'شادی و روشنایی': تابلوی نقاشی پناهجوی هزاره روی دیوار شفاخانه رویال ملبورن

داکتران و پرستاران شفاخانه رویال ملبورن می‌گویند تابلوی اهداشده توسط یک هنرمند هزاره که در حال حاضر در بازداشتگاه مهاجرت به‌سر می‌برد، برای آن‌ها «شادی و روشنایی» به ارمغان آورده است.

ناصر مرادی، نقاش و پناهجوی هزاره تلاش کارکنان صحی در راه مبارزه با ویروس کرونا را در تابلویی به تصویر کشیده و آن را به شفاخانه رویال ملبورن اهدا کرده است.

آقای مرادی در تماسی تلفونی از بازداشتگاه مهاجرت ملبورن به اس‌بی‌اس دری گفت: «زحماتی را که در شرایط فعلی داکتران و پرستاران می‌کشند، برای تمام مردم قابل قدر است.»

او افزود: «و خصوصاً در فضایی که بسیار سخت و دشوار بود که تمام جامعه را در بر گرفته بود، نه تنها آسترالیا را بلکه تمام دنیا را تقریباً دگرگون کرد و همه تقریباً در شرایطی قرار گرفته بود که پنهان شود، ولی تنها داکتران و پرستاران بودند که در این خط مقدم جنگ می‌کردند و از مردم دفاع می‌کردند و در مقابل ویروس کرونا واقعاً جانانه می‌جنگیدند».

داکتران و پرستاران بخش اورولوژی شفاخانه رویال ملبورن در حال عکس گرفتن با تابلوی نقاشی ناصر مرادی Source: SBS Dari

این تابلو که سال گذشته به شفاخانه رویال ملبورن اهدا شده بود، روز جمعه گذشته (۲۳ اپریل) پشت میز پرستاری بخش اورولوژی این مرکز، جایی که آقای مرادی باری در آن مداوا شده بود، روی دیوار نصب گردید.

این بخش در اوج همه‌گیری در ویکتوریا در سال ۲۰۲۰ به طور موقت به بیماران کووید-۱۹ اختصاص داده شده بود.

پروفیسر ناتان لاورنتشک، رییس بخش اورولوژی شفاخانه رویال ملبورن که در سال ۲۰۱۷ آقای مرادی را درمان کرده، گفت که این تابلو برای آن‌ها «شادی و روشنایی» آورده است.

اثر ناصر مرادی روی دیوار بخش اورولوژی شفاخانه رویال ملبورن Source: Royal Melbourne Hospital

آقای لاورنتشک به اس‌بی‌اس دری گفت: «امروز که نقاشی را برای بار نخست می‌بینم، شادی‌آور است، زیرا این تابلو رنگارنگ است، بدیهی است که داستانی در پشت آن نهفته است که به نظر من، به هر اثر هنری یک معنای فراتر می‌دهد».

«و من فکر می‌کنم برای بخش، برای پرستاران، برای داکتران و برای سایر کارکنان صحی که به دیوار نگاه می‌کنند و آن روشنایی را در میان آن‌چه بعضی اوقات، می‌دانید که، می‌تواند مکدر و جدی باشد، می‌بینند، فقط روشنایی و لبخند بر لبان شان می‌آورد».

«... این به معنای پس دادن بخشی از وجودش به افرادی است که او (ناصر مرادی) فکر می‌کند کمکش کرده‌اند، و ما نیز آن را درک می‌کنیم، پس من فکر می‌کنم این تابلو شادی زیادی به مردم خواهد داد و فکر می‌کنم حتا شاید موجب آغاز گفت‌وگوهایی در رابطه به افرادی شود که در شرایط او قرار دارند».

پیام تابلو

Source: Royal Melbourne Hospital

آقای مرادی توضیح می‌دهد، در طرف چپ تابلو، کووید-۱۹ به زیستگاه انسان‌ها- ساختمان‌ها نماد جهان هستند- هجوم آورده و در حال ویران کردن آن است. داکتری با بال فرشته از روی موج دریا برخاسته و با یک دست خالی و در دست دیگری سرنج، راه را بر ویروس سد کرده است.

