Αυτή είναι η εξήγηση που δίνεται έπειτα από αντιδράσεις που προέκυψαν επειδή η Καμπέρρα δεν ήταν μία από τις 87 χώρες που εισηγήθηκαν στην Εκτελεστική Επιτροπή της UNESCO να ψηφισθεί η Αναγνώριση της 9ης Φεβρουαρίου ως Διεθνούς Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας.
Την εξήγηση ωστόσο, απορρίπτει ο Καθηγητής Αναστάσιος Τάμης, ο οποίος λέει ότι «η προσέγγιση για υπερψήφιση της Πρότασης Αναγνώρισης της Ελληνικής Γλώσσας είχε ξεκινήσει στην Αυστραλία από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών και το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Ελληνικών Ερευνών τον Μάϊο του 2024», διάστημα, που η Αυστραλία δεν ήταν σε προεκλογική περίοδο (περισσότερα παρακάτω).
Η αυστραλιανή κυβέρνηση εξηγεί ότι «υποστηρίζει και χαιρετίζει» την θέσπιση της Ημέρας.
Διευκρινίζεται, ότι λόγω ακριβώς του υπηρεσιακού της χαρακτήρα, η χώρα δεν συνυπέγραψε κανένα θέμα που ήταν ενώπιον της Εκτελεστικής Επιτροπής της Εκπαιδευτικής Επιστημονικής και Πολιτιστικής Οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization- UNESCO).
Ολόκληρη η δήλωση, που στάλθηκε στα μέσα ενημέρωσης από εκπρόσωπο της υπουργού Εξωτερικών Penny Wong, αναφέρει τα ακόλουθα:
“Η κυβέρνηση των Εργατικών υπό τον Anthony Albanese στηρίζει και χαιρετίζει τη νέα Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Η ελληνική γλώσσα ασκεί διαχρονική επιρροή στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, την πολιτική και τη φιλοσοφία. Τιμούμε την σημαντική πολιτιστική συνεισφορά της δυναμικής ελληνικής διασποράς στην Αυστραλία, καθώς και τις ισχυρές διμερείς σχέσεις μας με την Ελλάδα.
Ανυπομονούμε να γιορτάσουμε αυτή την ημέρα μαζί με τις ελληνικές κοινότητες της Αυστραλίας στις 9 Φεβρουαρίου».

Η υπουργός Εξωτερικών Penny Wong Source: AAP
Η διευκρίνιση παρέχεται είναι ότι σύμφωνα με τις καθιερωμένες πρακτικές της μεταβατικής περιόδου διακυβέρνησης, η Αυστραλία δεν συνυπέγραψε κανένα θέμα στην ημερήσια διάταξη κατά την πρόσφατη σύνοδο του Εκτελεστικού Συμβουλίου της UNESCO.
Επισημαίνεται δε, ότι η σύνοδος αυτή πραγματοποιήθηκε έλαβε χώρα κατά την προεκλογική περίοδο που διανύει η χώρα (σ.σ. οι εκλογές είναι το Σάββατο 3 Μαΐου).
Να αναφερθεί ότι την Δευτέρα 14 Απριλίου, το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO υιοθέτησε ομόφωνα την απόφαση με την οποία προτείνεται η ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας».
H επίσημη ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας» θα πραγματοποιηθεί κατά την 43η Γενική Διάσκεψη της UNESCO τον προσεχή Νοέμβριο .
Σημειώνεται ότι οι αντιδράσεις για την στάση της Αυστραλίας, προέκυψαν κυρίως από δήλωση που διένειμε στα μέσα ενημέρωσης ο Καθηγητής Αναστάσιος Τάμης, στη οποία τόνιζε ότι η στάση της Καμπέρρας, «αποτελεί όνειδος και προσβολή για τον Ελληνισμό της Αυστραλίας, ο οποίος προεξάρχει των οικονομικών και πολιτιστικών δρώμενων της χώρας μας».
