เราก็เลยมีไอเดียว่า หรือเราจะลองไปฝึกภาษา แล้วก็มาเปิดธุรกิจของเราให้มันใหญ่ขึ้น

จากเด็กปะยางสู่เจ้าของอู่ซ่อมรถ

ไม่ว่าคุณจะทำอาชีพอะไรที่ออสเตรเลีย ถ้าคุณตั้งใจทาสี ถ้าคุณตั้งใจเก็บขยะ คุณสามารถซื้อรถเฟอร์รารีได้ คุณสามารถผ่อนรถเฟอร์รารีได้ ซึ่งมัน impossible (เป็นไปไม่ได้) ที่เมืองไทย

เราก็ไปยื่นเรซูเม่หลายที่มาก จนมีอยู่ที่หนึ่งก็คือเป็นร้านยางโทรกลับมาว่า เราเห็นเรซูเม่คุณนะ เห็นคุณอยากจะเป็นช่าง ... แต่ว่าตอนนี้งานช่างเรามีแค่นิดเดียว ส่วนใหญ่จะเป็นปะยาง เปลี่ยนยาง คุณสนใจไหม

สรุปมันคืออู่ซ่อมรถเฟอร์รารี เราก็เลยค่อนข้างช็อกนิดนึง

ชนะคนดูถูกด้วย ‘น้ำใจไทย’

เราเหมือนเป็นหัวดำคนเดียวในศูนย์เฟอร์รารี เราก็จะมีปัญหาตรงที่คน local (ท้องถิ่น) เขาก็จะ look down (ดูถูก) เรานิดนึง ... เขาก็จะแบบ อย่ามาแตะรถพวกนี้เลย คุณมันไม่ qualify คุณมันไม่รู้เรื่องอะไรหรอก

เราเริ่มมีน้ำใจกับคนตรงนี้ คนพวกนี้ก็จะเลยเริ่มรู้สึกว่าการที่เขามองเราลบ ๆ เขาเริ่มที่จะ เฮ้ย มันก็ไม่แย่นะ ... เราก็ใช้วิธีของคนไทยที่เราโตกันขึ้นมา ... เขาก็เลยรู้สึก comfortable (สบายใจ) กับเรา