بنا به گزارش سال دو هزار و پانزده سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی، جذب شدن کودکان مهاجر در داخل سیستم مدرسه، موثرترین روش برای آشنا کردن آنها با جوامع جدید خود است.
در گزارش مذکور عنوان شده است که دانش آموزان مهاجر نسل دوم در بخش حل مشکلات، ریاضیات و خواندن عملکردی بهتر از دانش آموزان غیر مهاجر دارند و حتی در جایگاهی بالاتر از میزان متوسط مشخص شده سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی قرار دارند.
در این گزارش همچنین عنوان شده است که وضعیت تندرستی دانش آموزان مهاجر، تحت تاثیر نحوه کمکی قرار می گیرد که آنها از طرف مدارس و جوامع محلی دریافت می کنند تا بتوانند به واسطه آن، موانعی را که با آنها در مدرسه روبرو هستند، پشت سر بگذارند.
و در این میان، بدون شک، والدین نقش بسیار مهمی را در این فرایند بازی می کنند.
دولت استرالیا از این نقش با عنوان "مشارکت والدین" نام می برد که در آن پدر و مادرها به صورتی مثبت و فعال در فرایند یادگیری فرزندانشان شرکت می کنند.
اهود گوارجیس (Ahod Guargis ) عراقی چهار سال پیش به همراه همسر و سه فرزندش به استرالیا مهاجرت کرده است.او همانند بسیاری از مهاجران دیگر در استرالیا، به امید آینده ای روشن تر به استرالیا مهاجرت کرده است.
او می گوید: "ما همه کشورهای خود را با هدف تامین بهترین ها برای فرزندانمان ترک کردیم. بچه های ما نخستین هدف همه ما هستند. همه خانواده ها. ما انتظاراتی از آنها داریم. برای شروع زندگی در اینجا، همه چیز واقعا نگران کننده بود. من سه بچه دارم. دو پسر و یک دختر. آنها شکر خدا کم کم با این سیستم سازگار شدند".
نخستین گام برای ثبت نام در مدرسه، تماس با مدرسه برای صحبت در این خصوص است.
پس از این قرار ملاقات اولیه معمولا والدین از طریق پر کردن فرم های رسمی ثبت نام، درخواست خود را تسلیم می کنند و مدارس نیز متعاقب این امر، متقاضیان را از نتیجه این درخواست، آگاه می کنند.
این در حالی است که خانواده های مهاجر و کودکان نیز ممکن است در زمان استقرار و جا افتادن در مدرسه جدید به صورت بالقوه با مشکلاتی روبرو شوند.
سازمانParents Victoria ، یکی از سازمان هایی است که نمایندگی والدین در مدارس دولتی در ایالت ویکتوریا را بر عهده دارد.
گیل مک هاردی (Gail McHardy) مدیر اجرایی این سازمان در خصوص برخی از مشکلاتی که والدین از پیشینه های مهاجر ممکن است با آن روبرو شوند، می گوید: "بدیهی ترین مشکل در برخی موارد، موانع زبانی است. اما علاوه بر موانع زبانی، بعضی اوقات این مشکل واقعا مربوط به درک هنجارهای رفتاری سیستم مدارس استرالیا است. من فکر می کنم به همین دلیل است که این نکته بسیار مهم است که مدارس ما باید همواره از حضور اعضاء متفاوت در داخل جامعه خود در هر زمان فرضی آگاه باشند و همواره اطمینان حاصل کنند که این فقط ثبت نام بچه در مدرسه نیست بلکه آشنا کردن خانواده با مدرسه نیز از اهمیت بالایی برخوردار است".
این در حالی است که امور رایج و مرسوم در مدارس نیز همیشه به تازه واردین یا خانواده های پناهنده توضیح داده نمی شود.
به عنوان مثال برخی از مدارس، به والدین نمی گویند که آنها باید هر روز یک ظرف غذا یا به زبان دیگر LUNCH BOX در کیف فرزند خود قرار دهند و یا آنکه سر یک ساعت مقرر بچه خود را از مدرسه بردارند.