Ο Καθηγητής Τάμης, έχει χαρακτηρίσει την απόφαση της ΟΥΝΕΣΚΟ ως ημέρα εθνικής υπερηφάνειας. «Αισθάνομαι ότι η Αυστραλία έπαιξε κύριο ρόλο στην λήψη της απόφασης», είπε σχετικά ο διακεκριμένος Καθηγητής, ο οποίος ηγήθηκε και συντόνισε την ομάδα από την Αυστραλία που εργάστηκε γι’ αυτό το σκοπό. Επισήμανε δε ότι δεν ήταν μόνο η αυστραλιανή κυβέρνηση που δεν υποστήριξε την προσπάθεια, αλλά και θεσμικοί φορείς του Ελληνισμού (institutions of Hellenism) που δεν συμμετείχαν στην προσπάθεια.

Ο Καθηγητής Αναστάσιος Τάμης Source: Supplied / Supplied
Η σημερινή δήλωση του Καθηγητή Τάμη, ως απάντηση στην δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών, έχεις ως εξής:
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ
Η απόφαση της Κυβέρνησης της Αυστραλίας δια της Μονίμου Αντιπροσώπου της στην UNESCO να μην ψηφίσει υπέρ της Πρότασης για την Αναγνώριση Διεθνούς Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας, κάθε χρόνο στις 9 Φεβρουαρίου, ημέρα θανάτου του Εθνικού μας ποιητή, Διονυσίου Σολωμού στη UNESCO (14 Απριλίου 2024), αποτελεί ιστορική προσβολή της προγονικής και πάτριας χώρας μας της Ελλάδας. Επιπλέον, αποτελεί ταπείνωση και ευτελίζει τη μοναδική γλώσσα του κόσμου, την Ελληνική, με ζώσα διάρκεια 3.500 χρόνια. Η Πρόταση τελικά υπερψηφίστηκε από την Εκτελεστική της UNESCO, πλην των Αυστραλών, αφού η Αυστραλίς Πρέσβειρά μας προτίμησε να απέχει από τη ψηφοφορία.
Τώρα, εκ των υστέρων και λόγω προεκλογικής εκστρατείας και του σάλου που προκάλεσε στην Ομογένεια η καταγγελία, με επείγουσες και εσπευσμένες διευκρινιστικές ο Πρωθυπουργός μας και η Υπουργός επί των Εξωτερικών με ενθουσιασμό δηλώνουν ότι θα συνεορτάσουν την 9 Φεβρουαρίου 2026 μαζί με τον Ελληνισμό της Αυστραλίας, συγχαίρουν για την υπερψήφιση και δηλώνουν τις αγαστές σχέσεις των λαών της Ελλάδος και της Αυστραλίας.
Ωστόσο οι κρατικές αρχές αποφεύγουν να δηλώσουν ότι η προσέγγιση για υπερψήφιση της Πρότασης Αναγνώρισης της Ελληνικής Γλώσσας είχε ξεκινήσει στην Αυστραλία από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών και το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Ελληνικών Ερευνών τον Μάϊο του 2024 και ακολούθησαν δεκάδες διαβουλεύσεις με πανεπιστημιακούς, πολιτικούς, Υπουργούς και αρχηγούς Εκκλησιών. Επίσης ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στην UNESCO, κ. Γεώργιος Κουμουτσάκος είχε προσεγγίσει πολλούς μήνες πριν την συνάδελφό του Αυστραλή Πρέσβειρα στο Παρίσι και προσπαθούσε να μεταλλάξει την άρνησή της να υπερψηφίσει την Πρόταση υπέρ της Ελληνικής, εις μάτην.
Η απόφαση αυτή της Αυστραλιανής Κυβέρνησης από τον Ιούνιο του 2024 (σύμφωνα με τα γράμματα που έχουμε από την ίδια την Υπουργό Εξωτερικών μας, την κ. Πηνελόπη Wong, η οποία στα γράμματα που συνέτασσαν οι βοηθοί σύμβουλοί της, συστηματικά και απαρέγκλιτα) υπήρξε αρνητική. Η Κυβέρνηση της Αυστραλίας εδώ και δέκα μήνες ΑΡΝΟΥΝΤΑΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ. Η αρνητική αυτή προδιάθεση και απόφαση της Αυστραλιανής πολιτικής και διπλωματικής ηγεσίας, προσβάλλει τους 500.000 Αυστραλούς πολίτες ελληνικής καταγωγής, των οποίων η Ελληνική γλώσσα αποτελεί βασικό συστατικό της πολιτιστικής τους ταυτότητας και προκαλεί τα αισθήματα φιλίας που διακρίνουν τους λαούς της Ελλάδος και της Αυστραλίας.
