آنیش کولیکارا و کریشنا آنیش، زوج هندی ساکن شهر پرت، در سال ۲۰۲۰ درخواست اقامت دایمی دادند و در اواسط ۲۰۲۱ به دلیل ابتلای فرزندشان به سندروم داون پاسخ رد گرفتند. آن‌ها سپس بر تصمیم حکومت درخواست تجدیدنظر کردند که ماه گذشته رد شد و ۳۵ روز به آن‌ها مهلت داده شد تا با فرزندان خود آسترالیا را ترک کنند.
این زوج از هفت سال بدین‌سو در آسترالیا زندگی کرده و دو فرزند آن‌ها، آرین ۱۰ ساله و آریاسری ۸ ساله، نزدیک به کل عمر خود را در این‌جا گذرانده‌اند.
اما فرزند اول آن‌ها، آرین، به سندروم داون مبتلا است که از نظر حکومت باری بر دوش مالیات‌دهندگان آسترالیا تلقی می‌شود.
آن‌ها اکنون کمتر از دو هفته فرصت دارند که از آسترالیا خارج شوند.
خانم آنیش به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «ما در این مورد چیزی [به فرزندان مان] نگفته‌ایم. اگر دخترمان بشنود که ما به خاطر برادرش باید از کشور خارج شویم، نمی‌دانم چطور می‌شود.»
آن‌ها روز دوشنبه گذشته آخرین راه باقی‌مانده برای ماندن در کشور را رفتند و با فرستادن نامه‌ای به آقای جایلز، از او خواستند که در پرونده آن‌ها مداخله کند. مطابق قانون، وزیر مهاجرت اختیارات گسترده‌ای برای مداخله در پرونده‌های این‌چنینی دارد و می‌تواند مانند به آن‌ها اجازه ماندن بدهد.
وزارت داخله می‌گوید وزیر مهاجرت اندرو جایلز نمی‌خواهد در مورد پرونده‌های انفرادی ابراز نظر کند. Source: AAP
خانم آنیش از جنوب هند است و می‌گوید مردم در آن‌جا نگرش متفاوتی نسبت به کودکان دارای سندروم داون یا هرگونه معلولیت دیگر دارند و اگر مجبور شوند به آن‌جا برگردند، نمی‌داند چه آینده‌ای در انتظار پسرش خواهد بود.
او می‌گوید: «ما عاجزانه از وزیر تقاضا می‌کنیم که در پرونده ما مداخله کند و به ما اقامت دایمی بدهد. ما در اقتصاد و جامعه نقش مثبت داریم.»
این زوج هفت سال می‌شود در آسترالیا زندگی می‌کنند و در صنایع تخصصی مشغول به کار هستند. Source: Supplied
خانم آنیش در سال ۲۰۱۶ با ویزه تحصیلی به آسترالیا آمد و لذت زندگی در این کشور باعث شد در سال ۲۰۱۸ در کنار تحصیل مشغول به کار نیز شود.
وزارت داخله می‌گوید که آقای جایلز از مشکل این خانواده باخبر است، اما نمی‌خواهد در مورد پرونده‌های انفرادی ابراز نظر کند.
'بار دوش مالیات‌دهندگان؟'
سورش راجان، خزانه‌دار سازمان 'افراد دارای معلولیت آسترالیا'، به نمایندگی از این خانواده به وزیر داخله نامه نوشته است.
آقای راجان به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «شما نمی‌توانید به انسان از منظر پولی فکر کنید و بگویید، این بچه باری بر دوش مالیات‌دهندگان است. انسانیت کجاست؟»
به گفته آقای راجان، وزیر مهاجرت می‌تواند «یک‌شبه» به آن‌ها اقامت بدهد، اما بیم آن می‌رود که قبل از آن به آن‌ها ویزه بریجینگ داده شود که در این صورت پدر و مادر خانواده حق کار را از دست می‌دهند و فرزندان شان از دسترسی به آموزش محروم می‌شوند.
او گفت، وزارت امور داخله هزینه اقامت دایمی این خانواده را در طول ۱۰ سال بیش از ۶۰۰ هزار دالر محاسبه کرده است که شامل هزینه‌های مداوا و آموزش آرین نیز می‌شود.
«ارزیابی من از این دو نفر، کریشنا و آنیش، [این است که] مالیاتی که در آن دوره خواهند پرداخت، از ۶۶۴ هزار دالر فراتر خواهد رفت. پس کجای این بار دوش مالیات‌دهندگان است؟»
