محققان چینی نوعی بالش هوشمند طراحی کرده اند که علاوه بر قابلیت ردیابی خواب و کیفیت استراحت کاربران می تواند با حرکات سر نیز شارژ شود.
بر اساس این گزارش، بالش هوشمند توسعه داده شده توسط محققان چینی علاوه بر نظارت بر خواب شبانه، امکان بررسی دقیق کیفیت خواب افراد را فراهم می کند. این در حالی است که بسیاری از دستگاه های هوشمند موجود مانند مچ بند و ساعت که بسیار رایج شده اند نمی‌توانند سطح دقت یکسانی را ارائه کنند. به همین دلیل محققان چینی این بالش هوشمند را برای ردیابی خواب طراحی کرده‌اند که با شارژ کردن خود با حرکات سر می تواند کیفیت خواب افراد را نیز بررسی کند.
نمونه اولیه این بالش هوشمند پیش از این توسط دانشمندان در سیستم های نظارت بر خواب از طریق نانو ژنراتورهای الکتریکی ارائه شده بود که در آن زمان به دلیل تبدیل اصطکاک و انرژی مکانیکی به الکتریسیته در اینگونه سیستم ها در حوزه پوشاک مورد توجه بسیاری قرار گرفت. حتی پس از آن برای نظارت بر خواب در چشم بندها و ملحفه های تخت نیز استفاده شد. البته سازندگان این بالش هوشمند در ادامه راه به دنبال حذف برخی محدودیت ها و همچنین افزایش راحتی کاربر بوده اند.
درون این بالش مجموعه ای از لایه های تریبوالکتریک پلیمری از نوع انعطاف پذیر وجود دارد که می تواند حرکات سر را به جریان الکتریکی تبدیل کند. این لایه با قرارگیری روی بالش معمولی از طریق مقدار فشار اعمال شده ولتاژ ایجاد خواهد کرد. به گفته دانشمندان این بالش علاوه بر ردیابی کیفیت خواب می تواند برای بیماران مبتلا به عارضه گردنی و یا حتی برای افرادی که مستعد پایین افتادن از تخت هستند به عنوان یک سیستم هشداری مورد استفاده قرار بگیرد.
توسعه پوست الکترونیکی که قادر به حس درد است
دنیای رباتیک روزبه‌روز پیشرفته‌تر می‌شود و حالا موفق به توسعه یک پوست الکترونیکی شده‌اند که می‌تواند درد را حس کند.
تیمی از مهندسان دانشگاه گلاسگو این پوست الکترونیکی را با نوع جدیدی از سیستم پردازشی مبتنی بر «ترانزیستورهای سیناپسی» توسعه داده‌اند که مسیرهای عصبی مغز را برای یادگیری، تقلید می‌کند. این پوست می‌تواند درد را حس کند که نتیجه‌اش امکان خلق نسل جدیدی از ربات‌های هوشمند با حسی مشابه انسان است.
پروفسور راویندر داحیا از دانشکده مهندسی جیمز وات می‌گوید: «همه ما در روزهای اول زندگی‌مان یاد می‌گیریم که چگونه به محرک‌های غیرمنتظره مانند درد واکنش مناسبی نشان دهیم تا از آسیب رساندن به خودمان جلوگیری کنیم. اگرچه توسعه این پوست الکترونیکی شامل حس کردن درد مشابه آنچه ما حس می‌کنیم، نمی‌شود، اما روشی کوتاه برای توضیح فرایند یادگیری از محرک‌های خارجی است.»
پوست الکترونیکی تیم مهندسان دانشگاه گلاسگو قادر به «یادگیری توزیع شده» در سطح سخت افزار است، بنابراین پیش از واکنش نشان دادن، نیازی به ارسال و دریافت پیام از پردازنده مرکزی ندارد. بجای اینکار با کاهش میزان محاسبات مورد نیاز، فرایند پاسخ به لمس را تا حد زیادی سریع‌تر می‌کند.