الور دنگ (Alor Deng) دارای پیشینه ای سودانی است. او به عنوان هماهنگ کننده در تعداد زیادی از مدارس ملبورن مشغول به کار است. او با والدین، معلمین و دانش آموزان در جهت غلبه بر موانع فرهنگی، زبانی و حتی اجتماعی-اقتصادی همکاری می کند.
او می گوید برخی از دانش آموزان در مواجهه با برخی مشکلات حتی ممکن است، شوق حضور در کلاس را از دست بدهند.
او می گوید: "بر اساس تجربه من در کار با برخی از دانش آموزان، برخی از آنها دقیقا نمی دانند که اصلا چرا به مدرسه می آیند. به ویژه هیچ نظری نسبت به تکالیف مدرسه خود ندارند. اگر شما هیچ چیز را ندانید و این نکته را عنوان نکنید که چیزی را متوجه نمی شوید و نیاز به کمک دارید، شما ممکن است حتی تمایلی به آمدن به مدرسه نداشته باشید. در نتیجه آنها اگر نیازمند کمک باشند باید در خصوص آن صحبت کنند تا آنکه از رفتن به مدرسه طفره بروند چرا که در این حالت، آنها ممکن است فکر کنند که آنها به حال خود رها شده اند. به دلایلی آنها نمی دانستند که ما برای کمک به آنها حضور داریم تا آنکه متوجه شدند که ما برای کمک به آنها و ارتباط با والدین حضور داریم".
از سوی دیگر مدیریت گوناگونی های فرهنگی در داخل کلاس ها نیز کار دشواری است و نیازمند آمادگی معلمین و همچنین مشارکت بالای والدین است.
برای همین منظور معمولا از اکثر والدین در مدارس استرالیا دعوت به عمل می آید تا برای ملاقات یا انجام مصاحبه با معلمین به مدارس بروند.
این مصاحبه ها یا ملاقات ها معمولا یک یا دو بار در سال و به صورت خصوصی و رو در رو بین معلم و والدین انجام می شود. این ملاقات ها، فرصتی را برای صحبت کردن درباره پیشرفت دانش آموز و مشکلات احتمالی او در مدرسه برای والدین فراهم می نماید.
گیل مک هاردی (Gail McHardy) از سازمانParents Victoria می گوید این ملاقات ها، روشی کلیدی برای ارتباط بین والدین با مدارس است.
همواره توصیه می شود که والدین در این ملاقات ها حاضر شوند.
و این در حالی است که بسیاری از مدارس استرالیا نیز به دلیل گوناگونی های فرهنگی و زبانی، به خدمات مترجم شفاهی دسترسی دارند.
اما این نکته نیز از اهمیت بالایی برخوردار است که زندگی دوران مدرسه یک کودک در واقع چیزی به مراتب بیشتر از حضور در این نوع ملاقات های بین والدین و معلمین است.
گیل مک هاردی (Gail McHardy) از سازمانParents Victoria می گوید والدین می توانند به صورت داوطلب در داخل کلاس درس و یا در خلال فعالیت های مدرسه مشارکت داشته باشند.
او می گوید: "راه های متعددی برای والدین وجود دارد که می توانند به واسطه آنها در سیستم مدارس دولتی در ایالت ویکتوریا مشارکت داشته باشند. بدیهی است نخستین چیزی که سازمان Parents Victoria والدین را تشویق به انجام آن می کند، پیوستن به انجمن والدین در مدارس است. و البته کارهای بسیار دیگری هم مانند خواندن داستان در کلاس درس، کمک در رستوران مدرسه، کمک داوطلبانه در پاکسازی فضای سبز مدرسه و کمک به فعالیت های ورزشی وجود دارند".
******
کارشناسان امور آموزشی، والدین و مراقبین را تشویق می کنند تا به صورتی فعالانه در مدارس و امور آموزشی فرزندانشان مشارکت کنند.
