طوری می‌رقصید انگار کسی تماشا نمی‌کرد؛ لوراین فاب که در آستانه ۸۰ سالگی است ممکن است به تنهایی برقصد باشد، اما قطعا تنها نیست.
او در یک کلاس رقص برای سالمندان در حومه ملبورن حضور دارد.
بیشتر کسانی که آنجا هستند جفت شده‌اند و حرکاتشان را تمرین می کنند، در حالی که لورین از رقصیدن خودش بیشتر خوشحال است.
او گفت: «رقص واقعا یک تمرین جامع است و دوباره مردم را گرد هم می آورد. بین یک امر اجتماعی است.»
او همیشه این احساس را نداشت و می‌گوید پس از بازنشستگی انزوای خزنده‌ای در زندگی خود تجربه کرد، اما در نهایت توانست از طریق سرگرمی‌های مختلف، از جمله بازیگری و رقص، روابط جدیدی برقرار کند.
اما در طول قرنطینه گسترده ویکتوریا برای کووید-۱۹، لوراین متوجه شد که نمی‌تواند در هیچ یک از فعالیت‌ها شرکت کند یا هیچ یک از دوستان و خانواده‌اش را ببیند.
بعد ضربه‌ای دیگر باعث افزایش انزوای او شد.
او گفت: «بعد گربه‌ام فوت کرپ. گربه در تمام ماجرا همراه من بود. البته من پسرم را دارم، دوستانم را دارم اما در واقع نمی توانستیم معاشرت کنیم.»
پس از کووید، او در حال ورق زدن روزنامه محلی بود که با داستانی در مورد یک برنامه رایگان که رفاه را از طریق ارتباط اجتماعی ترویج می‌کند، روبرو شد.
او می گوید که این خدمات او را با دانشگاه عصر سوم، یک مرکز اجتماعی و سایر فعالیت‌ها مرتبط کرد.
شبکه ملی پایان دادن به تنهایی (Ending Loneliness Together) از سازمان‌هایی است که قصد دارد به مشکل رو به رشد تنهایی رسیدگی کند.
بین جون و جولای ۲۰۲۳، آنها از ۴هزار استرالیایی بین ۱۸ تا ۹۲ سال نظرسنجی کردند تا گزارشی در مورد تنهایی در استرالیا تهیه کنند.
تنهایی چیست؟
دکتر میشل لیم یک محقق در دانشگاه فناوری سویینبرن در ملبورن و همچنین مدیر بخش علمی شبکه پایان دادن به تنهایی است.
او گفت: «تنهایی همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دور شما ممکن است پر از افراد مختلف باشد، اما همچنان احساس تنهایی کنید. واقعا اهمیت دارد که تنها بودن را از تنهایی جدا کنید. افرادی که تنهایی را تجربه می‌کنند گزارش می‌دهند که کسی را ندارند که به آنها تکیه کنند یا با آنها حرف بزنند یا شاید حس می‌کنند دیگران آنها را نمی‌فهمند.«
این گزارش نشان می‌دهد که از هر سه بزرگسال، یک نفر دچار تنهایی است، در حالی که از هر شش نفر، یک نفر احساس تنهایی شدید کرده است.
همچنین یک تصور غلط رایج وجود دارد که افراد سالمند به احتمال بیشتری تنها هستند، اما داده‌های نظرسنجی نشان می دهد که این در مورد استرالیایی های جوان و میانسال که بالاترین سطح تنهایی را در سال ۲۰۲۳ گزارش کرده‌اند، صادق نیست.
بالاترین میزان مربوط به جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله و پس از آن افراد ۴۵ تا ۵۴ ساله بود.
۴۰ درصد از افرادی که تنها زندگی می‌کنند، احساس تنهایی می کنند، این میزان برای کسانی که با دیگران زندگی می کنند ۳۰ درصد است.
برای جوانان، محققان بر این باورند که رسانه های اجتماعی نقش مهمی را ایفا می‌کنند در حالی که برای افراد میانسال عوامل مختلفی وجود دارد.
تنهایی احساس میل به ارتباط اجتماعی بیشتر از آنچه در حال حاضر دارید است، اما شبیه به تنها بودن نیست.
یک نفر می‌تواند زمانی را کاملا منزوی در جنگل سپری کند، اما احساس تنهایی نکند. افرادی هم می‌توانند توسط دوستان و خانواده احاطه شوند و هنوز کاملا احساس انزوا کنند.
کارشناسان بر این باورند که این به کیفیت روابط مربوط می شود، برخی می گویند این احساس روشی است که بدن به ما می‌گوید باید تلاش کنیم و ارتباطات اجتماعی قوی‌تر یا جدیدی ایجاد کنیم.
دکتر لیم می‌گوید مهم است که مردم به این نشانه‌ها گوش دهند و کاری در مورد آن انجام دهند.
افراد مبتلا به مشکلات سلامتی مزمن، چه جسمی و چه روانی، سطوح بالاتری از تنهایی را گزارش می دهند و تجربه تنهایی هم می‌تواند شانس یا مشکلات سلامتی شما را افزایش دهد.
اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی نیز یک عامل محرک است به طوری که ۱۶ درصد از افرادی که تنها هستند، اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی را گزارش می کنند.
همچنین موضوع تنهایی نیز به شدت مورد انگ اجتماعی قرار گرفته است است و باعث انزوای بیشتر افراد شده است.
لوراین مجبور شده است برای افزایش ارتباطات اجتماعی خود سخت کار کند و افراد در هر سنی را تشویق می‌کند که از هرگونه احساس شرمندگی دوری کنند و برای برقراری ارتباط با دیگران تلاش کنند.
این گزارش همچنین نشان داد که مردم مناطق منطقه‌ای بیشتر از ساکنان مناطق شهری احساس تنهایی می کنند.