Υπενθυμίζω ότι το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO επισημαίνει ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελεί τη γλωσσική κοιτίδα των βασικών εννοιών του παγκόσμιου πολιτισμού, της επιστήμης και της φιλοσοφίας. Επίσης, η UNESCO τονίζει ότι η ελληνική γλώσσα κατέχει, με ιστορικά και αντικειμενικά κριτήρια, ξεχωριστή θέση μεταξύ των γλωσσών του κόσμου.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO τονίζει, επιπλέον, πως ιστορικά η ελληνική γλώσσα κατέχει καίρια θέση στη διανόηση, στη γλωσσική έκφραση και διατύπωση θεμελιωδών εννοιών και λέξεων της ευρωπαϊκής και της ευρύτερης διανόησης, οι οποίες δηλώνονται, προσλαμβάνονται ή ανάγονται σε λέξεις-έννοιες της ελληνικής γλώσσας.
Παρόλα αυτά, η Αυστραλή Πρέσβειρα στην UNESCO η ηγεσία της Αυστραλιανής διπλωματίας προτίμησαν να ταπεινώσουν την Ελληνική γλώσσα και τους Έλληνες και τους Αυστραλούς που συνδέονται από καταγωγή ή πολιτιστικά με την Ελλάδα και τους Έλληνες, προτίμησαν η ιστορία να τους καταδικάζει πλέον ες αεί ως αρνητές και επικριτές της γλώσσας του Ομήρου και των Ευαγγελίων. Η ευθύνη της ταπείνωσης της γλώσσας μας βαρύνει την Κυβέρνηση της Αυστραλίας. Η πρόφαση που ακούστηκε από κομματικά όργανα του Εργατικού Κόμματος και του Αυστραλιανού ΥΠΕΞ, ότι τάχατες η Κυβέρνηση είναι υπηρεσιακή και επομένως δεν μπορούσε να πάρει θέση, είναι γελοία, προκλητική και ανυπόστατη.
Από τον περασμένο Ιούνιο οι επιστολές μας βρίσκονταν πάνω στα γραφεία και του κ. Πρωθυπουργού και της Κυρίας Υπουργού επί των Εξωτερικών, κι είχαμε ήδη από τον Ιούλιο του 2024 την ντυμένη με ευπρεπές ύφος, αρνητική τους απάντηση, υποστηρίζοντας ότι «η ελληνική γλώσσα είναι σημαντική και οι Έλληνες πρέπει να είναι περήφανοι που την ομιλούν». Μέχρι εδώ όμως. Ως προς το αίτημα υπερψήφισης της Πρότασης δεν απάντησαν, δεν μπήκαν στη δυσκολία να εκφράσουν ούτε κατάφαση ούτε άρνηση, το γνωστό στους διπλωμάτες μονοπάτι της καταφατικής άρνησης «δεν προεξοφλώ και δεν αποκλείω»!!
Και πώς θα νιώθουν οι Έλληνες πρωτοπόροι μετανάστες, οι έποικοι που ανέδειξαν οικονομικά και πολιτιστικά την Αυστραλία, και τα παιδιά τους, και πώς θα νιώθουν τα εγγόνια και οι αγέννητοι, και πως θα ξεπλύνουν την ντροπή που ένιωσαν και νιώθουν όταν η χώρα στην οποία ψηφίζουν εκατοντάδες χιλιάδες Αυστραλοί ελληνικής καταγωγής, να στέκονται ταπεινωμένοι από αυτούς που εμείς εκλέγουμε. Εμείς τους δίνουμε τη δύναμη που έχουν, εμείς τους βάλαμε σε θέσεις αξιοσύνης και ισχύος για να προστατεύσουν τον πολιτισμό, την πίστη, τα ήθη κι έθιμά μας, εμείς τους αναδείξαμε Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών, με τους φόρους μας αμείβεται η Αυστραλή Πρέσβειρα στην UNESCO στο Παρίσι. Έτσι αντί αυτοί να καθίστανται υπεύθυνοι των πράξεων και των αποφάσεών τους, εμείς θα επαιτούμε ικετευτικά της συγγνώμης τους για να αποσπάσουμε από αυτούς που εκλέχθηκαν από εμάς για να μας υπηρετούν μια κούφια δικαιολογία, μια πολιτική ακροβασία περί δήθεν υπηρεσιακής Κυβέρνησης (λες και θα ψήφισαν τον τερματισμό του εμπόλεμου στην Κορέα), λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές στις 3 Μαΐου για την επανεκλογή ή την καταψήφισή τους;
