ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ
- Έχει πάρει γεύση επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Κύπρο
- Δημιούργησε τη δική του ομάδα οδηγώντας την στον τίτλο
- Έμπνευσή του ο πατέρας του που έχει αγωνιστεί ερασιτεχνικά στην Κόρινθο
Αν και μόλις 19 ετών έχει πάρει μια πρώτη γεύση από τις απαιτήσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου αγωνιζόμενος στην Β’ Κατηγορία της Κύπρου.
Η αγάπη του για το δημοφιλέστερο -κατά πολλούς- άθλημα του πλανήτη, μπορεί να περιγραφή με την ανάγκη, του νεαρού Γιάννη Πυργάκη να απομνημονεύει το βιογραφικό και την ιστορία παλιών, αλλά και νέων ποδοσφαιριστών.
Πέρα από το ποδόσφαιρο, αστείρευτή είναι η αγάπη του, για την ελληνική γλώσσα, την οποία -αν και από την ηλικία των 7 ετών ζει στην Αυστραλία- κρατά σε υψηλό επίπεδο, με επιβράβευση να τερματίσει 4ος στο μάθημα των Νέων Ελληνικών κατά τις απολυτήριες εξετάσεις της Γ’ Λυκείου, HSC.
Ωστόσο οι σοβαροί τραυματισμοί, ρήξη σε τρεις τένοντες στον αστράγαλο και εξάρθρωση στο γόνατο, οδήγησαν τον Γιάννη Πυργάκη από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου στους πάγκους, ανοίγοντάς του την όρεξη για μία άλλη καριέρα, στο άθλημα που αγαπά.
«Είχα το όνειρο να γίνω ποδοσφαιριστής από μικρός, έβλεπα τον πατέρα μου που έπαιζε μπάλα στα τοπικά της Κορίνθου και πάντα έπαιρνα έμπνευση από αυτόν για να ακολουθήσω το ποδόσφαιρο ως άθλημα ή ακόμα και ως προπονητής. Είχα μια μεγάλη καψούρα να φτιάχνω ομάδες, να βρίσκω παίκτες, να κάνω μεταγραφές. Γι’ αυτό φέτος που τραυματίστηκα σκέφτηκα γιατί να μην το κάνω μια φορά και κανονικά, να φτιάξω τη δική μου ομάδα. Γι’ αυτό ενδιαφέρθηκα, έψαχνα παιδιά, έπαιρνα τηλέφωνα και ήρθε η ώρα να φτιάξω τη δικιά μου ομάδα», ανέφερε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Ελληνικό Πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας SBS.
Επιπλέον μίλησε για τις δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει στο εγχείρημά του αυτό.
«Αρχικά δεν ήταν εύκολο. Μου πήρε πολύ να συνηθίσω τους παίκτες, πώς να τους μιλάω, πώς να τους μαθαίνω τακτικές, πώς να συνδέομαι με τον παίκτη one on one. Μου ήταν πολύ δύσκολο, αλλά όσο πιο πολύ περνούσε η σεζόν και όσο πιο πολύ μάθαινα τους παίκτες μου προσωπικά και όταν μπόρεσα να τους δείξω αυτά που ήθελα να τους δείξω και να τους μάθω όλα αυτά που ήθελα να τους μάθω, άρχισε να γίνεται πολύ πιο εύκολο. Το μόνο που δεν μου λείπει είναι το στρες. Πολύ στρες», είπε.
Περήφανος πρωταθλητής στα 19 του χρόνια Credit: Supplied/Giannis Pyrgakis
«Αυτή η ομάδα, δεκαπέντε παιδιά, ήταν όλοι καινούργιοι. Μου ήταν λίγο δύσκολο να γνωρίσω τους παίκτες μου, αλλά όσο πιο πολύ κάναμε προπονήσεις, δύο τρεις φορές την εβδομάδα, καθόμουν, μιλούσα, έδειχνα ενδιαφέρον για τους παίκτες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό στο ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο δεν παίζεται μόνο μέσα στο γήπεδο, παίζεται και εκτός. Είναι πολύ σημαντικό να δείχνεις ενδιαφέρον και στην προσωπική ζωή των παικτών σου. Να τους κάνεις να νιώθουν ότι αξίζουν. Για αυτό έκανα μεγάλη προσπάθεια να δείξω στους παίκτες μου πως έχουν αξία σε αυτή την ομάδα και τους χρειαζόμαστε. Όταν μπόρεσα αυτό το πράγμα, τότε άρχισαν και τα αποτελέσματα μέσα στο γήπεδο».
Εδώ με την αναμνηστική πλακέτα που δίδεται στους πρωταθλητές Credit: Supplied/Giannis Pyrgakis
«Πάνω από το 90% από τους ποδοσφαιριστές δεν γίνονται επαγγελματίες, όχι επειδή δεν μπορούν, αλλά επειδή το βάζουν κάτω. Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος λόγος που σταματάνε οι πιο πολλοί. Υπάρχουν καταστάσεις καταλαβαίνω στη ζωή, αλλά το πιο σημαντικό πράγμα είναι να μη το βάζεις κάτω. Δεν πειράζει αν είσαι 18 ή αν είσαι 25, κάνε αυτό που αγαπάς και προσπάθησε όσο πιο πολύ μπορείς», σημείωσε.
Ακούστε περισσότερα πατώντας play στο podcast της κεντρικής φωτογραφίας.