در طرف راست، پرستاری در هیأت فرشته از پشت ابرها برآمده، زمین و آسترالیا را نجات می‌دهد. او با نوری که از نوک گوشی طبی‌اش پخش می‌شود و با سیرومی که «انرژی و خون تازه» به آسترالیا و سیاره ما تزریق می‌کند، آن‌ها را «سبز» نگه می‌دارد.

به گفته او، دایره سپیدی که در نوک بال فرشته تشکیل شده، نماد روشنایی آفتاب یا مهتاب است.

پرنده‌ها نماد آزادی هستند و آسمان رنگارنگ سمبول تنوع مردمی بر روی سیاره زمین است.

افرادی که از دور به سوی آسترالیا می‌آیند، در جست‌وجوی یک مکان امن و «سبز» هستند.

'امید و درماندگی'

پروفیسر ناتان لاورنتشک، رییس بخش اورولوژی شفاخانه رویال ملبورن در حال صحبت درباره تابلوی نقاشی ناصر مرادی Source: SBS Dari

آقای مرادی یک پناهجوی هزاره اهل افغانستان است که بیش از شش سال عمرش را در بازداشتگاه‌های مهاجرت سپری کرده و در این مدت هنر نقاشی آموخته است.

او در حال حاضر در «اقامتگاه ترانزیتی مهاجرت ملبورن» (MITA) بازداشت است.

او تا اکنون بیش از ۲۰۰ اثر هنری آفریده که تعدادی از آن‌ها در سراسر کشور به نمایش درآمده‌اند.

پروفیسر لاورنتشک گفت آقای مرادی و سایر پناهندگان در یک وضعیت «امید و درماندگی» گیر افتاده‌اند.

یکی از چندین نقاشی ناصر مرادی روی دیوارهای بازداشتگاه مهاجرت در ملبورن Source: Supplied/Naser Moradi

او گفت: «در طول سال‌ها، من با بیماران زیادی در موقعیت او سروکار داشته‌ام، کسانی که به خاطر شرایط، باید کشور زادگاه خود را ترک می‌کردند و خود را در بازداشتگاه‌های مهاجرت آسترالیا یافته‌اند، و به‌راستی، ما دوست داریم پشتیبان افرادی مانند ناصر باشیم».

«می‌دانید که، آن‌ها با درماندگی می‌خواهند از وضعیتی که در آن هستند خارج شوند، اما همچنین باید امید خود را نسبت به این‌که می‌توانند آینده‌ای بهتر از آن‌چه پشت سرشان رها کرده داشته باشند، ابقا کنند».

به گفته پروفیسر لاورنتشک، افرادی که در شرایط آقای مرادی قرار دارند، لزوماً مانند سایر آسترالیایی‌ها به خدمات درمانی دسترسی ندارند و می‌توانند دارای سیستم ایمنی ضعیف و در برابر کووید-۱۹ آسیب‌پذیر باشند.

آقای مرادی گفت هرچند زندگی در بی‌سرنوشتی، عاقبت و فردای نامطمئن، دشواری‌های کشور زادگاه و گذراندن چندین سال از عمرش در بازداشتگاه مهاجرت بر وضعیت جسمی و روحی‌اش تأثیر گذاشته، اما سعی می‌کند هیچ‌وقت امید خود را از دست ندهد.

آثار آقای مرادی در سراسر کشور به نمایش درآمده‌اند. Source: Supplied

او گفت: «اصلاً بعضی اوقات من نمی‌فهمم که چطور یک انسان می‌تواند که در همچون شرایطی باز هم به زندگی خود ادامه بدهد و امید خود را از دست ندهد.»

«و بازهم من بسیار کوشش می‌کنم که هیچ‌وقت امیدم را از دست ندهم و هرچه که در توانم باشد، بتوانم برای دوستان، جامعه و مردم انجام بدهم.»

«ولی کلاً در داخل کمپ شرایط خوبی ندارم، شرایط فیزیکی‌ام هم چندان خوب نیست و وضعیت روحی‌ام هم چندان در شرایط خوبی نیست.»

«واقعاً رنج می‌برم.»

گفت‌وگوی اس‌بی‌اس دری با داکتر ناتان لاورنتشک و ناصر مرادی را در بالای همین صفحه بشنوید.