نخست وزیر اسکات موریسون کاهش پذیرش مهاجر به استرالیا را پیش بینی کرده و گفته است که شهرهای بزرگ قربانی موفقیت های خود شده اند.
با آغاز یک دوره بحثهای جدید جمعیتی، آقای موریسون می گوید که او از همه ایالت ها و سرزمین ها می خواهد که به او پاسخ بدهند که قادر به اداره چه تعداد جمعیتی هستند.
اما برخی از تحلیلگران هشدار می دهند که کاهش پذیرش مهاجر، تنها به کمبود نیروی کار دامن می زند.
نخست وزیر اسکات موریسون، در سیدنی برای ایراد سخنرانی در مورد فراهم ساختن زیرساخت ها برای جمعیت رو به رشد، بحث و گفت و گویی جدید را در رابطه با پذیرش مهاجر به استرالیا آغاز کرده است.
آقای موریسون می گوید که کشور برای برآورده سازی نیازهای زیرساختی از بسیاری جهات در تقلا است.
وی ادامه می دهد: "استرالیایی ها در شهرهای بزرگ ما، مخصوصا در سیدنی، ملبورن و جنوب شرقی کوئینزلند، بسیار نگران روند رشد جمعیت هستند. نه وجود داشتن رشد جمعیت، بلکه سرعت رشد جمعیت. جاده ها مسدودند، اتوبوس ها و قطارها پر شده اند. مدارس ظرفیت ثبت نام بیشتر ندارند. من فکر می کنم در سیدنی و ملبورن، ما تا حدی قربانی موفقیت شخصی مان بوده ایم و همین طور در منطقه جنوب شرقی کوئینزلند."
نخست وزیر، اشاره کرده است که در نتیجه، در دولت او تعداد افرادی که به مهاجرت دائم به استرالیا پذیرفته شوند، احتمالا پایین تر خواهد بود. بر این اساس او یک رویکرد متفاوت برای تعیین تعداد پذیرش مهاجر را ارائه کرده است.
آقای موریسون اظهار داشته است: " در حال حاضر روند پذیرش مهاجر دائمی ما در حدود 30 هزار نفر کمتر از سقف موجود اجرا می شود. برای تصمیم گیری در مورد آینده این سقف، رویکرد من این است که در واقع به جای داشتن یک نگاه کل به جزء در مورد جمعیت، برای تنظیم آن، از یک نگرش جزء به کل استفاده کنیم. بنابراین من اعتقاد دارم که در بازنگری موضوع مهاجرت، سقف پذیرش مهاجرت دائمی به استرالیا احتمالا کاهشی ایجاد خواهد شد. این نتیجه ای است که انتظار من دارم.".
اما از سویی نخست وزیر می گوید که پیش از تغییر و ایجاد این سقف جدید، همه دولت ها باید "تکالیفشان را انجام دهند".
آلن تاج، وزیر شهروندی، زیرساخت های شهری و جمعیت، در توضیح این ادبیات به شبکه ABC گفته است که دولت فدرال قصد دارد به دولت های منطقه ای و ایالتی اختیار بیشتری را در تصمیم گیری ها اعطا کند.
آقای تاج می گوید: "به جای اینکه ما در سطح فدرال، تعداد پذیرش مهاجر را از بالا به پایین تعیین کنیم و بعد این جمعیت مهاجر به ایالت ها و سرزمین ها راهی شوند، ما از دولت ها و سرزمین ها می پرسیم، "شهرهای ایالت های شما ظرفیت اسکان چند نفر را دارد؟" و سپس ما این تراکم را از پایین به بالا انجام می دهیم و این تعداد مهاجر را تا آنجا که ممکن است به آنها تحویل می دهیم."
با توجه به اینکه سقف فعلی پذیرش مهاجر در استرالیا 190 هزار نفر است، آقای موریسون می گوید که طرح مهاجرت خود را در جلسه ماه آینده (دسامبر) شورای دولت های استرالیا یا (COAG) به ایالت ها و سرزمین ها ارائه خواهد کرد.
این در حالی است که نظرسنجی اخیر (Fairfax-Ipsos) نشان داده است که 45 درصد از پاسخ دهندگان معتقد بوده اند که پذیرش مهاجر باید کاهش یابد.
اما از سوی دیگر، پیتر مک دونالد، کارشناس جمعیت در دانشگاه ملبورن، هشدار می دهد که کاهش پذیرش مهاجر می تواند به وضعیت کمبود نیروی کار دامن بزند، زیرا که تعداد بیشتری از نیروی کار قدیمی یا متولدین پس از جنگ جهانی دوم، بازنشسته می شوند.
وی ادامه می دهد: "جوانانی که در حال ورود به بازار کار هستند، گروه کوچکتری هستند که در دهه 1990 متولد شده اند. ما یک بحران تامین نیروی کار داریم. بسیاری از قراردادهای سرمایه گذاری برای کسب و کار در سیدنی و ملبورن امضا شده است. یعنی در شهرهایی که تقاضای زیادی برای کار وجود دارد. و سیدنی و ملبورن این نیروی کار را از همه جا دریافت می کنند. اگر نتوانند از مهاجران بین المللی نیرو بگیرند، از مهاجران داخلی خواهند گرفت. بنابراین نتیجه این خواهد بود که مردم از آدلاید، پرت، هوبارت، و مناطق دور افتاده و حاشیه ای استرالیا، به سیدنی و ملبورن کشیده می شوند."
پروفسور مک دونالد همچنین این پرسش را مطرح می کند که آیا کاهش پذیرش مهاجر در شلوغی و تراکم جمعیت در این شهرهای بزرگ تاثیری می گذارد یا نه.
آقای مک دونالد می گوید: "سیدنی و ملبورن در حال حاضر شهرهای بسیار بزرگی هستند که زیرساخت های حمل و نقل شان با بزرگی آنها سازگار نیست. و این یک مشکل صد ساله است. پس این مشکل در مورد زیرساخت هاست و ربط چندانی به جمعیت ندارد. بنابراین نامربوط است. به طور مثال اگر ما تا سال آینده بتوانیم از جمعیت سیدنی 15000 نفر کاهش دهیم، این کار چه تفاوتی در تراکم سیدنی ایجاد می کند؟ هیچ."