Η αλήθεια είναι μία, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, και δεν επιδέχεται ερμηνείες και διπλωματικές ακροβασίες. Η Αυστραλιανή Κυβέρνηση από τον Ιούνιο του 2024 μέχρι και τις 14 Απριλίου 2025, διαρκώς ταπείνωνε την Ελληνική γλώσσα, ταπείνωνε τη γλώσσα του Σοφοκλή, τη γλώσσα του Περικλή και του Μεγαλέξανδρου. Την ταπείνωσε, διότι η αρνητική τους απόφαση να υποστηρίξουν τη διάκριση της Ελληνικής γλώσσας δεν έγινε από άγνοια, ούτε από εκλογικούς περιορισμούς και είναι ντροπή να τους επικαλούνται. Ένα χρόνο τώρα ο κ. Γ. Κουμουτσάκος, ο Πρέσβυς μας στην UNESCO και ακαδημαϊκοί και διανοούμενοι στην Αυστραλία, Ελλάδα και στη Γαλλία προσπαθούσαν να πείσουν την Αυστραλή Πρέσβειρα και την προϊσταμένη της αρχή, την Κυβέρνηση της Αυστραλίας, την κ. Πηνελόπη Wong και τον Πρωθυπουργό μας, εις μάτην. Ο Αρχιεπίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας, Σεβασμιώτατος Δρ. Philip Freier και μαζί του Αυστραλοί πολιτειακοί Υπουργοί, διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί καθηγητές απέστελλαν γράμματα στήριξης για την Ελληνική γλώσσα στην Αυστραλιανή Κυβέρνηση, εις μάτην. Η Κυβέρνηση βρισκόταν σε πολιορκία, ένα χρόνο πριν από τις εκλογές και συνειδητά αποφάσισαν να μας ταπεινώσουν, ταπεινώνοντας τη γλώσσα των προγόνων μας, τη μητρική μας γλώσσα.
Η προηγούμενη δήλωση του Καθηγητή Τάμη, ποιυ στάλθηκε στα μέσα ενημέρωσης, ήταν η ακόλουθη:
Η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δια της Μονίμου Αντιπροσώπου της στην UNESCO αρνήθηκε την περασμένη εβδομάδα να ψηφίσει υπέρ της Αναγνώρισης Διεθνούς Ημέρας την 9 Φεβρουαρίου για τη Ελληνική Γλώσσα. Η Αυστραλία δια της εκπροσώπου της, αρνήθηκε να συναινέσει με τις υπόλοιπες χώρες που αποτελούσαν την εκτελεστικής επιτροπή της UNESCO και να αναγνωρίσει τη μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας στο παγκόσμιο πολιτισμό.
Παρά τις τεράστιες προσπάθειες του Έλληνα Μόνιμου Πρέσβυ της Ελλάδος στην UNESCO, κ. Κουμουτσάκου και της ελληνικής διπλωματίας η κυβέρνηση της Αυστραλίας αρνήθηκε να συνυπογράψει μαζί με τις 87 (ρεκόρ) προτείνουσες χώρες, καθώς επίσης και οι ΗΠΑ.
Ο κ. Κουμουτσάκος, είμαι σε θέση να γνωρίζω καλώς, ότι έθεσε της Μονίμου Αντιπροσώπου της Αυστραλίας, κυρίας Πρέσβεως, πολύ ευαίσθητα επιχειρήματα για την ίδια την Αυστραλία.
Η απόφαση της Αυστραλίας να μη δεχθεί να υπερψηφίσει την αναγνώριση Διεθνούς Ημέρας για την Ελληνική Γλώσσα αποτελεί όνειδος και προσβολή για τον Ελληνισμό της Αυστραλίας, ο οποίος προεξάρχει των οικονομικών και πολιτιστικών δρώμενων της χώρας μας.
