در وضعیت معمولی، وقتی به محل کارمان می‌رویم، کارفرمایان مسئولیت دارند فضای کاری مصئونی برای ما فراهم کنند، اما وقتی مجبوریم از خانه کار کنیم، این مسئولیت به دوش کیست؟ به نظر کارشناسان، داشتن یک محیط کاری امن، به منفعت هردو جانب، کارگر و کارفرما، می‌باشد.
کشمیره اسپار به حیث یک مدیر غیردایمی/گاه‌به‌گاهی (casual) با یک کالج خصوصی در سیدنی کار می‌کند.
قبل از همه‌گیری کووید-۱٩، خانم اسپار دوست داشت برای صرفه‌جویی در وقت رفت‌وآمد، و داشتن انرژی و زمان بیشتر برای پسر فعال شش ساله خود، از خانه کار کند.
اما واقعیت جدید به مراتب چالش‌آفرین‌تر از آن است که او تصورش را کرده بود، زیرا نمی‌تواند از خانه به تمامی سیستم‌ها و پرونده‌های لازم دسترسی داشته باشد.
او می‌گوید: «فکر می‌کنم برای دریافت حمایت لازم از نهاد ما و اطمینان از این‌که من تمام ابزار مورد نیازم در اختیار داشته باشم، باید تکنولوژی خود را درست کار می‌گذاشتیم».
تیم داونی، وکیل ارشد آسیب شخصی در نهاد حقوقی جانستون ویترز در ادلاید می‌گوید کارفرمایان مسئولیت دارند از محیط مصئون کاری مطابق برای کارمندان شان مطمئن شوند.
Source: Getty Images/360 Productions
داونی می‌گوید، در جریان کار از خانه، مسئولیت کارفرمایان نسبت به کارمندان شان همانند زمانی است که آن‌ها در دفتر کار می‌کنند. او به هردو جانب توصیه می‌کند در باره ایمنی محل کار در خانه با هم به تفاهم برسند.
داکتر رابین پرایس، استاد اداره منابع بشری و روابط شغلی در دانشگاه مرکزی کوینزلند می‌گوید، در صورت آسیب دیدن در جریان کار از خانه، کارفرمای شما از نگاه قانونی ملزم به ارائه غرامت کارگری می‌باشد.
هلن ساوا، مدیر بازاریابی یک شرکت مشاورتی تکنولوژی معلوماتی در ملبورن، ، می‌گوید پاندمی جهانی کرونا نهادها را مجبور کرده کارمندان خود را به سرعت به سوی کار از راه دور سوق دهند و تعداد زیادی از شرکت‌ها قادر نیستند ابزار مناسبی را برای تولید کار مؤثر از خانه در اختیار کارمندان شان قرار دهند.
خانم ساوا می‌گوید: «بسیاری از این سازمان‌ها قبل از این پاندمی ویروس کرونا هرگز به کنار آمدن با چنین زمینه‌هایی فکر نکرده بودند و در واقع هرگز به ارائه آن به کارمندان شان فکر نکرده بودند».
همه‌گیری کووید-۱٩ تمام زنجیره تأمین جهانی را به شدت در هم کوبید، بازدهی تولید را آهسته کرد و سبب شد تلاش شرکت‌ها در مجهز کردن کارمندان شان به ابزار ضروری برای کار از خانه به تأخیر بیفتد.
Source: Getty Images/Zoranm
داکتر پرایس می‌گوید سازمان‌ها زیر فشار قرار دارند تا در شرایط پرچالش فعلی راهی پیدا کنند که درهای شان را باز نگه دارند.
«دانشگاهی که من به حیث یک استاد گاه‌به‌گاهی با آن کار می‌کنم، لپتاپ‌های کافی ندارد به تمام کارمندانش بدهد تا بروند خانه و آنلاین تدریس کنند».
اما برای اسپار، داشتن سخت‌افزار در مقایسه با انترنت ضعیف خانه مشکل جدی محسوب نمی‌شود. او باید زمان ضایع شده با انترنت ضعیف را با کار در ناوقت شب جبران کند.
مایکل کراکر که ریاست حسابداران رسمی آسترالیا و نیوزیلند (Chartered Accountants Australia and New Zealand) را بر عهده دارد، می‌گوید کارمندانی که دفتر خانگی برای خود ساخته، می‌توانند کنند.
Source: Getty Images/RollingCamera
کراکر به کارمندان توصیه می‌کند در صورت کار در خانه‌های مشترک، در مورد محافظت از معلومات خصوصی شرکت‌ها محتاط باشند.
همچنان حفظ ارتباطات یکی از موارد مهم برای افزایش همکاری و مؤثریت، و جلوگیری از افتاد در دام تنهایی است. تیم داونی زمان حاضر را که به لطف تکنولوژی مردم می‌توانند از خانه کار کنند و با هم در ارتباط بمانند، خوش‌اقبالی می‌داند.
«ما فن‌آوری‌هایی چون فیس‌تایم (FaceTime) و مانند آن را داریم، جایی می‌توانیم ارتباط رودررو برقرار کنیم و صحبت‌های خود را داشته باشیم. به طور مثال، یکی از تیم‌های ما هنوز با استفاده از فیس‌تایم مشروب‌نوشی‌های روز جمعه را برگزار می‌کند».
اما در مورد اسپار که انترنت ضعیف خانه بر عملکرد و کارایی‌اش تأثیر گذاشته، برقراری چنین ارتباطی با همکارانش ممکن نیست. مشکل‌ترین بخش آن این است که نمی‌داند این وضعیت چه وقت به پایان می‌رسد.
«من کارمند گاه‌به‌گاهی هستم. هرگاه تصمیمی برای کاهش کارمندان گرفته شود، من اولین نفری هستم که خواهد رفتم، و علاوه بر آن، آیا خانواده‌ام در امان خواهند ماند؟»
یادداشت:
اگر می‌خواهید در مورد حقوق و وجایب خود در جریان بحران ویروس کرونا بیشتر بدانید، به وبسایت مراجعه کنید.
اگر باور دارید که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اید، به داکتر خانوادگی تان زنگ بزنید (سرزده به آن‌جا نروید) یا با شماره ۱٨٠٠٠٢٠٠٨٠ به مرکز ملی معلومات ویروس کرونا تماس بگیرید.
اگر دچار استرس هستید و در مورد وضعیت روحی خود نیاز به صحبت با کسی دارید، در هر ساعتی از شبانه‌روز با شماره ۱۳۱۱۱۴ به مرکز یا با شماره تلفن ۱۳۰۰۲۲۴۶۴۶ به زنگ بزنید. اگر کمتر از ٢٥ سال سن دارید، می‌توانید با شماره ۱٨٠٠٥٥۱٨٠٠ به نیز تماس بگیرید.
