پریانکا (این نام واقعی او نیست) یک دانشجوی بین‌المللی ۱۹ ساله است که شب‌ها در یک تخت در یک خانه مشترک در حومه ملبورن می خوابد.
اما در طول روز، تخت یک صاحب متفاوت دارد. مردی که در شیفت شب به عنوان راننده کامیون کار می‌کند.
این عمل به عنوان «hot- bedding» شناخته می‌شود.
این دو غریبه که هر دو اهل هند هستند، ۵۵۰ دلار اجاره ماهانه برای یک اتاق را تقسیم کردند. سایر مستاجران مرد در خانه هم رانندگان کامیون و اهل هند هستند.
پریانکا می‌گوید: «این قطعاچیزی نیست که وقتی به به استرالیا آمدم، انتظارش داشتم.»
او افزود: «هزینه های زندگی در اینجا یک شوک وحشتناک است و هرگز توسط وکیل مهاجرت در هند ذکر نشد.»
The bed Priyanka rents in a share house. Source: Supplied / 'Priyanka'
او در هفته‌های آینده مدرک تحصیلی جدیدی را شروع می‌کند و به دنبال شغل ثابتی است، اما تحت محدودیت‌هایی که از اول جولای شروع می‌شود، تنها می‌تواند معادل ۲۴ ساعت در هفته (حدود سه شیفت) کار کند.
در دولت قبلی، دانشجویان بین‌المللی در حین تحصیل به ۴۰ ساعت کار در هر دو هفته محدود می‌شدند، اما سقف‌ها به‌طور موقت در طول همه‌گیری COVID-19 برای رفع کمبود نیروی کار حذف شدند.
دولت کارگر این محدودیت‌ها را با نرخ بالاتر ۴۸ساعت در هر دو هفته باز می‌گرداند. برای دانشجویان داخلی هیچ محدودیتی وجود ندارد.
وزیران امور کشور و آموزش استرالیا با اعلام این تصمیم در اوایل سال جاری گفتند که این محدودیت‌ها نیاز دانشجویان به کار و تحصیل را متعادل می‌کند.
کلر اونیل، وزیر کشور، قبلا گفته بود: «دانشجویان بین‌المللی برای تحصیل به استرالیا می آیند، آنها با ویزای دانشجویی به اینجا آمده‌اند و قرار است در کشور ما تحصیلات با کیفیت خوبی داشته باشند و اگر تمام وقت کار کنند، نمی توانند این کار را انجام دهند.»
از ۶۰۰هزار دانشجوی بین المللی که امسال ثبت نام کرده اند، تقریبا ۹۰هزار نفر از هند هستند که ۲۷درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است. انتظار می رود هزاران نفر دیگر در ماه جولای برای شروع یک ترم جدید دانشگاه وارد شوند.
'Priyanka' - not her real name - is struggling with housing stress Source: SBS / Sandra Fulloon
تاثیرات سلامت روان
پریانکا چندین ماه است که با تخت اشتراکی زندگی می‌کند و می‌گوید که این روی سلامت روان او تأثیر گذاشته است.
او گفت: «من همیشه استرس دارم و بسیار مضطرب هستم. نداشتن حتی یک مکان آرام برای خوابیدن و استراحت در هنگام درس خواندن حس وحشتناکی است.»
او به خانواده‌اش در هند این ماجرا را توضیح نداده است.
در طول سال گذشته، افزایش هزینه‌های زندگی از بودجه‌ای که خانواده‌اش برای پوشش هزینه‌هایش در نظر گرفته بودند، فراتر رفته است.
او گفت: «اگر به مادرم بگویم چقدر سخت است، روزهای زیادی گریه می‌کند. او آنقدر قوی نیست که بتواند چنین دردی را تحمل کند.»
VicWise founder Manorani Guy in Melbourne. Source: SBS / Scott Cardwell
مانورانی گای مدافع حقوق دانشجویان با پریانکا کار می کند تا راه حلی برای وضعیت زندگی او بیابد. خانم گای بنیانگذار و رئیس گروه کاری ویکتوریایی برای استخدام دانشجویان بین المللی، معروف به VicWise است.
او می گوید پریانکا تنها نیست.
او گفت: «بسیاری از تازه واردان از هزینه زندگی در استرالیا شوکه شد‌ه‌اند.»
