ساعت حدود ۷ عصر است. فاطمه پیمان دعای کوتاهی را زیر لب زمزمه می‌کند و سپس لب به خرما می‌زند و از پیاله جرعه‌ای آب می‌نوشد.
این اولین رمضان است که این سناتور افغان‌تبار دور از کانون گرم خانوادگی‌اش در کانبرا می‌گذراند. او داخل دفتر پارلمانی خود در وقفه کوتاهی بین دو جلسه سنا روزه‌اش را افطار می‌کند.
بعد صدای زنگی بلند در اتاق می‌پیچد. وقفه به پایان می‌رسد و سناتور پیمان باید دوباره به تالار سنا برگردد.
تا حالا فقط دو جرعه آب نوشیده و از قورمه گوشت مرغ فقط بویی به مشامش خورده و هنوز به آن دست هم نزده است که از جای خود بلند می‌شود، غذا را کنار می‌گذارد و می‌گوید: «باید بروم. بر می‌گردم.»
برای مدت کوتاهی به سنا می‌رود و دوباره بر می‌گردد تا نماز بخواند و غذایش را بخورد.
او که در یک خانواده صمیمی شش نفره در شمال شهر پرت بزرگ شده است، عادت ندارد رمضان خود را این‌گونه سپری کند.
در خانواده آن‌ها معمول است که همه با هم قبل از طلوع آفتاب برای وعده غذایی غیرمعمول سحری از خواب برخیزند و بعد از غروب نیز در کنار هم روزه خود را افطار کنند.
این اولین رمضان است که سناتور پیمان به تنهایی سپری می‌کند و به همین دلیل از تمام سال‌های قبل متفاوت است. در کنار آن، روزها طولانی‌تر هستند و جلسات سنا هم گاهی نیمه‌شب طول می‌کشند.
سناتور پیمان در حال ادای نماز مغرب در دفترش در پارلمان آسترالیا Source: SBS
او در سال ۲۰۰۳، زمانی که هشت سال داشت، به همراه خانواده خود به آسترالیا آمد. پدرش چهار سال قبل در ۱۹۹۹ از راه آب به عنوان پناهنده به آسترالیا آمده بود.
خانم پیمان یکی از نمایندگانی است که مجلس ۴۷ام آسترالیا را به متنوع‌ترین مجلس در تاریخ کشور تبدیل کردند.
او می‌گوید که برخلاف انتظارات قبلی‌اش، پارلمان آسترالیا محل بسیار مناسبی برای رسیدگی به امور دینی و عقیدتی‌اش بوده و از برخورد مثبت هم‌حزبی‌ها و همکاران خود نسبت به عقیده‌اش شگفت‌زده شده است.
او می‌گوید: «قبل از این‌که به این مکان بیایم، داستان‌های هولناکی [می‌شنیدم]... که مرا می‌ترساندند. با خود می‌گفتم، 'عجب، این‌جا دیگر چه جایی است؟'»
در سال ۲۰۲۱ تحقیق مستقلی در مورد فرهنگ کاری در پارلمان آسترالیا به رهبری کیت جنکینز، کمیسر تبعیض جنسیتی کمیسیون حقوق بشر آسترالیا، انجام شد که حاکی از شرایط کاری بسیار نامطلوب برای نمایندگان و کارمندان زن در مجلس بود.
سناتور پیمان می‌گوید که اغلب جوانان مسلمان از او می‌پرسند که آیا در پارلمان با رفتارهای تبعیض‌آمیز مواجه می‌شود یا خیر و او با هیجان به آن‌ها می‌گوید که «نه خیر، اصلاً این‌طور نیست.»
خانم پیمان می‌گوید: «خیلی جالب است که زنانی از نیمکت بی‌طرفان یا زنانی از اپوزیسیون را می‌بینیم که وقت می‌گذارند و به شما سرسرکی نصیحت می‌کنند یا فقط احوال شما را می‌پرسند.»
او برای افطار کردن روزه‌اش از حضور در جلسات کمیته‌ای معاف شده است و همکارانش در تالار سنا با شمارش معکوس تا غروب آفتاب او را غافلگیر کردند. کارکنان دفترش که مسلمان نیستند نیز به نشانه هم‌بستگی یک روز با او روزه گرفته‌اند.
او می‌گوید: «فرهنگ محل کار این‌جا شگفت‌انگیز است، به مراتب بهتر از چیزی است که پیش از وارد شدن به این‌جا پیش‌بینی کرده بودم.»
خانم پیمان در شام ۲۲ مارچ به مناسبت اولین روز ماه رمضان ضیافتی را برای همکارانش از حزب کارگر در دفتر پارلمانی خود ترتیب داده بود که از آن به عنوان یک لحظه «باورنکردنی» یاد می‌کند.
وزیر محیط زیست تانیا پلیبرسک و سناتور قلمرو شمالی مالارندیری مک‌کارتی در جمع کسانی بود که در این دورهمی حضور یافته بودند و مشتاق دانستن در مورد رمضان بودند.
خانم پیمان با خنده می‌گوید: «آن‌ها از من می‌پرسند، 'حتماً اجازه آب نوشیدن دارید؟' و من می‌گویم، 'نه'.»
«من فکر می‌کنم همه زیبایی در کنجکاوی و تمایل آن‌ها به درک و احترامی بود که از خود نشان دادند... این یک تجربه غنی بود.»
بشنوید:
گفت‌وگو با فاطمه پیمان؛ 'به افغان بودنم افتخار می‌کنم، اما نماینده همه هستم'
SBS Dari
27/06/202216:04
پنی وانگ، وزیر امور خارجه، که نتوانسته بود در این دورهمی حضور یابد، برای خانم پیمان چاکلیت رمضانی و جعبه‌ای خرما هدیه فرستاده بود و این همان خرمایی است که هر شب در پارلمان روزه خود را با آن افطار می‌کند.
با این‌حال، سناتور پیمان با همه همکارانش در سنا چنین رابطه دوستانه‌ای نداشته است.
خانم پیمان در ماه جون سال گذشته، پس از پیروزی حزب کارگر در انتخابات، گفت که «واقعاً مشتاق است» با پولین هنسن، رهبر حزب راست‌گرای ملت واحد، از نزدیک آشنایی حاصل کند.
اما با گذشت حدود یک سال، خانم پیمان با لبخند می‌گوید که رابطه‌اش با سناتور هنسن هنوز یک «کار در حال پیشرفت» است.
او می‌گوید: «خوشبین درونم می‌گوید، 'کار جریان دارد، به آن‌جا می‌رسیم'. اما حس واقع‌گرایم می‌گوید، 'خوب، ممکن است چنین چیزی اتفاق نیفتد'.»
این نخستین رمضان است که خانم پیمان دور از خانواده‌اش سپری می‌کند. Source: SBS
و زنگ دوباره به صدا در می‌آید. ساعت ۸ شام است و زمان آن رسیده که خانم پیمان دوباره به تالار برگردد و احساس می‌کند که به همین زودی‌ها کارش در تالار تمام‌شدنی نیست.
اما با وجود همه این‌ها، می‌گوید از تمام لحظه‌هایی که در کنار نمایندگی از مردم ایالت آسترالیای غربی در پایتخت کشور به وجایب دینی‌اش رسیدگی می‌کند، لذت می‌برد.
«[روزه گرفتن در پارلمان] آمیخته با همان احساس انجام دادن کاری برای خیر بزرگتر است، اما همچنین در حالی که به جامعه خود خدمت می‌کنید، در حال خدمت به پروردگار خود نیز هستید. این یک حالت برد-برد است. من دوستش دارم.»
