam Anwari
منبع: SBS