محققان برای توسعه این پوست جدید شبکه‌ای از ۱۶۸ ترانزیستور سیناپسی را پرینت کردند؛ ترانزیستورهایی که با سیم‌های نانو با جنس «اکسید روی» روی یک سطح پلاستیکی انعطاف‌پذیر ساخته شدند. در ادامه مهندسان ترانزیستورهای سیناپسی با سنسورهای پوست را به کف دست یک دست رباتیک مشابه انسان متصل کردند.
این پوست می‌تواند در آینده منجر به توسعه نسل جدیدی از ربات‌هایی شود که می‌توانند با روش‌های جدیدی با محیط اطرافشان ارتباط برقرار کنند. البته امکان ساخت اندام‌های مصنوعی با حساسیت مشابه پوست انسان هم وجود دارد.
کشف پهناورترین گیاه دنیا در سواحل شهر پرت
The underwater fields of waving green seagrass are a single organism covering 70 square miles through making copies of itself over 4,500 years. Source: Rachel Austin/The University Of Western Australia via AP
به گزارش بی بی سی این گیاه یک علف دریایی است که حدود دویست کیلومتر مربع را (معادل بیست هزار زمین فوتبال یا تقریبا سه برابر منطقه منهتن نیویورک)، در بستر دریا پوشانده است.
با آزمایش ژنتیک بود که پژوهشگران دریافتند منطقه به این بزرگی را فقط یک گیاه پوشانده است.
کارشناسان معتقدند این گیاه از یک دانه روییده و در طول دستکم ٤٥٠٠ سال به این اندازه رشد کرده است.
این گیاه را گروهی پژوهشگر دانشگاه وسترن استرالیا هنگام تحقیق در Shark Bay، در ٨٠٠ کیلومتری شمال شهر پرت، کشف کردند.
هدف این گروه شناسایی تنوع ژنتیکی علف دریایی بود که گاه از آن با عنوان "علف نواری" هم نام برده می‌شود و معمولا در بخش‌هایی از سواحل استرالیا می‌روید.
در این تحقیق، از پوشش گیاهی سراسر خلیج کوسه نمونه‌برداری و ١٨٠٠٠ نشانگر ژنتیکی را در آنها بررسی کردند. هدف پژوهشگران این بود که بدانند چند گیاه کف Shark Bay را پوشانده‌اند.
جین ادجلو سرپرست این گروه پژوهشی می‌گوید «نتیجه بررسی ژنتیکی نمونه همه ما را غافلگیر کرد چون نشان داد مساحتی به وسعت بیش از ١٨٠ کیلومتر مربع در Shark Bay را فقط یک گیاه پوشانده و به این ترتیب بزرگترین گیاه کره زمین است که تاکنون شناخته شده.»
مقاومت و سازگاری این گیاه مثال‌زدنی است، در چنین وسعتی، شرایط محیطی در بعضی نقاط گاهی بسیار متفاوت با جای دیگر است، با اینحال این گیاه توانسته رشد کند و گسترش یابد.
دکتر الیزابت سینکلر از اعضای گروه پژوهشی می‌گوید: «به نظر می‌رسد این گیاه واقعا تطبیق‌پذیر است و تغییر وسیع دما، شوری آب و تابش متغیر نور را تاب می‌آورد درحالیکه اکثر گیاهان تحمل چنین تغییراتی را ندارند.»
این علف دریایی معمولا سالی ۳۵ سانتی‌متر رشد می‌کند، از این رو محققان تخمین زدند که ۴۵۰۰ سال طول کشیده به اندازه کنونی خود برسد.
خلیج کوسه یا Shark Bay ، غربی‌ترین نقطه استرالیا و یکی از دورافتاده‌ترین سواحل اقیانوس هند، بزرگترین علفزار دریایی دنیا و میزبان دستکم ۲۸ گونه کوسه است.
