مهندسان دستگاه پیشرفته ای ساخته اند که منابع غذایی ما را از یک تهدید مهم آلاینده میکروبی حفظ می کند.
به گزارش برآورد می شود که یک سوم غذایی که استرالیایی ها مصرف می کنند، به گردافشانی زنبورها وابسته است. ترس از رسیدن آفت ویرانگر واروآ (Varroa) به سواحل استرالیا باعث شده است که دو مهندس هوا-فضا با استفاده از هوش مصنوعی راه حلی برای حفاظت از زنبورها ابداع کنند.
پروژه کندوی بنفش، یک ابداع نوین جهانی در صنعت تولید عسل است. در این پروژه، با استفاده از دوربین های ۳۶۰-درجه و هوش مصنوعی، سلامت زنبور و آلودگی آن به آفت واروآ تشخیص داده می شود.
این نوآوری توسط شرکت تولید پنیر بگا مورد پشتیبانی قرار گرفت که اخیرا پا در عرصه تولید عسل گذاشته است. این شرکت، مجموعه ای از فناوری ها و متفکران مهندسی استرالیا را گرد هم آورده است. یکی از آنها شرکت ویمانا تک (Vimana Tech) است که مسئول ایجاد ساختار مهندسی و نرم افزاری است، دیگری شرکت Xalient است که بخش هوش مصنوعی و کامپیوتر را مدیریت می کند و آخری شرکت آنست فاکس (Honest Fox) است که مسئولیت ایجاد ساختارهای ذخیره اطلاعات را بر عهده گرفته است.
جوئل کوپرهولز (Joel Kuperholz)، دانشجوی سابق مهندسی دانشگاه موناش و یکی از موسسان شرکت ویمانا تک گفت که این وسیله که ظاهری مثل یک صندوق پست دارد، به قسمت جلویی کندوی عسل متصل می شود. رنگ این وسیله هم بنفش است چون زنبورها این رنگ را دوست دارند و از دید آنها رنگ دلپذیری است.
آقای کوپرهولز به کریت گفت: «دوربین های بالایی و پایینی هر دو تصویری ۳۶۰ درجه ای از زنبورها در زمان ورود و خروج آنها از دریچه های شیشه ای کوچک تهیه می کنند. این تصاویر به سامانه هوش مصنوعی که توسط شرکت Xalient برای این کار ساخته شده می روند و در آنجا هر زنبور شناسایی شده و جستجو برای یافتن آفت آغاز می شود. اگر آفت واروآ پیدا شود، سیستم پیام هشداری توسط سیستم ارتباطی بدون سیم 4G به افراد مسئول ارسال می کند.
ذهن کندو
این سیستم توسط آقای کوپرهولز و شریک تجاری اش، ویگنش موروگان (Vignesh Murugan) طراحی شده است. این دو همدیگر را در سال ۲۰۱۸ و در تیم دانشجویی دانشگاه موناش که در مسابقات دانشجویی روبوتیک در یوتا ایالات متحده شرکت کرده بود ملاقات کردند.
هر دوی آنها دنبال ساخت وسیله ای بودند که بتواند در مناطق دور افتاده کار کند چون می خواستند که انرژی لازم برای کندوی بنفش تنها از طریق انرژی خورشیدی و یک باتری پشتیبان تامین شود تا به راحتی بتوان مشکلات آن را پیدا کرد و پایش از راه دور را انجام داد.
آقای کوپرهولز اضافه کرد: «طراحی این دستگاه کاملا بر اساس رفتار زنبورها انجام شد. از رنگ بنفش آن گرفته که برای زنبورها جذاب است، تا شکل کندویی آن که آنها به طور طبیعی آن را می سازند. منفذ ورودی هم اصلا ورود زنبورها به داخل کندو را کند نمی کند و به آنها اجازه می دهد که بدون مشکل تردد کنند».
بعد از ساخت نمونه آزمایشی کندوی بنفش، سازندگانش آن را به دفتر استرالیایی شرکت Xalient ارسال کردند تا کار آموزش سیستم هوش مصنوعی با اطلاعات دریافتی از دوربین های شرکت ویمانا تک آغاز شود.
لارس اولسون (Lars Oleson) مدیر عامل شرکت Xalient گفت: «هر عکس گرفته شده توسط سامانه هوش مصنوعی برای یافتن آفت واروآ روی هر زنبور در عکس بررسی می شود. همه این کار ها در وسیله ای که درون کندو قرار دارد انجام می شود. بررسی عکس ها در یک مرکز اطلاعاتی متمرکز انجام نمی شود. این باعث می شود که این سیستم انعطاف پذیرتر و بسیار ارزانتر شود».
این شرکت با چک کردن عکس های نمونه، موثر بودن فناوری هوش مصنوعی را مورد پایش قرار می دهد تا از دقت آن اطمینان حاصل کند. این کار توسط انسان ها و کامپیوترها انجام می شود.
