Για χρόνια, ένα μεγάλο κομμάτι της Ομογένειας της Βικτώριας, ζούσε και «βασίλευε» σε επαρχιακά μέρη της Πολιτείας. Ένα απ’ αυτά είναι η πόλη Wangaratta, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Βικτώριας με την Νέα Νότια Ουαλία και 230 χιλιόμετρα βόρεια της Μελβούρνης.
- Πριν από δέκα χρόνια, η Wangaratta είχε 80 ελληνικές οικογένειες. Τώρα έχουν μείνει 10-12 άτομα», λέει ο ομογενής Νίκος Καλλίας
- Η σύζυγός του, Τζενέτ Ασκροφτ-Καλλία συντηρούσε την εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας για δυο δεκαετίες
- Η εκκλησία λειτουργούσε μία φορά το μήνα και στις 24 Σεπτεμβρίου γινόταν μεγάλο πανηγύρι στον περίβολο του ναού
Η διαδρομή από τη Μελβούρνη είναι όμορφη, μια ευθεία-γραμμή μέσα από πεδιάδες και βοσκοτόπους.
Η πόλη βρίσκεται στην μεσοποτάμια περιοχή που ορίζουν οι ποταμοί Ovens και King και οι οποίοι πηγάζουν από τις Βικτωριανές Άλπεις.
Όταν πλησιάζεις στην πόλη, ξεχωρίζουν οι αμπελώνες, ενώ η περιοχή παράγει και μερικά από τα καλύτερα τυριά στην χώρα.
Wangaratta resident Greek Austrlaian Nikos Kallias. Source: SBS Greek / Panos Apostolou
Οι Έλληνες της περιοχής
Εκεί ζούσαν για δεκαετίες πολλές οικογένειες Ελλήνων μεταναστών.
«Πριν από δέκα χρόνια, η Wangaratta είχε 80 ελληνικές οικογένειες. Τώρα έχουν μείνει 10-12 άτομα. 7-8 άτομα είναι πάνω από 80 ετών».
Αυτά είπε στο SBS Greek, ο ομογενής Νίκος Καλλίας, ένας από τους λίγους Έλληνες κατοίκους που συνεχίζουν να ζουν στην Wangaratta.
O κ. Καλλίας κατάγεται από το Πλωμάρι της Μυτιλήνης και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1954.
Ταξίδεψε με το ιταλικό καράβι Fairsee. «Μετά έμαθα, ότι το καράβι αυτό, μετέφερε αγελάδες από την Αυστραλία προς το εξωτερικό», είπε στο SBS Greek.
Τον συναντήσαμε στο σπίτι του στην Wangaratta, εκεί μας κέρασε καφέ και γλυκό, και τηλεφώνησε και ήρθε και ο καλός του φίλος, o Νέστορας.
"Fairsea" ship departing dock in 1956. Source: FAIRSEA, Passengers in History, Government of South Australia
Η πόλη ερήμωσε «όταν τα παιδιά μεγάλωσαν και τελειώσαν το σχολείο, πήγαν να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια στην Μελβούρνη, στο Σύδνεϋ, στην Καμπέρρα. Δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα», λέει ο κ. Καλλίας.
«Εκείνα τα χρόνια, ήταν ωραία χρόνια, ήμασταν αγαπημένοι. Υπήρχαν μερικά χωριουδάκια που είχαν Έλληνες και είχαν μικρά παιδιά».
«Έρχονταν στην εκκλησία για να κάνουν μάθημα Ελληνικών, μέσα στην εκκλησία γιατί δεν είχανε άλλα μέρη να πάνε».
Wangaratta resident and Nikos Kallias' close friend, Mr Nestoras. Source: SBS Greek / Panos Apostolou
Η εκκλησία, πόλος έλξης τουριστών
Ο θεμέλιος λίθος της εκκλησίας μπήκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1975, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας, κ. Στυλιανό.
Όταν έφτασε στην πόλη η οικογένεια του κ. Καλλία, στον χώρο που υπήρχει σήμερα η εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, ήταν μόνο το κτίριο του ναού και τίποτα άλλο.
Αναφέρεται στον ρόλο της συζύγου του. «Την εκκλησία, η γυναίκα μου την έφτιαξε. Ήταν Αυστραλή από την Μελβούρνη. Όταν ήρθαμε από την Μελβούρνη στην Wangaratta, δεν υπήρχε τίποτα εδώ».
«Ήμασταν παντρεμένοι για 58 χρόνια. Η οικογένειά της είχε μαγαζί στο Beechworth [σ.σ. κωμόπολη κοντά στη Wangaratta]. Ήταν μικρή όταν την παντρεύτηκα».
