ទឹកគឺជាជីវិត។ ទាំងមនុស្ស សត្វ និងរុក្ខជាតិផ្សេងៗមិនអាចរស់នៅដោយគ្មានទឹកបានទេ។ ទឹកដើរតួនាទីសំខាន់ណាស់នៅក្នុងសារពាង្គកាយយើង។ ជាការពិត មានកត្តាជាច្រើនដែលស្ថាប័នគ្រប់គ្រងគុណភាព ឬស្ថាប័នស្តង់ដាផ្សេងៗបានកំណត់ពីគុណភាពទឹកពិសា ដូចជាកត្តាគីមី និងកត្តាជីវសាស្រ្តជាដើម។
កត្តាគីមីសំដៅទៅលើថាតើសារធាតុគីមីអ្វីខ្លះដែលគេអនុញ្ញាតឲ្យមានវត្តមាននៅក្នុងទឹកពិសា និងស្ថិតក្នុងកម្រិតប៉ុណ្ណា។ ចំណែកឯកត្តាជីវសាស្រ្តវិញគឺ គេត្រូវធ្វើការពិសោធន៍ និងបញ្ជាក់ថាទឹកពិសាគ្មានអតិសឃុមប្រាណ (បាក់តេរី) ណាដែលអាចបង្កជាជំងឺដល់អ្នកបរិភោគបាន។ ប្រសិនបើ គោរពទៅតាមស្តង់ដាដែលបានកំណត់ដោយស្ថាប័នមានសមត្ថកិច្ច ទើបក្រុមហ៊ុនទឹកពិសាអាចទទួលបានស្តង់ដា ដែលមានការទទួលស្គាល់ដោយច្បាប់ប្រទេស ឬស្ថាប័នអន្តរជាតិ។
ចុះចំណែកឯការពិសោធន៍ទឹក ដោយប្រើតែអង្គធាតុចង្អុលពណ៌រកតម្លៃ pH រួចវាយតម្លៃថាទឹកពិសាមួយមានគុណភាពល្អ និងមួយទៀតគ្មានគុណភាព ហើយបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្សេងៗនោះ អាចយកជាការបានទេ? ហើយពលរដ្ឋខ្មែរ រួមទាំង អ្នកដែលទៅកំសាន្តនៅប្រទេសកម្ពុជាគួរមានការព្រួយបារម្ភពីបញ្ហាគុណភាពទឹកដែរទេ?
លោក រតនា និស្សិតកំពុងសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តចំណីអាហារនៅសាកលវិទ្យាល័យម៉ែលប៊ិនប្រទេសអូស្ត្រាលីបានគូសបញ្ជាក់ថា ការពិសោធន៍ដោយគ្រាន់តែយកអង្គធាតុចង្អុលពណ៌បង្ហាញពីតម្លៃ pH មិនអាចយកជាមូលដ្ឋានក្នុáងការសន្និដ្ឋានពីគុណភាពទឹកបាននោះទេ ។
“សំឡេងលោករតនា”
ជាមួយគ្នានេះដែរ អ្នកនាង ម៉ូលីវណ្ណ ដែលកំពុងសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកកសិ-ឧស្សាហកម្មនៅទីក្រុងម៉ែលប៊ិនក៏បានគូសបញ្ជាក់ដែរថា ទឹកដែលមានគុណភាពល្អ មិនចាំបាច់ត្រូវមានតម្លៃ pH ណឺត ឬស្មើនឹងប្រាំពីរនោះទេ ហើយមានកត្តាជាច្រើនទៀត ដែលគេត្រូវធ្វើការត្រួតពិនិត្យ។
(សំឡេងអ្នកនាង ប៊ី ម៉ូលីវ៉ាន់)
សូមបញ្ជាក់ថា បើតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានកំណត់ថា ទឹកពិសារគួរមានតម្លៃ pH ពី 6.5ទៅ8.5 ហើយគេមិនអាចកំណត់ពីទំនាក់ទំនងផ្ទាល់រវាងតម្លៃ pH និងផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពបានទេ៕