Η αρνητική στάση της επίσημης Αυστραλίας να μην υπερψηφίσει την πρόταση που άμεσα αφορά στην ελληνική εθνοτική μειονότητα με τεράστια συμβολή στην Αυστραλία κι όταν μάλιστα η Ελληνική αναγνωρίζεται από το 1987, ως μία από τις 10 Γλώσσες Προτεραιότητας στην Αυστραλία, αποτελεί πρόκληση και μομφή κατά του Ελληνισμού, την στιγμή μάλιστα που ήδη 87 χώρες UNESC0 είχαν αποδεχτεί.
Δέχτηκε η Αυστραλίδα Μόνιμη Αντιπρόσωπος, ύστερα από πιέσεις που της ασκήθηκαν, τουλάχιστον να μην καταψηφίσει, όπως και μερικοί άλλοι για διάφορους λόγους, και έτσι η απόφαση βγήκε ομόφωνα.
Είναι άθλος και πρέπει να καταλάβουν όλοι την ιστορική σημασία της απόφασης αυτής. Εκτός των άλλων αφορά ιδιαίτερα την Ελληνική Διασπορά και τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας, της οποίας αμεσότερο και οικονομικότερο συστατικό είναι η γλώσσα της.
Ούτε όμως πρόκειται για μια ακόμη γλώσσα που υπερψηφίστηκε. Πρόκειται για τη μοναδικότητα της Ελληνικής και την πολιτισμική προσφορά της στην Ανθρωπότητα, την οποία η Αυστραλία αρνήθηκε να αποδεχθεί.
Πρόκειται για την αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας που ομόφωνα θα αποδεχτούν να συμμαρτυρήσουν όλες οι 195 χώρες του ΟΗΕ, δηλαδή όλες οι χώρες του πλανήτη.
«Δυστυχώς ο Ελληνισμός δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει τη σημασία της Αναγνώρισης αυτής από όλες της Χώρες του Κόσμου. Η Ελληνική Γλώσσα η οποία αποτελούσε αντικείμενο σπουδής και μάθησης σε χώρες με ακμαία ομογενειακή παρουσία και φιλελληνισμό, από το 2026 θα εορτάζεται με εκδηλώσεις και πολιτιστικές δραστηριότητες και σχετικούς αγώνες για τη γλώσσα μας σε όλες τις χώρες της υφηλίου, ώστε να καταστούν οι αλλογενείς και αλλόγλωσσοι μύστες και κοινωνοί της» διευκρίνισε ο Καθηγητής Α. Μ. Τάμης
Όταν ελήφθη η απόφαση στην ΟΥΝΕΣΚΟ, ο Καθηγητής Τάμης είχε αποστείλει το ακόλουθο άρθρο:
ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Η UNESCO καθιερώνει Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας
Να καθιερωθεί η 9η Φεβρουαρίου κάθε έτους ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας πρότεινε το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO, μετά από πρωτοβουλία της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ελλάδας στον Οργανισμό, και του μόνιμου εκπροσώπου της κ. Γεωργίου Κουμουτσάκου, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με μια ομάδα πανεπιστημιακών υπό την ηγεσία του κ. Γεωργίου Μπαμπινιώτη και Χρήστου Κλαίρη.
Η ομάδα εργασίας των Πανεπιστημιακών που εξάσκησαν πίεση αλλά και ενδελεχώς προήγαγαν την ιδέα αποσπώντας επιστολές στήριξης από τοπικές κυβερνήσεις, Υπουργούς πολιτικούς, την Αγγλικανική Εκκλησία, διανοούμενους και συγγραφείς ανά τον κόσμο, λειτούργησε ύστερα από πρωτοβουλία του Καθηγητή Ιωάννη Κορίνθιου, ο οποίος στη συνέχεια κάλεσε στην Ομάδα τους Καθηγητές Γεώργιο Μπαμπινιώτη, Χρήστο Κλαίρη, Φίλιππο Τρεβεζά, Αναστάσιο Τάμη, και Στέλλα Πριοβόλου.
Στην Αυστραλία τη συντονιστική δράση ανέλαβε από τις αρχές του 2024 το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών και το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Ελληνικών Ερευνών και απηύθυνε δεκάδες επιστολές στις Κυβερνήσεις της Αυστραλίας και Νέα Ζηλανδίας, στους ηγέτες των Χριστιανικών Εκκλησιών, ηγέτες Πανεπιστημίων, διανοούμενους, εκδότες των μεγάλων Αυστραλιανών εφημερίδων. Η Υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας κ. Penelope Wong, αναγνώρισε τη σημασία και την αξία της Ελληνικής Γλώσσας αλλά σε επιστολή της προς το αίτημα του κ. Τάμη απέφυγε να δεχτεί να υπερψηφίσει την Πρόταση της Ελλάδας.