Nikos and Janet Kallias. Source: Nikos Kallias
Η κ. Άσκροφτ βαφτίστηκε Χριστιανή Ορθόδοξη πριν το γάμο από τον πάτερ Ελευθέριο Τάτση στο μοναστήρι της Παναγιάς της Καμαριανής στην περιοχή Red Hill της Βικτώριας.
«Ήμασταν στη Wangaratta και πήγαμε να ζήσουμε στη Μελβούρνη. Εκεί η γυναίκα μου δούλευε σε μεγάλο εμπορικό κέντρο και εγώ στα διάφορα μαγαζιά. Κατόπιν αρρώστησε λιγάκι και γυρίσαμε στη Wangaratta».
Ήταν τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν αποφάσισαν να φτιάξουν την εκκλησία.
"Large crowd at opening of new church", front page of Wangaratta's "Chronicle Despatch" newspaper. Source: SBS Greek / Panos Apostolou / Nikos Kallias
«Μου λέει η γυναίκα μου: ‘Μή φοβάσαι’. Και έβαλε δουλειά, το έκανε διαφήμιση, άρχισαν να έρχονται λεωφορεία και κόσμος. Βλέπεις, ήξερε καλα τα αγγλικά και τα έλεγε ωραία, όλος ο κόσμος την αγαπούσε και εκείνη αγαπούσε όλο τον κόσμο».
Στις 24 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το εορτολόγιο τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα.
«Εκείνη την ημέρα, έρχονταν στην Wangaratta ώς και 25 περίπου λεωφορεία από τη Μελβούρνη», λέει ο κ. ηλικιωμένος ομογενής.
Nikos Kallias. Source: SBS Greek / Panos Apostolou
«Νόμιζες ότι ήταν το Swanston Street [σ.σ. κεντρική λεωφόρος της Μελβούρνης]», σημειώνει.
Για σχεδόν είκοσι χρόνια, η εκκλησία λειτουργούσε κάθε τέσσερις με πέντε Κυριακές. Τώρα τα πράγματα είναι δύσκολα.
«Κάνουμε καμιά φορά καμιά Λειτουργία αλλά πρέπει να τους γράφουμε γράμματα (σ.σ. προς την Αρχιεπισκοπή), είναι πολύ δύσκολα».
«Για να φέρουμε έναν παπά από την Μελβούρνη και να κάνει μια λειτουργία, θέλει 700-800 δολάρια! Πού να τα βρούμε τόσα πολλά χρήματα από 20 – 25 άτομα που έρχονται στις λειτουργίες;».
Nikos Kallias. Source: SBS Greek / Panos Apostolou
Η κ. Καλλία έφυγε από τη ζωή τρεις μέρες πριν από το τελευταίο πανηγύρι της εκκλήσίας, στις 21 Σεπτεμβρίου του 2019.
Για την προσφορά της στην Κοινότητα της Wangaratta είχε τιμηθεί από την Επιτροπή Πολυπολιτιστικών Υποθέσεων της Βικτώριας, από τον τότε πρόεδρό της, ομογενή Γιώργο Λεκάκη.
Η απονομή του ειδικού βραβείου έγινε από τον τότε διοικητή της Πολιτείας της Βικτώριας, καθηγητή David de Kretser.
Το εσωτερικό του ναού είναι γενάτοι εικόνες, εικονίσματα, εικονογραφίες. «Όλα αυτά που είναι μέσα στην εκκλησία ανήκουν στην Αρχιεπισκοπή, σύμφωνα με το καταστατικό», λέει ο κ. Καλλίας. Ωστόσο, το κτίριο θα περιέλθει στο νοσοκομείο.
Mrs Jannette Callias with Governor of Victoria Professor David de Kretser. Source: Nikos Kallias
Σχολείο λειτουργούσε για χρόνια πριν καν ο κ. Καλλίας φτάσει στην πόλη.
Δάσκαλος ήταν ένας παπάς που ταξίδευε από το Albury, την πόλη της Νέας Νότιας Ουαλίας στα σύνορα με την Βικτώρια, 70 χιλιόμετρα την Wangaratta.
«Τώρα ‘έφυγε’ η γυναίκα μου και έχουν ριμάξει όλα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά είναι η αλήθεια», είπε συγκινημένος ο Νίκος Καλλίας.
Πατήστε Play στην κεντρική φωτογραφία για να ακούσετε τις μαρτυρίες του ομογενή Νίκου Καλλία από την πόλη Wangaratta της Βικτώριας
Nikos Kallias. Source: Nikos Kallias.
