مدیریت منابع شیلات به تلاش ها و تدابیر زیادی نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که صید ماهیان با نرخ تولید مثل آنها رابطه ای معقول دارد و بدین ترتیب حفظ جمعیت ماهیان و نیز امکان فعالیت تجارت های صیادی در بلند مدت تضمین شود.
یکی از روش های حفاظت از جمعیت ماهیان، اعمال محدودیت های اندازه و تعداد صید آنهاست. برای بررسی موفقیت اجرای این روش های حفاظتی، دانشمندان استرالیایی در پروژه ای تحقیقاتی از روشی جدید برای بررسی کابردی بودن این راهکارهای حفاظتی استفاده کردند.
برای این کار، با استفاده از آزمایش ژنتیک میزان موفقیت تولید مثل ماهیان کوچک و بزرگ را در اقیانوس ها بررسی کردند. نتایج این پژوهش در منتشر شده است.
دکتر هیوگو هریسون (Hugo Harrisson)، بوم شناس مولکولی دانشگاه جیمز کوک در این باره به سیدنی مورنینگ هرالد گفت که مدتهاست که می دانیم که ماهیان بزرگ تخم های بیشتری تولید می کنند، اما گروه پژوهشی می خواست ببیند که آیا ماهیان بزرگ تعداد بیشتری بچه ماهی هم تولید می کنند یا نه؟
بعد از انجام تحلیل ژنتیک ماهیان کورال گروپر (coral grouper) در پارک دریایی دیوار بزرگ مرجانی (Great Barrier Reef Marine Park)، آنها به این نتیجه رسیدند که ماهیان کوچک نرخ زاد و ولد بیشتری دارند.
دکتر هریسون در ادامه گفت: «تحلیل ژنتیک به ما اجازه داد که نه تنها تعداد تخم های ماهیان، بلکه میزان موفقیت زاد و ولد آنها را نیز اندازه بگیریم، یعنی این احتمال که یک ماهی خاص بتواند نوزادی داشته باشد که به دیگر ماهیان اضافه شود. نتیجه تحقیق ما نشان داد که ماهیان بزرگ تر چهار بار بیشتر امکان اضافه کردن ماهی جدیدی دارند، اما این ماهیان کمیاب تر هم هستند».
بنابراین این پژوهش مشخص کرد که به طور کلی ماهیان کوچک تر مشارکت بیشتری در افزایش تولید ماهیان جدید دارند.
دکتر چارلز لوین (Charles Lavin)، پژوهشگر ارشد که رهبری این پروژه را بر عهده داشت به وبسایت دانشگاه جیمز کوک گفت: «ما نشان دادیم که محدودیت صید بر اساس حداقل اندازه ماهیان روشی موثر برای حفاظت از تولید مثل ماهیان کورال گروپر بالغ است. این کار این امکان را به همه ماهیان می دهد که قبل از صید شدن دست کم یک بار تولید مثل کنند».
پژوهشگران گفتند که همه تجارت های صیادی باید اطمینان حاصل کنند که ماهی کافی برای جایگزین کردن ماهیان صید شده وجود دارد. در پارک آبی دیوار بزرگ مرجانی همه تدابیر لازم برای حفاظت از ماهیان بزرگ و کوچک در نظر گرفته شده است و صید ماهیان کورال گروپر بر اساس اندازه و نیز تعداد محدود شده است. علاوه بر آن در فصول خاص صید ماهیان ممنوع می شود تا از تولید مثل درست آنها اطمینان حاصل شود.
آقای لوین گفت: «موثر بودن این تدابیر نوید بخش است. اما مهم است که ما ماهیان بزرگتر و کمیاب تر را در محدوده های صیادی ممنوع حفاظت کنیم چون که آنها نرخ باروری بسیار بالایی دارند. برای ماهیگیران هم این بدین معنی است که آنها همیشه ماهی برای صید کردن خواهند داشت».