«Η αποχή ή μη υπερψήφιση από την Αυστραλία της δίκαιης αναγνώρισης της Ελληνικής Γλώσσας να έχει ως Διεθνή Ημέρα Αναγνώρισης απλά προσβάλλει όλους τους Αυστραλούς πολίτες ελληνικής καταγωγής», δήλωσε ο κ. Τάμης.
Αντίθετα, ο Πρόεδρος της Διακοινοβουλευτικής Οργάνωσης Φίλων της Ελλάδας, κ. Στηβ Γεωργανάς, έδειξε προθυμία και ασίγαστη ήταν η επιθυμία του και το πάθος του να πείσει την Υπουργό Εξωτερικών της Αυστραλίας να υπερψηφίσει την Πρόταση της Ελλάδος για την Ελληνική Γλώσσα.
![kinotita-29[66] Ευστάθιος Γεωργανάς Κυριακή 12-11-2023.png](https://images.sbs.com.au/28/ec/9c3298cd4f88947cf14146066aa8/kinotita-2966-%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-12-11-2023.png?imwidth=1280)
Ο ομοσπονδιακός βουλευτής Ευστάθιος Γεωργανάς Source: Supplied / GOAA- Mark Petropoulos
Ιδιαίτερη ήταν η εκστρατεία που ανέλαβε στην Αυστραλία ο Αρχιεπίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας, ύστερα από έγγραφη επιστολή του ΑΙΜΣ, Σεβασμιώτατος Philip Freier, ο οποίος απέστειλε θερμή επιστολή παράκλησης προς την Αυστραλίδα Υπουργό Εξωτερικών και πολιτικούς ηγέτες να στηρίξουν το δίκαιο αίτημα της Ελλάδας για την Ελληνική Γλώσσα. Οι ηγέτες των άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών της Αυστραλίας, δεν απάντησαν στο αίτημα της συντονιστικής ομάδας.
Δίκαια είναι περήφανος ο μόνιμος εκπρόσωπος της Ελλάδος κ. Γεώργιος Κουμουτσάκος κι όλοι όσοι συνεργάστηκαν μαζί του στο τεράστιο αυτό πολιτιστικό επίτευγμα της Ελλάδας: «Πρόκειται για διεθνή αναγνώριση της διαχρονικότητας, της οικουμενικότητας και της προσφοράς της γλώσσας μας στην πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας. Είναι ημέρα χαράς και υπερηφάνειας», ανέφερε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO, Γιώργος Κουμουτσάκος.
Στην απόφασή του το Εκτελεστικό Συμβούλιο σημειώνει ότι «η γλώσσα είναι φορέας πολιτισμού, κιβωτός αξιών, εννοιών, ταυτότητας, όργανο έκφρασης και δημιουργίας και γέφυρα επικοινωνίας, κατανόησης και συνεννόησης». Τονίζει ταυτόχρονα, πως μεταξύ των χιλιάδων γλωσσών του κόσμου, η ελληνική συνδυάζει τέσσερα ιδιαιτέρως σημαντικά χαρακτηριστικά:
1. Αδιάσπαστη συνέχεια 40 αιώνων προφορικής παράδοσης και 35 αιώνων γραπτής παράδοσης εάν λάβουμε υπόψη τη γραμμική γραφή Β’ ή τουλάχιστον 28 αιώνες γραπτής παράδοσης εάν περιοριστούμε στην αλφαβητική γραφή, γεγονός που καθιστά τα Ελληνικά την πιο μακροχρόνια, αδιάκοπα ομιλούμενη και γραφόμενη γλώσσα στην Ευρώπη. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο υπενθυμίζει εν προκειμένω ότι όπως είπε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963, «η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να ομιλείται. Υπέστη τις αλλαγές που υφίστανται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, αλλά ποτέ δεν υπήρξε κενό».
