گروهی از پژوهشگران دانشگاه آدلاید با همکاری یک گروه پژوهشی بین المللی که توسط دانشگاه ملی دامپزشکی آلفورت (National Veterinary School of Alfort) در فرانسه هدایت می شود، مشغول تربیت سگهایی هستند که می توانند با بو کردن، مبتلایان به بیماری کووید-۱۹ را شناسایی کنند.
در مقاله ای که توسط منتشر شده، جزییات این برنامه پژوهشی تشریح شده است.
سگ های جستجوگر در این پروژه توسط نمونه های عرق گرفته شده از افراد مبتلا به کووید-۱۹ آموزش داده شدند. وقتی که این سگ ها بعدا در معرض نمونه های مختلف عرق افراد قرار گرفتند، بیشتر آنها توانستند با دقتی صد در صدی نمونه های مبتلا به ویروس را از دیگر نمونه ها تشخیص دهند.
سگ های جستجوگر در نقاط مختلف جهان از جمله امارات متحده عربی، شیلی، آرژانتین، برزیل و بلژیک مورد استفاده قرار می گیرند.
در امارات متحده عربی، این سگ ها در فرودگاه های مختلف مستقر شده اند و به جلوگیری از گسترش بیماری کووید-۱۹ کمک می کنند. پژوهشگران امیدوارند که این امکان به زودی در استرالیا نیز فراهم شود.
سگ های جستجوگر در استرالیا
در استرالیا، گروه پژوهشی دانشگاه آدلاید مشغول همکاری با آموزش دهندگان سگ ها در ایالت های ساوت استرالیا، ویکتوریا و نیوساوت ولز است تا بهترین روش برای این کار را تعیین کند. رایج ترین نوع سگ ها برای این کار تاکنون، سگ های جرمن شپرد بوده اند و البته انواع دیگری از سگ ها هم در این پروژه مورد استفاده قرار گرفته اند.
علاوه بر این، گروه پژوهشی در حال رایزنی با مقامات بهداشتی است تا بتواند نمونه های عرق بیشتری از افراد مبتلا به کووید-۱۹ و افرادی که جواب تست آنها منفی بوده است، جمع آوری کند و امید می رود که این نمونه ها تا چند ماه آینده در اختیار پژوهشگران قرار گیرد.
در اختیار داشتن نمونه های منفی تایید شده هم بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که سگ ها ]در زمان آموزش[ با عفونت های دیگری مثل سرماخوردگی یا آنفولانزا گیج نمی شوند.
وقتی این پروژه با موفقیت انجام شود، این سگها در موقعیت های گوناگون بسیار ارزشمند خواهند بود. مثلا در جاهایی مثل فرودگاه ها و مرز ایالت ها و یا کنترل روزانه ورود افراد به تاسیسات نگهداری از سالمندان و بیمارستان ها. این کار به خصوص از آن جهت مهم است که می تواند تعداد تست های انجام شده روی افراد را بسیار کاهش دهد.
طول دوره آموزشی سگها برای این منظور متفاوت است. سگ هایی که قبلا آموزش های لازم را برای پیدا کردن یک بوی خاص دیده اند، می توانند در مدت زمان شش تا هشت هفته برای این کار آموزش ببینند، در حالی که برای سگ هایی که هیچگونه آموزشی ندیده اند، این دوره می تواند سه تا شش ماه طول بکشد.
آیا ممکن است که سگ ها ویروس را منتشر کنند؟
در مطالعات میدانی انجام شده مشخص شد که سگ ها نمی توانند عامل انتشار ویروس باشند. در حال حاضر دو مورد از ابتلای بالقوه سگ ها در دنیا به بیماری کووید-۱۹ گزارش شده است، اما این سگها مریض نشدند.
برای اطمینان از اینکه سگ ها این بیماری را منتقل نمی کنند، در فرآیند آموزش سگ ها از تماس مستقیم بینی سگ با نمونه ها جلوگیری می شود. برای این کار، پوزه سگ توسط یک مخروط از جنس فولاد ضد زنگ پوشیده می شود و سگ از پشت این لایه محافظ و بدون تماس مستقیم نمونه ها را بو می کند.
علاوه بر این، دائما نمونه های لازم از نقاط مختلف بدن این سگ ها گرفته می شود تا از سلامت آنها اطمینان حاصل شود. تا حال هیچ موردی از ابتلای سگ ها به بیماری مشاهده نشده است.
همه گیری بیماری کووید-۱۹ یک چالش جدی برای همه ماست. توانایی ما در یافتن افراد مبتلا به بیماری می تواند همه چیز را به نفع ما و در جهت حذف این بیماری تغییر دهد.
توانایی سگ ها در یافتن این بیماری هم چیز عجیبی نیست. پیشاپیش می دانیم که شامه شگفت انگیز این بهترین دوستان انسان ها کمک های بزرگی به دانش کرده است. سگ ها تاکنون در خدمت بیماران دیابتی و بیماران مبتلا به صرع بوده اند و حتی می توانند بعضی از سرطان ها را با بو کردن تشخیص دهند. توانایی بالقوه آنها در نبرد با همه گیری فعلی، تنها یکی از خدمات این حیوانات دوست داشتنی به ما انسان هاست.