نکات مهم
- کودکان به دلایل زیادی به مراکز نگهداری می روند. برای مثال، ممکن است خشونت خانوادگی در خانه یا سابقه بی توجهی یا آزار جسمی وجود داشته باشد.
- سرپرستان رضاعی ممکن است برای چند ماه، چند سال یا تا پایان عمر، محیطی امن، پایدار و پرورش دهنده را در اختیار کودکان و جوانان قرار دهند.
کودکان به دلایل زیادی به مراکز نگهداری می روند. برای مثال، ممکن است خشونت خانوادگی در خانه یا سابقه بی توجهی یا آزار جسمی وجود داشته باشد.
این در حالی است که در حال حاضر استرالیا با کمبود والدین رضاعی روبرو است و در برخی موارد نیاز به افرادی با پیشینه فرهنگی خاص وجود دارد.
سرپرستان رضاعی ممکن است برای چند ماه، چند سال یا تا پایان عمر، محیطی امن، پایدار و پرورش دهنده را در اختیار کودکان و جوانان قرار دهند.
مونیکا* [نام واقعی نیست] و شوهرش سه فرزند خوانده دارند که همگی از یک مادر متولد شده اند.
او گفت: «من و شوهرم برای داشتن حداکثر سه فرزند مورد تایید قرار گرفتیم. فکر کردیم مانند یک خانواده بزرگتر، یک پسر کوچک داشته باشیم، اما با یک پسر کوچک همسان شدیم و او هفت ماهه بود. سپس خواهرش حدود ۱۰ ماه بعد به دنیا آمد و از ما پرسیدند که آیا ما علاقه مند به پرورش او نیز هستیم».
رنه کارتر مدیر اجرایی شرکت Adopt Change است.
Source: Pexels/Karolina Grabowska
او می گوید استرالیا با کمبود «والدین رضاعی» روبرو است.
او گفت: «در سراسر استرالیا، در واقع حدود ۴۶ هزار کودک وجود دارد که تحت مراقبت های خارج از خانه قرار دارند و این مراقبت دولتی است که در آن کودکان به دور از والدین خود و سازمان دهندگان دولتی زندگی می کنند تا هنگامی که هنوز خانه ای برایشان پیدا نکرده اند، یا تحت سرپرستی باشند، یا تحت مراقبت یکی از خویشاوندان یا در محل اقامت جایگزینی زندگی کنند».
خانم کارتر می گوید در برخی موارد نیاز به والدینی با پیشینه فرهنگی خاص وجود دارد.
آلانا هیوز مدیر برنامه مراقبت خارج از خانه یک انجمن خیریه به نام Fostering Young Lives است که در سراسر کلان شهر سیدنی، مراکز مراقبت از خانواده را فراهم می کند.
Source: Stocksnap/Pixabay
او می گوید کودکان ممکن است به دلایل مختلف، نیاز به نگهداری در مراکز نگهداری داشته باشند.
خانم کارتر می گوید داشتن یک خانه پایدار، ایمن و پرورش دهنده، برای بهبودی این کودکان که اغلب در معرض نوعی آسیب قرار گرفته‌اند، امری کلیدی است.
خانم هیوز می گوید که افراد می توانند تمایل خود را برای انواع مختلف مراقبت های پرورشی ابراز کنند.
Mother and boy sunset Source: Pixabay/Pexels
قوانین و فرآیندهای مربوطه در هر ایالت و قلمرو در استرالیا متفاوت است. ممکن است شخص مستقیماً با یک اداره دولتی یا با یک آژانس مراقبت از خانواده کار کند، اما برخی از مراحل ضروری وجود دارد که بدون توجه به اینکه در کجای استرالیا هستید، یکسان هستند.
اولین گام این است که با هر آژانس محلی که در این حوزه فعالیت می کند تماس بگیرید و اطلاعات اولیه را بیابید.
Source: Pexels/Josh Willink
خانم هیوز می گوید در ایالت نیو ساوت ولز، متقاضیانی که می خواهند سرپرست خانواده شوند، باید برخی از شرایط اولیه را برآورده کنند.
او گفت: «یکی از آنها این است که شما باید یک شهروند استرالیا یا مقیم دائم کشور باشید. ما متقاضیان باید بالای ۲۵ سال سن داشته باشند. ما از متقاضیان می خواهیم اتاق خواب اضافی داشته باشند و برگه استعلام کار با کودکان را دریافت کنند. آنها باید از سلامت جسمانی خوبی نیز برخوردار باشند.»
اگر آنها این معیارها را برآورده کنند و اولین مصاحبه به خوبی انجام شود، سپس یک فرآیند ارزیابی را طی می کنند که در آن آژانس مربوطه تعیین می کند که آیا آنها برای تبدیل شدن به والدین رضاعی مناسب هستند و آیا این افراد با انتظارات آنها مطابقت دارد یا خیر.خانم هیوز می گوید در برخی موارد، کودکی که برای یک مدت کوتاه مدت به خانواده ای می‌پیوندد، ممکن است بسته به شرایط، برای مدت طولانی با آنها بماند.
خانم هیوز می گوید برخی از والدین رضاعی (foster parents ) ممکن است به یک سرپرست (guardians) یا والدین خوانده (adoptive parents) تبدیل شوند.
مونیکا اذعان می کند که به ویژه در آغاز، کنار آمدن با این عدم قطعیت آسان نبود.
او گفت: «همیشه این احساس وجود دارد که این کودک به اندازه به فرزندی که به فرزند خواندگی پذیرفته شده یا فرزند متولد شده شما است، دائمی به نظر نمی رسد».
خانم هیوز می گوید آژانس مربوطه از والدین رضاعی حمایت می کند تا ابزارهایی را برای کمک به روند درمان کودک به دست آورند.
خانم کارتر نیز می گوید که تبدیل شدن به یک سرپرست می تواند تجربه بسیار مفیدی باشد.
در بیشتر شرایط، از والدین رضاعی انتظار می رود تا ارتباط خود را با خانواده خونی فرزندان خود حفظ کرده و این ارتباط را تسهیل کنند.
اگر شما یا هر فردی که می شناسید ممکن است نیاز به پشتیبانی داشته باشید، باید با Domestic Violence Line به شماره ۱۸۰۰۶۵۶۴۶۳یا با Child Protection Helpline به شماره ۱۳۲۱۱۱ تماس بگیرید.