2. Μοναδική καλλιέργεια ως γλώσσα (λεξιλόγιο, γραμματική και σύνταξη), λόγω της χρήσης της από απαράμιλλες ιστορικές προσωπικότητες της λογοτεχνίας, της ποίησης, του θεάτρου, της φιλοσοφίας, της πολιτικής και της επιστήμης, όπως ο Όμηρος, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Αισχύλος, ο Θουκυδίδης, ο Ιπποκράτης, ο Αρχιμήδης και οι Πατέρες της Εκκλησίας.
3. Ευρεία παρουσία σε πολλές γλώσσες, καθώς, διαχρονικά, η ελληνική έχει αποτελέσει μία από τις σημαντικότερες γλώσσες ως προς την επίδρασή της σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες και, δι’ αυτών, ευρύτερα στον κόσμο των γλωσσών. Επιπλέον, η ιδιαίτερη σημασία της ελληνικής γλώσσας επιβεβαιώνεται σαφώς από το γεγονός ότι διδάσκεται διεθνώς τόσο στην αρχαία της μορφή, σε έδρες κλασσικών σπουδών ανά τον κόσμο, όσο και στη μεσαιωνική (Βυζαντινή) και στη σύγχρονη μορφή της, σε έδρες Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής Γλώσσας παγκοσμίως.
4. Η ελληνική γλώσσα ήταν και παραμένει μέχρι και σήμερα ανεξάντλητη πηγή της διεθνούς επιστημονικής ορολογίας ιδιαίτερα στην ιατρική, καθώς και στα μαθηματικά, στη φυσική, στη χημεία, στη μηχανική, στην αστρονομία, στην κβαντομηχανική, στις κοινωνικές και στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Πρόκειται για διεθνώς αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό της ελληνικής, το οποίο προκύπτει σαφώς από εμπειρικά και ιστορικά δεδομένα.
Το επίσημο Μνημόνιο της Μόνιμης Εκτελεστικής Επιτροπής συνέταξαν οι επιφανείς καθηγητές της γλωσσολογίας Αθηνών και Σορβόννης, κ.κ. Μπαμπινιώτης και Κλαίρης.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO επισημαίνει ότι ως γλωσσική κοιτίδα των βασικών εννοιών του πολιτισμού, της επιστήμης και της φιλοσοφίας, η ελληνική γλώσσα κατέχει, με ιστορικά και αντικειμενικά κριτήρια, ξεχωριστή θέση μεταξύ των γλωσσών του κόσμου.
Υπογραμμίζει, ακόμη, ότι «η συνειδητοποίηση της φωνολογικής δομής της ελληνικής οδήγησε τους Έλληνες του 8ου αιώνα π.Χ. στην καινοτόμο αξιοποίηση του συμφωνικού αλφαβήτου των Φοινίκων με την επινόηση του αλφαβήτου, επιτυγχάνοντας έτσι τη δημιουργία ενός νέου φωνηεντικού αλφαβήτου μέσω της μετάβασης από ένα σύστημα γραφής βασισμένο σε συμφωνικά γράμματα σε ένα σύστημα στο οποίο κάθε ήχος, κάθε φώνημα, εκπροσωπείται από ένα γράμμα».
Επίσης, αναφέρει ότι στην μετακλασική Ελληνιστική Περίοδο, η ελληνική γλώσσα υπήρξε για έξι ολόκληρους αιώνες η πρώτη διεθνής γλώσσα, γλώσσα συναλλαγών πολλών λαών (lingua franca) και συγχρόνως γλώσσα πολιτισμική (Kultursprache). «Η ελληνική έλαμψε την περίοδο της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τη δέχτηκε και την αγκάλιασε ο Ρωμαϊκός Πολιτισμός, ο οποίος υιοθέτησε την ελληνική γραφή με τη μορφή του λατινικού αλφαβήτου, της έδωσε παγκόσμια διάσταση η γλώσσα των Ευαγγελίων, την ανακάλυψε και την ανέδειξε η Αναγέννηση και την αξιοποίησε στο έπακρον ο Διαφωτισμός», σημειώνει το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO, αιτιολογώντας την απόφασή του.
