کارشناسان میگویند شبکه 5Gمیتواند سیستم فرود خودکار هواپیما را از کار بیاندازد.
5G ، نسل پنجم فناوری شبکه تلفن همراه که از فرکانسهای بالاتر امواج الکترومغناطیسی نسبت به شبکه 4G استفاده میکند.
این امواج اجازه میدهند تا حجم بسیار بیشتری از دادهها منتقل شوند، که این به معنای دانلود سریعتر، ویدیوهای با کیفیت بهتر و غیره است.
خطوط هوایی ایالات متحده هشدار میدهند که 5G میتواند باعث اختلال در پرواز و سقوط هواپیماها شود. اما آیا ممکن است این اتفاق در استرالیا بیفتد؟
به گزارش شبکه ABC شرکتهای مخابراتی AT&T و Verizon در پاسخ به هشدار خطوط هوایی آمریکا درباره یک "بحران" هوایی قریبالوقوع که میتواند پروازها را مختل کند و روزانه هزاران مسافر را سرگردان کند، راهاندازی دکلهای جدید تلفن همراه را در اطراف باند برخی از فرودگاههای ایالات متحده به تعویق انداختهاند.
ماههاست که خطوط هوایی ایالات متحده و مقامهای هوانوردی در حال مذاکره با صنعت مخابرات و ارتباطات در مورد راهاندازی شبکه ارتباطات سیار 5G در اطراف فرودگاههای ایالات متحده هستند.
اما سرویس 5G باندی از طیف الکترومتری را در مجاورت ابزارهای حساس هواپیما اشغال میکند و می تواند در عملکرد صحیح آنها اختلال ایجاد کند.
اما خبر خوب این است که به گفته سازمان ایمنی هوانوردی غیرنظامی (CASA)، 5G برای فرودگاههای استرالیا مشکلی ایجاد نمیکند.
مطالعهای که در سال ۲۰۲۰ توسط اداره ارتباطات و رسانه استرالیا (ACMA) انجام شد، نشان داد که انتشارات 5G در فرکانسهای مجاور «احتمال ایجاد تداخل را تحت شرایط خاصی دارد» اما ریسک آن بسیار بسیار کم است.
چرا فرودگاههای استرالیا تحت تأثیر قرار نمیگیرند؟
به گفته CASA، از دو سال پیش که فناوری ارتباطات از راه دور به کار گرفته شد، هیچ گزارشی مبنی بر حوادث ارتفاع سنج رادیویی مرتبط با 5G گزارش نشده است.
یکی از دلایلی که هیچ گزارشی در این خصوص وجود ندارد، این است که فرکانس انتقال 5G استرالیا در فرکانس 3.7 گیگاهرتز است که با فرکانسهای استفاده شده توسط ارتفاع سنجهای رادیویی، بافر بزرگتری ایجاد می کند.
CASA میگوید که وضعیت را زیر نظر دارد و از خلبانان میخواهد هر گونه ناهنجاری را گزارش کنند.
خداحافظی بی ام و با موتورهای V-12
بی ام و قرار است آخرین مدل مجهز به موتور V-12 را به تعداد تنها ۱۲ دستگاه و تنها برای بازار آمریکای شمالی تولید کند. بی ام و نام این نسخه ویژه را «آخرین V12» گذاشته است. این شرکت، برای اولین بار از موتور V12 در مدل 750iL در سال ۱۹۸۷ استفاده کرده بود.
به گزارش وبسایت drive.com.au، سخنگوی بیام و استرالیا در این خصوص گفته: میتوانیم تایید کنیم که به دلیل ناسازگاری با شرایط اقلیمی، نوع V-12 در نسل بعدی اتاق ۷ بیام و در استرالیا ارائه نخواهد شد.
موتورهای V12 از نظر بالانس جرمی در شرایطی استثنایی قرار دارند و به همین سبب کارکردی بسیار نرم و آرام را ارائه میدهند و به شکل سنتی در خودروهای لوکس به کار گرفته میشوند.
بی ام و در واقع سری خودروهای دوازده سیلندر خود را با هدف رقابت با مرسدس بنز S کلاس مجهز به موتور V12 روانه بازار میکرد ولی حالا شرایط به گونهای شده که حتی تولید موتورهای هشت سیلندر نیز با شرایط زیست محیطی سازگار نیست.
بی ام و از همین موتور در محصولات رولزرویس نیز استفاده میکند. گرچه تنها مدل شرکت بی ام و که با موتور V12 عرضه میشد همین سری ۷ بود.
این در حالی است که مرسدس بنز همچنان در حال استفاده از موتور V12 است. اما انتظار میرود که با سختتر شدن قوانین زیست محیطی موتور V12 مرسدس نیز به پایان راه نزدیک شود.
در حال حاضر معدود تولیدکنندگانی در صنعت خودروسازی وجود دارند که مشغول به تولید موتورهای V12 هستند. از جمله این شرکت ها میتوان به فراری، لامبورگینی، بنتلی، استون مارتین اشاره کرد.
پیوند ریزتراشه به چشم یک بیمار برای اولین بار در بریتانیا
در بریتانیا برای اولین بار در چشم یک زن ۸۸ ساله یک ریزتراشه کارگذاشته شده تا به بازیابی نسبی بینایی او کمک کند.
به گزارش بیبیسی در این عمل که در بیمارستان چشم مورفیلدز در لندن صورت گرفته، ریزتراشهای به عرض ۲ میلی متر در زیر شبکیه چشم این زن قرار داده شده است. این ریزتراشه در دریچهای که از طریق جراحی در زیر شبکیه ایجاد شد، گذاشته شده است.
عینک مخصوصی که حاوی یک دوربین متصل به یک رایانه کوچک است و به کمر وصل میشود، دیدن را برای این زن امکانپذیر میکند.
این بیمار به "دژنراسیون ماکولا" یا تخریب "لکه زرد" چشم که مرتبط با سن است، مبتلا بود و این ریزتراشه امید به بازیابی نسبی بینایی را برای این قبیل افراد فراهم کرده است.
تخریب لکه زرد یا ماکولا که قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است، در افراد مسن وضعیتی پیش رونده بوده و در حال حاضر درمانی ندارد. حدود ۱۲ درصد کسانی که بالای ۸۰ سال دارند به این عارضه مبتلا میشوند.
زمانی که ریزتراشه در زیر شبکیه چشم بیمار کار گذاشته شد، صحنههای بصری توسط عینک دریافت و به کامپیوتر منتقل شد.
الگوریتمهای هوش مصنوعی این را پردازش کرده و به عینک فرمان میدهند که روی چه چیزهایی تمرکز کند. سپس عینک این تصاویر را به عنوان یک پرتو مادون قرمز از طریق چشم به داخل تراشه پخش میکند و آن را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل کرده که به داخل مغز میرود و در آن جا چنین تفسیر میشود گویی که دید طبیعی است.