خانم حسین از اواسط سال ۲۰۲۰ بدینسو در رشته یادداشتهایی در شبکه اجتماعی فیسبوک، نحوه فعالیت تعدادی از نهادهای اجتماعی و مذهبی فعال در جامعه هزاره را نقد کرده و شفافیت مالی برخی از آنها را زیر سوال برده است.
در این مدت حساب کاربری او چندین بار هک یا در نتیجه گزارشدهی مخالفانش توسط فیسبوک بسته شده است.
خانم حسین میگوید، در اوایل همهگیری کووید-۱۹ وقتی برای حل مشکل موکلان خود با نهادهای فعال جامعه هزاره آسترالیا تماس گرفته و از آنها در مورد خدمات شان برای پناهجویان درمانده پرسیده، با «تحقیر و زورگویی» از سوی مسئولان این نهادها مواجه شده است.
این برخورد خشن و تحقیرآمیز مسئولان این نهادها باعث شد که در مورد آنها تحقیق کند و یافتههای خود را در شبکههای اجتماعی با مردم شریک سازد.
او مدعی است در حالی که تعدادی از این نهادها به عنوان سازمانهای اجتماعی در دولت آسترالیا ثبت هستند، از یکسو رویکرد «منطقهای و حزبی» به مسایل درون جامعه دارند و فعالیت «افراطی» مذهبی میکنند و از سوی دیگر، حسابوکتاب مالی خود را به سیستم ناکام و قدیمی «کتابچه زیر بغل» انجام میدهند.
او میگوید نقدها و افشاگریهایش با استقبال گسترده در بین اعضای جامعه هزاره آسترالیا روبهرو شده، اما متولیان این نهادها هیچگونه توهین و ناسزا و تهدید را از او و خانوادهاش دریغ نکردهاند.خانم حسین در گفتوگو با اسبیاس دری میگوید: «متأسفانه واکنشها [از طرف نهادها] منفی و تا حد خیلی زیادی غیراخلاقی هم بودهاند. فحش و تهدید به مرگ و اینها هم در این مدت یک سال صورت گرفتهاند.»
نمونهای از کمنتهای توهینآمیز مدیران و طرفداران تعدادی از نهادهای مذهبی در پای یادداشتهای فیسبوکی خانم حسین. Source: Supplied/Atika Hussain
او میافزاید: «حتا مدیران این نهادهای مذهبی آشکارا فحش خانوادگی دادند، حتا مدرک تحصیلی را که داشتم جعلی خواندند، کافر و مرتد خواندند.»
این وکیل مدافع ۳۱ ساله میگوید در این مدت متحمل واکنشها و اهانتهایی شده که فکر میکند اگر یک مرد بود، با آنها روبهرو نمیشد.
«یک زن اگر بخواهد در جامعه مردسالار کاری بکند، باید دوبرابر زحمت بکشد؛ یکی زحمتی که خود همان کار نیاز دارد و زحمت دیگر این است که به حیث زن، در انجام آن کار در برابر جامعه دوام بیاورد. من نیز قطعاً با مشکلاتی روبهرو شدم که فکر میکنم اگر مرد بودم، این مشکلات کمتر بودند.»
مشخصترین حملهای که به یک زن در جامعه مردسالار میشود، این است که مثلاً او را از نظر روحی و روانی و از نظر موقعیتی بیاعتبار بسازند، که یک مثال بسیار واضحش این است که زن را فاحشه بخوانند.
خانم حسین که ازدواج کرده و مادر یک فرزند پسر است، میگوید که خیلیها سعی کردهاند او را از طریق شوهرش وادار به سکوت کنند، زیرا «متأسفانه در جامعه ما هنوز پذیرفته نشده که یک زن تحصیلکرده و دارای وظیفه، حتا بعد از شروع زندگی مشترک، میتواند تصمیمهای فردی خودش را داشته باشد.»
او میگوید در ابتدای راه تنها بر فعالیت نهادهای مذهبی جامعه هزاره آسترالیا از جنبه قانونی تمرکز میکرد، اما به کمک اعضای جامعه که قبلاً به دلیل مصلحتها نتوانسته بودند در برابر عملکردهای نادرست آنها بایستند، در جریان راه توانست به اطلاعاتی دست پیدا کند که شفافیت مالی آنها را نیز زیر سوال میبردند.
او میگوید: «من فقط بر جنبه قانونی نهادها بیشتر تمرکز داشتم، این مردم بودند که مرا کمک کرد که بتوانم بقیه زاویههای این موضوع را هم بفهمم و در مورد آنها بنویسم.»
«خیلی افراد از بین جامعه بودند که اطلاعاتی در دست داشتند و اینها کسانی بودند که قبلاً چنین موضوعاتی را با مدیران نهادها مطرح کرده بودند، اما گپ شان به جایی نرسیده بود. مثلاً در دو مورد مدیران این نهادها این اشخاص را مرتد خوانده بودند و آنها را به نوعی در جامعه منزوی کرده بودند.»خانم حسین معتقد است که نقدها و افشاگریهای او و سایر افراد به ایجاد یک «فضای پرسشگری» و «آگاهی جمعی» در بین جامعه هزاره در آسترالیا کمک کرده و دیگر زیر سوال بردن این نهادها «تابو» محسوب نمیشود.
آتیکه حسین که ۱۵ سال پیش با خانوادهاش به عنوان پناهنده به آسترالیا آمد، اکنون به عنوان وکیل مدافع در سیدنی فعالیت میکند. Source: Supplied/Atika Hussain
او میگوید: «برای من آگاهی جمعی مهم بود و مهم هست، چون شخصاً به این باورم که این آگاهی و مسئولیتپذیری تکتک افراد جامعه است که باعث میشود که این نهادها قانونی و سیستماتیک کار کنند.»
«در این یک سال، چیزی که برای آن تلاش کردم، اطلاعرسانی بود. اطلاعاتی که به دست مردم دادهام، نتیجهاش این شد که مردم از نمایندگان خود سوال بپرسند و این سوال پرسیدن باید یک امر بسیار عادی باشد، یک امر بسیار محترم باشد.»
«به نظر من، نهادها باید داوطلبانه باید سعی کنند که سیستماتیک و قانونی عمل کنند تا به اعتماد و اعتبار مردمی ضربه نزنند.»
خانم حسین میگوید هرچند اهانتها و تهدیدها «فشار روحی» زیادی بر خود و خانوادهاش تحمیل کرده، اما «صد درصد» مصمم است به پیگیری فعالیتهای سازمانهای فعال در جامعه هزاره آسترالیا به روش جدیدی ادامه بدهد.