«Ο ηλεκτρονικός Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας (Thesaurus Linguae Graecae – TLG), ο οποίος περιλαμβάνει κείμενα γραμμένα στην ελληνική γλώσσα από τον Όμηρο έως τους ιστορικούς του 15ου αιώνα, αριθμεί 12.000 ελληνικά κείμενα τεσσάρων χιλιάδων (4.000) συγγραφέων, που περιλαμβάνουν 105.000.000 λέξεις (σε όλους τους τύπους λέξεων που εμφανίζονται στα κείμενα)», υποστηρίζει.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO τονίζει, επιπλέον, πως ιστορικά η ελληνική γλώσσα κατέχει καίρια θέση στη διανόηση, στη γλωσσική έκφραση και διατύπωση θεμελιωδών εννοιών και λέξεων της ευρωπαϊκής και της ευρύτερης διανόησης, οι οποίες δηλώνονται, προσλαμβάνονται ή ανάγονται σε λέξεις-έννοιες της ελληνικής γλώσσας.
Με βάση τα ανωτέρω, το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO αποφάσισε ότι η 9η Φεβρουαρίου προτείνεται ως «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας», λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη του ότι αυτήν την ημερομηνία, το 1857, έφυγε από τη ζωή ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, Διονύσιος Σολωμός.
Αϊτή, η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση
Υπενθυμίζεται, πως η UNESCO ήδη έχει αναγνωρίσει διάφορα στοιχεία που συνδέονται με την ελληνική γλώσσα. Δύο στοιχεία καταγεγραμμένης πολιτιστικής κληρονομιάς, «Τα μολύβδινα χρηστήρια ελάσματα του Μαντείου της Δωδώνης» και τον «Πάπυρο του Δερβενίου: Το αρχαιότερο βιβλίο της Ευρώπης», τα οποία έχουν καταχωρηθεί στο Διεθνές Μητρώο Μνήμης του Κόσμου (Memory of the World) το 2023 και το 2015, αντίστοιχα. Επίσης, δύο επιπλέον στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς: Το «Πολυφωνικό Καραβάνι», το οποίο μελετά, διασώζει και προάγει το πολυφωνικό τραγούδι της Ηπείρου, συμπεριληφθέν το 2020 στο Μητρώο Καλών Πρακτικών Διασώσεως και τον «Βυζαντινό Ψαλμό», που ενεγράφη το 2019 στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
Σημειώνεται, ότι η χώρα που έκανε την πρώτη παρέμβαση στη συνεδρίαση της UNESCO για την καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας ήταν η Αϊτή, η οποία ιστορικά ήταν και η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση και την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος. Τέλος, το κείμενο της απόφασης συνετάχθη μετά από συνεργασία της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ελλάδας στην UNESCO με τους καθηγητές Γιώργο Μπαμπινιώτη, ομότιμο καθηγητή Γλωσσολογίας και πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών και Χρήστο Κλαίρη, ομότιμο καθηγητή Γενικής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόνης.
Με αφορμή τη σημερινή απόφαση, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO, Γιώργος Κουμουτσάκος, δήλωσε: «Με την υποστήριξη του κ. πρωθυπουργού και της ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών, ξεκινήσαμε την προσπάθεια αυτήν πριν περίπου έξι μήνες, με πίστη ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε, παρά τις πολλές δυσκολίες του εγχειρήματος. Τελικά, με πολλή, συστηματική και επίμονη δουλειά, καταθέσαμε την πρόταση στις 10 Μαρτίου με την πρωτόγνωρη για τα αντίστοιχα δεδομένα του Οργανισμού, έγγραφη υποστήριξη 20 κρατών-μελών».
«Η καθιέρωση ενός παγκόσμιου εορτασμού έχει εξαιρετική σημασία. Όχι μόνον για την έμφαση που θα δίδεται στην ελληνική γλώσσα ως παγκόσμιας πολιτιστικής αξίας. Μέσω καλά οργανωμένων εκδηλώσεων, οι Έλληνες όπου γης αλλά και πολλοί ξένοι με ελληνική παιδεία ή και άλλοι θα μπορέσουν να εκκινήσουν ή να ανανεώσουν την επαφή και τη σχέση τους με την ελληνική στη διαχρονικότητά της. Να επανεκτιμήσουν τη σχέση της με την καλλιέργεια του πνεύματος, της σκέψης και του πολιτισμού», πρόσθεσε ο κ. Κουμουτσάκος.

O Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO, Γιώργος Κουμουτσάκος (Photo by Thierry Monasse/Getty Images) Credit: Thierry Monasse/Getty Images