محمد کُرد، پناهجوی بازداشتی ایرانی بعدازظهر روز چهارشنبه وقتی شنید با ویزه بریجینگ از پارک هوتل ملبورن آزاد میشود، بیاختیار اشک ریخت.
اما این اشک شوق نبود که از چشمان او جاری شده بود.
آقای کرد که بعد از آزادی از اتاقش در یک مسافرخانه با اسبیاس نیوز صحبت میکرد، گفت که احساس عمیقی از بیعدالتی و گناه برایش دست داد، زیرا که در حالی که بسیاری از دوستانش در بازداشت به سر میبرند، او آزاد میشود.
آقای کرد گفت: «به خدا سوگند میخورم که شما نمیدانید من چه حالی دارم.»
بيشتر بخوانيد
شش پناهجوی بازداشتی دیگر با ویزه بریجینگ آزاد شدند
او افزود: «من آزادم، اما تا زمانی که دوستانم آزاد نشدهاند، خوشحال نخواهم بود.»
این مرد ۳۷ ساله یکی از شش پناهجوی بازداشتی بود که روز چهارشنبه (۱ دسامبر) با ویزه بریجینگ از بازداشتگاههای مهاجرت در ملبورن و بریزبین آزاد شدند.
از میان این شش نفر، پنج تن شان در پارک هوتل ملبورن و ششمی در بازداشتگاه موسوم به 'اقامتگاه ترانزیتی مهاجرت بریزبین' (BITA) در بازداشت به سر میبردند.
آزاد در 'برزخ بیسرنوشتی'
آقای کرد که پیرو دین زردشتی است، در سال ۲۰۱۳ بعد از فرار از آزار مذهبی در ایران وارد اندونیزیا شد و از آنجا تلاش کرد با قایق به آسترالیا بیاید.
آقای کرد قبل از اینکه در سال ۲۰۱۹ تحت قانون باطل شده انتقال درمانی (مِدِیوَک) برای درمان به آسترالیا منتقل شود، در جزیره مانوس پاپوا گینه نو بازداشت بود.
او ابتدا به بازداشتگاه موسوم به 'اقامتگاه ترانزیتی مهاجرت ملبورن' (MITA) و سپس در ماه دسامبر سال گذشته به پارک هوتل ملبورن که از آن به عنوان 'بازداشتگاه جایگزین' استفاده میشود، منتقل شد.
او گفت: «من ترسیدهام. آنها مرا رها کردند و در بلاتکلیفی گذاشتند. من باید [آسترالیا را] ترک کنم.»
او افزود: «وقتی این دولت همواره میگوید، 'من تو را نمیخواهم'، تو در اینجا خوشحال نخواهی بود.»آقای کرد از دولت درخواست کرده است که او را در ایالات متحده امریکا رها کند. او به اسبیاس نیوز گفت که به دلیل تأخیر ناشی از شیوع کووید-۱۹ مدت دو سال است برای یک مصاحبه انتظار میکشد.
گروهی از پناهندگان و پناهجویان بازداشتی در پارک هوتل ملبورن Source: Refugee Action Collective
آقای کرد در حال حاضر با 'ویزه بریجینگ ای' (Bridging Visa E) در آسترالیاست که دارندگان آن اجازه دارند جهت زمینهچینی برای ترک کشور «به صورت قانونی در آسترالیا بمانند».
این ویزه به او اجازه کار و دسترسی به کارت درمان (میدیکیر) میدهد، اما حق تحصیل و دسترسی به سنترلینک ندارد.
آقای کرد گفت که او را بعد از آزادیاش به یک مسافرخانه در همان نزدیکی منتقل کردهاند، جایی که میتواند با ۳۰۰ دالر کوپن غذا برای مدت دو هفته در آن زندگی کند.
اِیَن رینتول، سخنگوی 'ائتلاف عمل پناهندگان' گفت، حکومت فدرال این پناهجویان را در «یک وضعیت ناممکن» به حال خودشان رها کرده است.
آقای رینتول گفت: «افرادی که با ویزه بریجینگ آزاد شدهاند، هشتونیم سال را در بازداشت بودهاند. این تصور که میتوان آنها را با ویزه بریجینگ آزاد کرد و انتظار داشت که کار کنند و مخارج خود را تأمین کنند، فقط یک امر ناممکن است.»
به گفته او، حکومت بیش از حد به کمک مدافعان حقوق پناهندگان، سازمانهای خیریه و بخش خدمات پناهندگی به پناهجویان پس از آزادی آنها از بازداشت اتکا میکند.
آقای رینتول گفت، یافتن کار و پیدا کردن جایی برای زندگی در مدت دو هفته، به ویژه در آستانه کریسمس، بسیار دشوار خواهد بود.او گفت در حال حاضر نزدیک ۷۵ پناهنده و پناهجوی منتقل شده تحت قانون مدیوک در خاک آسترالیا، حدود ۱۲۴ نفر در پاپوا گینه نو و ۱۰۰ تن در نارو بهسر میبرند.
یک پناهجوی بازداشتی در حال تماشای تظاهرات مدافعان حقوق پناهندگان در بیرون از پارک هوتل ملبورن Source: AAP
تنها در یک ماه گذشته، دستکم ۱۰ پناهجو و پناهنده از بازداشتگاههای مایتا (MITA)، پارک هوتل و بیتا (BITA) آزاد شدهاند.
در اوایل سال جاری حدود ۵۰ پناهنده و پناهجو از چندین بازداشتگاه در سراسر کشور آزاد شدند.
اما آقای رینتول در رابطه به این آزادیها گفت که هنوز روشن نیست چرا حکومت برخی از این پناهندگان و پناهجویان را آزاد و برخی دیگر را در بازداشت نگه داشته است.
یک سخنگوی وزارت امور داخله گفت که آنها در مورد پروندههای انفرادی اظهارنظر نمیکنند، اما افزود که افراد آزاد شده از حمایتهای دولتی برخوردار هستند.
این سخنگوی وزارت داخله به اسبیاس نیوز گفت: «به افرادی که از بازداشت مهاجرت آزاد میشوند، از طریق برنامه 'خدمات پشتیبانی حلوفصل وضعیت' (Status Resolution Support Services) حمایت انتقالی، از جمله حمایت مددکار اجتماعی، سرپناه و کمکهای مالی، ارائه میگردد.»
او افزود که پالیسی حکومت فدرال در قبال پناهجویانی که با قایق به آسترالیا میآیند، تغییر نکرده است و آنها «در آسترالیا اسکان داده نخواهند شد».