A composite image of the back of a woman in a coat and a bed
A composite image of the back of a woman in a coat and a bed
This article is more than 1 year old

Investigation

این دانشجو به دلیل ناتوانی در پرداخت اجاره در بستر یک مرد بیگانه می‌خوابد

یک دانشجوی بین‌المللی به اس‌بی‌اس می‌گوید که به دلیل ناتوانی در پرداخت کرایه خانه، در یک خانه اشتراکی روی تخت یک مرد بیگانه می‌خوابد. این در حالی است که انتظار می‌رود با برگشت محدودیت کاری از اول جولای، اوضاع برای دانشجویان بین‌المللی بدتر شود.

نشر شده در 30/06/2023 ساعت 11:00am
توسط Sandra Fulloon, Sam Anwari
منبع: SBS
Image: پریانکا در خانه‌ای در حومه ملبورن در بستر مشترک می‌خوابد. (SBS)
پریانکا (مستعار)، یک دانشجوی بین‌المللی ۱۹ ساله است که از روی شب در بستری در یک خانه اشتراکی در حومه ملبورن می‌خوابد.

اما در جریان روز این بستر متعلق به کسی دیگری است؛ مردی که در شیفت شب به عنوان راننده کامیون کار می‌کند.

به این کار در انگلیسی 'هات‌بِدینگ' (hot-bedding) می‌گویند.

این دو نفر که با هم غریبه و هر دو اهل هند هستند، ۵۵۰ دالر اجاره ماهانه اتاق را بین خود تقسیم می‌کنند. سایر مستأجران مرد این خانه نیز راننده کامیون و اهل هند هستند.

پریانکا می‌گوید:
قطعاً این چیزی نیست که در بدو ورودم به آسترالیا انتظارش را داشتم.
او می‌افزاید: «هزینه‌های زندگی در این‌جا یک شوک وحشتناک است و نماینده [مهاجرت] در هند هرگز از آن یاد نکرده بود.»
A double bed covered in a blue blanket.
تخت‌خوابی که پریانکا مشترکاً روی آن می‌خوابد. Source: Supplied / 'Priyanka'
بر اساس آخرین داده‌های اداره آمار/احصائیه آسترالیا، هزینه زندگی در این کشور که هر ماه با 'شاخص قیمت مصرف‌کننده' (CPI) اندازه‌گیری می‌شود، در ۱۲ ماه منتهی به می ۲۰۲۳، ۵.۶ درصد افزایش یافته است.

مطابق این داده‌ها، اجاره‌بها/کرایه خانه طی سال گذشته در سطح کشور ۶.۳ درصد بلند رفته است. در ملبورن، متوسط کرایه هفتگی یک آپارتمان دوخوابه ۸۵ متر مربعی در یک منطقه متوسط ۴۲۵ دالر است. ساکنان سیدنی ۳۶ درصد بیشتر از این (۵۷۸ دالر در هفته) می‌پردازند.
پریانکا می‌گوید که علاوه بر اجاره، از پس مخارج غذا و حمل‌ونقل نیز بر نمی‌آید. به‌علاوه، در برخی از آخرهفته‌ها، تخت‌خواب مشترکش با راننده کامیون از دسترس خارج است.

او می‌گوید: «وقتی او رانندگی نمی‌کند، چون آن‌جا یک خانه کاملاً مردانه است، من به انباری می‌روم. آن‌جا فضای کوچکی برای یک تشک وجود دارد و من همان‌جا می‌خوابم.»

پریانکا در ابتدا به صورت تمام‌وقت در رشته پرستاری در دانشگاه ملبورن ثبت نام کرده بود و در شیفت‌های گاه‌به‌گاهی (کژول) در یک انبار کار می‌کرد. در ماه مارچ، پس از اعلام برگشت محدودیت کاری دانشجویان بین‌المللی، کار انبار را از دست داد.

او سپس به دلیل هزینه‌های بالای زندگی، ترک تحصیل کرد.
Priyanka looking in a real estate agent window.
پریانکا می‌گوید که به دلیل از دست دادن کارش، از پس تأمین کرایه خانه و سایر مخارج زندگی بر نمی‌آید. Source: SBS / Scott Cardwell
پریانکا قرار است در هفته‌های آینده در رشته دیگری وارد تحصیل شود و به دنبال یک شغل ثابت است، اما تحت محدودیت‌هایی که از اول جولای دوباره بر می‌گردند، تنها می‌تواند معادل ۲۴ ساعت در هفته (حدود سه شیفت) کار کند.

در زمان حکومت پیشین، دانشجویان بین‌المللی در حین تحصیل اجازه ۴۰ ساعت کار را در هر دو هفته داشتند، اما به دلیل کمبود نیروی کار ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹، این محدودیت به طور موقت برداشته شده بود.

