محمد ایوب و پسرش شریف ایوب که ۳۸ سال دارد، بعد از گذراندن هشت سال از عمرشان در بازداشتگاههای دولت آسترالیا آزاد شدند. آنها در سالهای پسین در بازداشتگاه موسوم به 'اقامتگاه ترانزیتی مهاجرت بریزبین' (BITA) نگهداری میشدند.
این پدر و پسر اکنون بعد از دو سال جدایی از خانواده شان که در بازداشت اجتماعی در سیدنی به سر میبرند، به آنها میپیوندند.
شریف از میدان هوایی به اسبیاس نیوز گفت: «من واقعاً خرسندم که بعد از این همه سال آزاد شدیم.»
بر اساس کارت هویت پناهندگی که دولت نارو به محمد داده، او اکنون ۷۸ سال دارد و در پایان ماه جاری ۷۹ ساله میشود. اما پسرش معتقد است که ممکن است او ۸۳ سال عمر داشته باشد.
شریف گفت: «کاکایم که در کانادا زندگی میکند، میگوید که پدرم احتمالاً ۸۳ ساله است. او قطعاً در خانه ۸۰ سالگی است.»
«وقتی با قایق به اینجا آمدیم، در تبدیل تقویم برمایی به میلادی گیج شدیم.»
وقتی اسبیاس نیوز با کارن اندروز، وزیر امور داخله، در مورد وضعیت این پدر و پسر تماس گرفت، مقامات به شریف اطلاع دادند که آنها را در بازداشت اجتماعی در سیدنی رها میکنند تا با مادر و دو خواهرش یکجا شوند.
شریف هراس داشت که مادر ۷۰ سالهاش ممکن است قبل از دیدار دوباره با آنها از دنیا برود.
او به اسبیاس نیوز گفت: «من واقعاً خرسندم چون مادرم هنوز زنده است و من میتوانم قبل از اینکه زیر عمل جراحی برود او را ببینم.»
«آزاد شدن بعد از مدتهای طولانی به یک رویا میماند. احساس میکنم که من و پدرم دوباره زندگی درست خود را به دست میآوریم.»
اعضای این خانواده که در بازداشت اجتماعی به سر میبرند، حق تحصیل و کار ندارند، اما برای امرار معیشت کمک دولتی دریافت میکنند.
این خانواده در سال ۲۰۱۳ با قایق به آسترالیا آمدند و سپس به بازداشتگاه مهاجرت آسترالیا در جزیره نارو منتقل شدند. آنها از اقلیت مسلمان تحت ستم روهینگه در میانمار هستند.
شریف گفت: «ما [کشورمان را] ترک کردیم چون مسلمان بودیم. ما حتا [شهروندی] نداریم. ما اجازه داریم تحصیل کنیم، اما نمیتوانیم گواهینامه یا هرگونه سندی از مکتب بگیریم.»
آنها بعد از گذراندن بیش از پنج سال در نارو، در ماه فبروری سال ۲۰۱۹ به این دلیل که خواهرش به درمانی روانی و پدرش به تداوی چشم و فشار خون بالا نیاز داشتند، به آسترالیا منتقل شدند.
آنها قبل از اینکه خواهران و مادر شریف به سیدنی و خودش با پدرش به «بیتا» منتقل شوند، در یک هوتل بازداشت بودند.