در اینجا به تعدادی از روش هایی پرداخته ایم که شما می توانید با استفاده از آنها به فرزندانتان کمک کنید تا تجربه بهتری در مدرسه داشته باشند.
مشارکت مثبت در امور آموزشی فرزندانتان
اطمینان از آنکه فرزندتان هر روز به مدرسه می رود، عاملی کلیدی است. حضور در مدرسه، تاثیر عمده ای در دارد.
تشویق فرزندتان برای حضور در مدرسه، سبب ایجاد رویکردی مثبت در او برای یادگیری و آموزش می شود. شما باید یک یک برنامه روزانه را ایجاد کنید که به فرزندتان کمک کند تا بدون هر گونه استرسی به مدرسه برود.
همواره درباره امور مدرسه آگاه باشید و در فعالیت های آن مشارکت کنید
این نکته از اهمیت بالایی برخوردار است که خود را با برخی از امور معمولی و رایج در مدارس استرالیا آشنا کنید. امور مانند گذاشتن یک ظرف غذا (lunch box) در داخل کیف مدرسه فرزندتان و یا برداشتن او از مدرسه پس از اتمام زمان مدرسه. همچنین فعالیت هایی نیز هستند که شما می توانید آنها را در خارج از مدرسه انجام دهید. به عنوان مثال شما می توانید با فرزند خود درباره مدرسه صحبت کنید و از او بپرسید که چه چیزی یاد گرفته است و یا آنکه از او بپرسید که در آن روز چه چیزی یا چه درسی یا چه فعالیتی را بیشتر از دیگران دوست داشته.
تشویق به خواندن
A father and son read picture book in the Suzhou Eslite
سعی کنید تا به صورت منظم برای فرزندتان کتاب بخوانید یا از او بخواهید تا برای شما کتاب بخواند. اگرچه این نیز مهم است که یک سری انتظارات دست یافتنی را نیز تعیین کنید. گزارش سال دو هزار و نه سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی حاکی از آن است که دانش آموزان نوجوانی که والدینشان اغلب اوقات در نخستین سال مدرسه ابتدایی برای آنها کتاب می خوانده اند، نمره های بالاتری را در مقایسه با دانش آموزانی که والدینشان به ندرت برای آنها کتاب می خوانده یا اصلا کتاب نمی خوانده اند، کسب کرده اند.
مشارکت فعالانه در جلسات و ملاقات های بین والدین و معلمین
همواره در شرکت کنید. این جلسات که معمولا دو بار در سال برگزار می شوند، یکی از روش های کلیدی برای مشارکت با مدرسه محسوب می شوند. این ملاقات ها در واقع جلسات رو در رویی هستند که بین شما و معلم فرزندتان انجام می شود.
این جلسات، فرصتی را برای شما فراهم می کنند تا بتوانید با معلم فرزندتان دیدار داشته باشید و رابطه ای مثبت را با مدرسه فرزندتان ایجاد کنید. اکثر مدارس حتی در صورت نیاز می توانند ترتیب حضور یک مترجم شفاهی را در این جلسات بدهند.
Teachers pay for own classroom supplies
به صورت داوطلب در فعالیت های مدرسه فرزندتان شرکت کنید
حضور در زندگی تحصیلی یک کودک، چیزی به مراتب بیشتر از حضور در جلسات ویژه با معلمین است. شما می توانید به صورت داوطلب سر کلاس درس بچه حاضر شوید و آنها برای شما کتاب بخوانند یا آنکه به آنها در فعالیت های ورزشی کمک کنید و یا آنکه در رستوران مدرسه کمک کنید و یا در بخش فضای سبز مدرسه کمک کنید. پیوستن به یک که با مدرسه همکاری می کند تیز راه دیگری برای مشارکت است.
Find out more here.
اطلاعات بیشتر
همچنین نیز در خصوص برخی از راه های برای مشارکت در مدرسه فرزندتان راهکارهای قابل توجهی را ارائه می کند.
