برای اولین بار در صد سال گذشته، تعداد بیلبی ها (bilbies) در پارک ملی مالی کلیفز (Mallee Cliffs National Park) در جنوب غربی نیوساوت ولز افزایش یافته است.
به گزارش الکساندرا ترلور (Alexandra Treloar) در ای بی سی میلجورا- سوان هیل (ABC Mildura – Swan Hill) این حیوان کیسه دار توسط روباه ها و گربه های وحشی به طور کامل در این منطقه از بین رفته بود، اما حدود شش ماه پیش، پنجاه حیوان بالغ بر اساس یک برنامه حفاظت از حیات وحش در این منطقه رها شدند.
از آن زمان تا کنون، نسل دوم این حیوانات به وجود آمده است و امیدها به اینکه این گونه دوباره جزیی از طبیعت این منطقه شود رو به افزایش است.
رهاسازی مجدد این حیوانات، جزیی از برنامه سازمان حفاظت از حیات وحش استرالیا (Australian Wildlife Conservancy) است که بر اساس آن قرار است این جانوران در مساحتی برابر با ۹۷۵۰ هکتار از بخش خالی از حیوانات شکارچی پارک رها شوند.
لاورنس بری (Laurence Berry) که یک بوم شناس است گفت: «پارک در وضعیت سالمی قرار دارد و منابع واقعا زیادی در اختیار این حیوانات قرار می دهد. بنابراین، این تولید مثل نشانه ای است که پارک ملی در بیست سال گذشته به خوبی مدیریت شده است و رهاسازی مجدد این جانوران در این پارک تصمیم خوبی بوده است».
آقای بری انتظار دارد که جمعیت بیلبی ها به دست کم هزار عدد برسد.
نبود جانوران شکارچی کلید موفقیت است
نصب دیوارهای جدا کننده برای جلوگیری از ورود جانوران شکارچی یکی از راه حل های افزایش جمعیت گونه های در معرض خطر و انقراض است. دیوارهای نصب شده در پارک، دامنه ای به طول دو متر دارند که به منظور ممانعت از حفر گودال در زیر آنها توسط حیوانات شکارچی در نظر گرفته شده و علاوه بر آن قسمت بالایی آنها طوری طراحی شده که حیوانات نتوانند از آن بالا بروند. برای اطمینان از عملکرد درست دیوارها، جریان برق به آنها متصل شده است تا با شوک الکتریکی شکارچیان را دور نگه دارد.
آقای بری گفت: «این دیوارها نقشی اساس در ]موفقیت[ برنامه رهاسازی بیلبی ها در منطقه دارند. بیلبی ها به طور غریزی، رفتار دور ماندن از شکارچیان را ندارند و چیزی که ما دریافته ایم این است که در مناطقی که تعداد زیادی روباه و گربه وحشی در آن وجود دارد، دیگر هیچ بیلبی ای دیده نمی شود. این چیزی است که درباره بسیاری دیگر از پستانداران استرالیایی صدق می کند».
آقای بری گفت که بیلبی ها به محیط زندگی جدیدشان خوب عادت کرده اند و هر سه ماه از نزدیک مورد پایش قرار می گیرند تا اطمینان حاصل شود که می توانند بدون کمک از پس زندگی در محیط جدید برآیند».
انقراض بزرگ
بیلبی ها زمانی در مساحتی برابر با نود درصد سرزمین اصلی استرالیا از پرت تا سیدنی زندگی می کردند و زیستگاه های متنوعی داشتند.
آقای بری گفت که استرالیا در شرایطی است که انقراض بزرگ دیگری را در پیش دارد که توسط تغییرات تحمیل شده توسط انسان ها از جمله استفاده از حیوانات شکارچی به وجود آمده است.
او اضافه کرد: «تنها جاهایی که اکنون می توانید بیلبی ها را در آن پیدا کنید، نقاط بسیار دور افتاده کویینزلند، صحرای سیمپسون (Simpson Desert) و یا صحرای تانامی (Tanami Desert) است، زیرا این مناطق جاهایی هستند که به خاطر آب و هوایشان گربه ها در آن دوام نمی آورند. بدون اجرای برنامه هایی مثل برنامه اخیر، امکان بازگشت این گونه به طبیعت وجود نخواهد داشت».