یک نظرسنجی دانشگاه فناوری در سال ۲۰۲۱ از ۷هزار دانشجوی بین‌المللی در سیدنی و ملبورن نشان داد که بیش از ۳درصد آنها تخت را به اشتراک می‌گذارند و ۴۰ درصد بدون وعده غذایی بودند.
این نظرسنجی پیش از این انجام شد که تقریبا دو سوم دانشجویان بین‌المللی در استرالیا شغل خود را در طول همه گیری COVID-19 از دست بدهند.
خانم گای پیش‌بینی می‌کند که بازگرداندن سقف کار استرس مسکن را برای بسیاری از دانشجویان بین‌المللی بدتر می‌کند.
او گفت: «شرایط برای دانشجویان بین المللی از قبل وحشیانه است و وحشیانه تر خواهد شد. کسانی که تاب‌آور نیستند، رنج خواهند برد.»
فیل هانی وود، مدیر عامل انجمن بین‌المللی آموزش استرالیا، از معرفی مجدد سقف کار حمایت می‌کند، اما می گوید مسکن دانشجویی مقرون به صرفه‌تری مورد نیاز است.
او گفت: «ما در حال کار از طریق تعدادی از انجمن‌های سیاست گذاری هستیم تا برخی از ساختمان‌های اداری و متل‌ها را به آپارتمان های دانشجویی تبدیل کنیم.»
او همچنین برای خانواده‌های دانش‌آموزانی که امیدوارند در اینجا تحصیل کنند، یادآوری می‌کند: «قبل از اینکه بتوانید ویزای دانشجویی برای آمدن به استرالیا یا هر کشور دیگری که با آن رقابت می‌کنیم، دریافت کنید، باید ثابت کنید که در بانک خود بودجه کافی برای آن دارید.»
درخواست تمدید ساعت کاری
یکی از صنایعی که قرار است بیشترین ضربه را از سقف‌های کاری ببیند، بخش رستوران‌داری است که هزاران دانشجو را استخدام می کند.
سورش مانیکام، مدیر عامل انجمن صنعت رستوران‌ها و پذیرایی استرالیا، می‌گوید که این بخش در حال حاضر برای مقابله با افزایش هزینه‌های برق، تولید و اجاره با مشکل مواجه است.
او می‌گوید: «اول جولای برای آوردن این سقف‌های کاری خیلی زود است. ما هنوز با کمبود مهارت‌های ملی مواجه هستیم.»
او افزود: «ما بسیار نگران هستیم که این باعث ایجاد یک اقتصاد زیرزمینی از نظر ساعات کار شود.»
برای کاهش فشار بر صاحبان رستوران‌ها، آقای مانیکام از دولت می‌خواهد که ساعات کاری کارکنان رستوران و کارکنان مراقبت از سالمندان تا ۳۱ دسامبر نامحدود شود.
او می‌گوید: «ما همچنین از دولت فدرال می‌خواهیم تا سقف کاری مهمان‌نوازی را در مدت شش ماه بررسی کند.
وزارت کشور و وزارت آموزش و پرورش نظری به اس‌بی‌اس ارائه نکردند.
سخنگوی وزارت کشور ماه گذشته در بیانیه‌ای به SBS فیلیپینی گفت که دولت سهم مهمی را که دانشجویان بین‌المللی در جامعه استرالیا انجام داده‌اند به رسمیت می‌شناسد.
این سخنگو اظهارات خانم اونیل را تکرار کرد و گفت که دولت ۴۸ ساعت در هر دو هفته را به عنوان تعادل مناسب بین کار و مطالعه در نظر می‌گیرد.
به عنوان بخشی از الزامات ویزای دانشجویی، دانشجویان باید اعلام کنند که پول کافی برای حمایت از اقامت خود در استرالیا را دارند.
Manorani Guy with Priyanka in Melbourne. Source: SBS / Scott Cardwell
پریانکا امیدوار است که به شرایط فعلی زندگی خود پایان دهد.
او گفت: «این احساس افتضاحی است که من به چنین نقطه‌ای از زندگی رسیده‌ام، که در چنین موقعیتی قرار گرفته‌ام.»
او ادامه داد: «من نمی‌خواهم هیچ کس دیگری مانند من رنج بکشد. بنابراین، به هیچ کس پیشنهاد نمی‌کنم که به استرالیا بیاید، مگر اینکه آنها یک پشتوانه قوی داشته باشند. بعضی وقت‌ها از خودم می‌پرسم واقعا دارم چه کار می‌کنم؟ آیا قرار است ما اینگونه زندگی کنیم؟»