حکومت کارگر اعلام کرده که این محدودیت را از اول جولای دوباره اعمال می‌کند، ولی تعداد ساعات مجاز کاری را به ۴۸ ساعت در هر دو هفته افزایش می‌دهد.
وزیران امور داخله و آموزش آسترالیا با اعلام این تصمیم در اوایل سال جاری گفتند که این محدودیت برای ایجاد تعادل بین نیاز دانشجویان به کار و تحصیل است.

از میان ۶۰۰ هزار دانشجوی بین‌المللی که امسال در دانشگاه‌های آسترالیا ثبت نام شده‌اند، حدود ۹۰ هزار آن‌ها از هند هستند که ۲۷ درصد نسبت به سال قبل افزایش یافته است. انتظار می‌رود هزاران نفر دیگر در شروع سمستر جدید دانشگاه در ماه جولای وارد کشور شوند.

پریانکا از چندین ماه بدین‌سو در بستر مشترک خوابیده و می‌گوید که این مسأله بر سلامت روانش تأثیر گذاشته است.

او می‌گوید: «من همیشه استرس دارم و خیلی مضطرب هستم. نداشتن حتا یک مکان آرام برای خوابیدن و استراحت در حین مطالعه احساس وحشتناکی است.»

پریانکا به خاطر فداکاری‌هایی که خانواده‌اش برای تحصیل او در آسترالیا انجام داده‌اند، هنوز نخواسته مشکلاتش را با آن‌ها در میان بگذارد.

او می‌گوید که پدر و مادرش با اخذ قرضه هنگفت مسکن و کاهش هزینه‌های اولیه زندگی خودشان، او را به آسترالیا فرستاده‌اند.

مانورانی گای یک مدافع حقوق دانشجو است که جهت یافتن یک راه‌حل برای پریانکا تلاش می‌کند. خانم گای بنیان‌گذار و رییس گروه کاری ویکتوریا برای استخدام دانشجویان بین‌المللی، معروف به 'ویک‌وایز' (VicWise) است.
 Manorani Guy wearing a black and white jacket with a red scarf standing on a Melbourne street.
مانورانی گای، بنیان‌گذار سازمان ویک‌وایز در ملبورن Source: SBS / Scott Cardwell
به گفته او، پریانکا تنها دانشجوی بین‌المللی نیست که با اوضاع این‌چنینی دست‌وپنجه نرم می‌کند.

خانم گای می‌گوید: «بسیاری از تازه‌واردان از هزینه زندگی در آسترالیا شوکه می‌شوند.»

«ما برای کشیدن این دانشجویان به این‌جا وعده‌های چربی می‌دهیم، اما هیچ‌کس درباره موانع صحبت نمی‌کند: کرایه بالا، مخارج سرسام‌آور زندگی و اکنون محدودیت‌های کاری.»

یک بررسی دانشگاه فناوری از ۷۰۰۰ دانشجوی بین‌المللی مقیم سیدنی و ملبورن در سال ۲۰۲۱ نشان داد که بیش از ۳ درصد آن‌ها در شرایط مشابه پریانکا زندگی می‌کنند و ۴۰ درصد از وعده‌های غذایی شان صرف نظر می‌کنند. این بررسی قبل از آن‌که حدود دوسوم دانشجویان بین‌المللی در آسترالیا به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ شغل خود را از دست بدهند، انجام شده بود.

خانم گای پیش‌بینی می‌کند که اعمال دوباره محدودیت کاری اوضاع را برای دانشجویان بین‌المللی بدتر خواهد کرد.
Manorani Guy sitting in a Melbourne cafe with Priyanka.
مانورانی گای با پریانکا در ملبورن Source: SBS / Scott Cardwell
یکی از صنایعی که قرار است بیشترین ضربه را از اعمال محدودیت کاری متحمل شود، بخش مهمانداری است که هزاران دانشجو را استخدام می‌کند.

سورش مانیکام، مدیرعامل انجمن صنعت رستوران و پذیرایی آسترالیا، می‌گوید که بخش آن‌ها همین اکنون به دلیل افزایش قیمت برق، تولیدات و اجاره با مشکل مواجه است.

آقای مانیکام برگشت محدودیت کاری در اول جولای را بسیار زود می‌داند، زیرا کمبود نیروی کار ماهر هنوز رفع نشده است.

او از حکومت می‌خواهد که مانند بخش مراقبت از سالمندان، به دانشجویان بین‌المللی شاغل در بخش مهمانداری نیز تا ۳۱ دسامبر اجازه کار نامحدود بدهد.

به اشتراك بگذاريد