Ο κ. Γρηγοριάδης, σημείωσε ότι η κατάθεση αυτού του Σχεδιασμού, αποτελεί μια υποχρέωση της Ελλάδας, έναντι της διεθνούς κοινότητας, η οποία θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Έσπευσε, μάλιστα, να προσθέσει ότι «αυτό, όμως, δεν λύνει, το διεθνοπολιτικό ή το στρατηγικό πρόβλημα, το οποίο, εδώ και δεκαετίες, επηρεάζει τη χάραξη των θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Ελλάδας, και των υπολοίπων γειτόνων της. Και εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η συζήτηση δεν αφορά, μόνο την Τουρκία, αφορά και τη Λιβύη, αφορά και την Αλβανία».
Πάντως, η αντίδραση της Τουρκίας, μέχρι στιγμής, στην κατάθεση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού ήταν ήπια.
Μήπως αυτό σχετίζεται με το πάγωμα των σχεδίων πόντισης του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας;
Επιπλέον, ο κ. Γρηγοριάδης ερωτήθηκε για τη διαφαινόμενη πρόθεση του Αμερικανού προέδρου να προωθήσει μια νέα προσέγγιση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας;
Και εν τέλει, μήπως η σχέση Τραμπ – Ερντογάν, διασαλεύει τα εθνικά συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου;
