دولت استرالیا در سال ۲۰۱۶، یک برنامه راهبردی و دستورالعمل اجرایی بیست ساله را به تصویب رساند که بر اساس آن پشتوانه بیشتری برای منافع ملی این کشور در قلمرو قاره قطب جنوب ایجاد شود و دسترسی استرالیا به پایگاه هایش در این قاره تسهیل شود.
، در ماه می سال ۲۰۱۸، دولت استرالیا اعلام کرد که قصد دارد در صورت صدور مجوزهای زیست محیطی و دیگر ملزومات قانونی، یک باند پروازی از جنس بتن را در نزدیکی پایگاه پژوهشی دیویس (Davies) احداث کند و نهایتا در سال ۲۰۱۹، مجوزهای لازم برای احداث این فرودگاه صادر شد.
هوانوردی و امکان نشست و برخاست هواپیماها در قاره قطب جنوب، یکی از ملزومات بسیار مهم حضور پژوهشگران در این قاره یخ زده است. در حال حاضر، هواپیماهایی که از استرالیا به قاره قطب جنوب می روند، تنها امکان پرواز در تابستان را دارند و این پروازها هم فقط می توانند در ابتدا یا انتهای تابستان انجام شود، زیرا در بقیه اوقات تابستان، باند یخی مورد استفاده به خاطر گرم شدن هوا سست و غیر قابل استفاده می شود.
پروازهای دیگر کشورها به این قاره نیز با هواپیماهای خاصی انجام می شود که همه اینها هزینه های این پروازها را بسیار بالا می برد، به خصوص آن که در زمستان می توان به راحتی انتظار دمای منفی چهل درجه سانتیگراد را داشت.
این پروژه بزرگترین پروژه زیربنایی در قاره قطب جنوب خواهد بود. با احداث این فرودگاه جدید، سازه های ساخت بشر در این قلمرو بکر، چهل در صد بزرگتر خواهد شد.
، دولت فدرال استرالیا اعلام کرده است که احداث این فرودگاه در تپه های وست فولد هیلز (Vestfold Hills) در منطقه پرینس الیزابت لند (Princess Elizabeth Land) ضروری است. این فرودگاه باعث دسترسی تمام وقت در طول سال به ایستگاه پژوهشی دیویس برای دانشمندان و کارکنان خدمات ضروری خواهد شد. این ایستگاه، جنوبی ترین پایگاه پژوهشی استرالیا در قاره قطب جنوب است. یکی از عوامل تاثیرگذار در این تصمیم گیری، مقابله استرالیا با حضور روز افزون چین در این قاره یخ زده است که پنجمین پایگاه خود را نیز در این قاره راه اندازی کرده است.
اما از جنبه زیست محیطی، احداث این فرودگاه تاثیراتی منفی خواهد گذاشت. اجرای این پروژه عظیم احتمالا باعث از بین رفتن برخی از زیستگاه های پرندگان از جمله پنگوئن ها خواهد شد. بر آورد می شود که این پروژه به ۱۱۵ هزار تن بتن نیاز دارد.
برای استرالیا که همواره رهبری تلاش ها برای حفاظت از محیط زیست قاره قطب جنوب را بر عهده داشته است، این مساله از نظر سیاسی یک تصمیم نامطلوب است.
این کشور در سال ۱۹۸۹ دنیا را مجبور کرد تا قید یک پیمان بهره برداری معدنی را بزند تا این کار زمینه ساز ممنوعیت بهره برداری از معادن این قاره شود. اما حالا، تاسیس این فرودگاه با اهداف طولانی مدت استرالیا در حفظ محیط زیست قاره جنوب تناقضاتی دارد، از جمله اینکه سازه های نوع بشر در این قاره را به طور چشمگیری بزرگتر می کند و علاوه بر آن، این کشور را تبدیل به بزرگترین کشور با تاثیر منفی بر طبیعت این قاره خواهد کرد.
