این بررسی (سروی) تازه که از ۱۰۹۵ آسترالیایی به سفارش 'مرکز حقوقی حقوق بشر' (Human Rights Law Centre) انجام شده، نشان می‌دهد که ۷۸ درصد پاسخ‌دهندگان معتقدند کسانی که با ویزههای موقت در آسترالیا کار و زندگی می‌کنند، «باید ثبات داشته باشند تا بتوانند برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنند.
یافته‌های این بررسی پس از آن منتشر می‌شوند که سال گذشته رابطه مستحکمی بین بهره‌کشی در محل کار و ویزه موقت وجود دارد و استدلال کرد که گزینه‌های بیشتری برای کسب اقامت دایم در اختیار آن‌ها قرار داده شوند.
بررسی اخیر که در ماه دسامبر انجام شده، نشان می‌دهد ۵۸ درصد پاسخ‌دهندگان باور دارند مهاجران به پر کردن کمبود مهارت در وظایف خاص کمک می‌کنند و ۳۳ درصد معتقدند که آن‌ها در شغل‌های کم‌درآمدی مشغول به کار هستند که آسترالیایی‌ها مایل به انجام شان نیستند.
از میان پاسخ‌دهندگان، ۵۴ درصد گفته‌اند که مهاجران تنوع فرهنگی به آسترالیا می‌آورند و ۲۴ درصد گفته‌اند که آن‌ها اثر جمعیت سالخورده آسترالیا بر بازار کار را خنثی می‌کنند.
هفتادونُه درصد پاسخ‌دهندگان با این نظر موافق بودند که «اگر مهاجران مشغول زندگی و کار در آسترالیا بوده‌اند، باید مسیری به دریافت اقامت دایم برای آن‌ها وجود داشته باشد.»
بیش از نصف پاسخ‌دهندگان (۵۵ درصد) با این نظر موافق بودند که «مهاجران باید قادر باشند این‌جا برای آینده خود برنامه‌ریزی کنند، فرقی نمی‌کند چه ویزه‌ای در دست دارند.»
دیوید برک، مدیر حقوقی 'مرکز حقوقی حقوق بشر' گفت، همه حق دارند در صورتی که خواسته باشند، برای آینده زندگی شان برنامه‌ریزی کنند.
آقای برک گفت: «اما سیستم ویزه حکومت فدرال مردم را در بلاتکلیفی نگه می‌دارد و اغلب آن‌ها قادر به اتحاد مجدد با خانواده خود نیستند، حتا زمانی که برای سال‌ها این‌جا کار و زندگی کرده باشند.»
او افزود: «این نتایج نشان می‌دهند که مردم به وضوح بی‌عدالتی سیاست‌هایی را که همسایگان، همکاران و دوستان شان را صرفاً به خاطر ویزه‌ای که دارند در بلاتکلیفی گیر می‌اندازند، درک می‌کنند.»
مت کونکل، مدیرعامل مرکز کارگران مهاجر گفت که سیستم مهاجرت آسترالیا در حال حاضر به‌شدت وابسته به ویزههای موقت است.
آقای کونکل به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «چیزی که ما واقعاً از دست می‌دهیم، فرصتی است که برای ایجاد ثبات برای مهاجران جهت برنامه‌ریزی برای آینده و ارائه نوعی از ویزه دایمی به آن‌هاست که به آن‌ها اجازه ساکن شدن و ساختن یک جامعه با بقیه ما را می‌دهد.»
او افزود: «چیزی که ما با این ویزههای موقت دیده‌ایم، شرایط واقعاً دشوار برای کارگران مهاجر در محل کار، اما همچنین آسیب روانی بزرگی از موقتی بودن دایمی است؛ این‌که مجبورند بدون ثبات برای ساکن شدن، از یک نوع ویزه موقت به دیگری منتقل شوند.»
با الکس هاوک، وزیر مهاجرت، برای اظهارنظر در این باره تماس گرفته شده است.
