با آماده شدن نیروهای آسترالیایی برای بیرون شدن از افغانستان در ماه سپتامبر، گمانه‌زنی‌ها در مورد این‌که آیا دولت فدرالي آسترالیا خروج کارمندان محلی را که در کنار نیروهای آسترالیایی خدمت کرده‌اند، در اولویت قرار می‌دهد یا نه، در حال افزایش اند.
در اوایل ماه جون، مریس پین، وزیر امور خارجه آسترالیا به مجلس سنای این کشور گفت که ارزیابی درخواست ویزه‌های کسانی که با آسترالیایی‌ها در افغانستان کار کرده و در معرض خطر قرار دارند، به صورت عادی ادامه خواهد داشت.
این اظهارات پس از آن مطرح شدند که ایالات متحده و بریتانیا از تسریع اسکان مجدد هزاران مترجم و خانواده‌های آنها در آمریکا و بریتانیا خبر دادند.
پس از تماس با برخی از مترجمان افغان و مقامات بخش مهاجرت در افغانستان، اس‌بی‌اس دری دریافته که بیش از ۴۰ تن از همکاران نیروهای آسترالیایی در افغانستان بین ۲۰ تا ۳۰ جون به آسترالیا سفر می‌کنند.
منابع می‌گویند که بیش از ۴۰ افغان با خانواده‌های شان در حال آماده شدن برای سفر به آسترالیا هستند.
'می‌خواهم در آسترالیا یک داکتر باشم'
احمد (مستعار) برای مدت بیش از ۲ سال با آسترالیایی‌ها در کمپ قرغه کار کرده است. او حدود ۲ هفته قبل ویزه خود را دریافت کرد و ممکن است به‌زودی با خانواده خود به آسترالیا سفر کند، اما نگران امنیت خود است.
«فعلاً وقتی که بیرون میرویم، طبعأ احساس خطر می‌کنیم، چون مسأله خروج عساکر خارجی از افغانستان برای ما یک نگرانی خیلی بزرگ است و ما تا وقتی که ضرورت جدی نداشته باشیم، از خانه‌های خود بیرون نمی‌شویم».
او می‌گوید، سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) که در هماهنگی با حکومت آسترالیا برای انتقال کارمندان محلی آنها به آسترالیا کار می‌کند، به آنها گفته که ممکن است پروازشان در دو هفته آینده انجام شود.
«آی‌اوام برای ما گفت که احتمالاً پروازهای شما بین ۲۰ جون تا ۳۰ جون باشد. و باز همان مسائل تائیدی را گفتند که اگر پرواز شما را بین ۲۰ جون تا ۳۰ جون آماده بسازیم، آیا شما آماده هستید که پرواز کنید؟»
«ما گفتیم بلی، هرچه زودتر شود، بهتر است، به خاطری که امنیت این‌جا درست نیست، امنیت خوب نیست، احساس خطر می‌کنیم.»
احمد می‌گوید که پس از شنیدن خبر در مورد پرواز با خانواده خود به آسترالیا، احساس خیلی خوشی کرد. او می‌گوید که فرزندانش از همین حالا در مورد زندگی نو در آسترالیا فکر می‌کنند.
«یکی از آنها می‌گوید من داکتر می‌شوم، دیگری می‌گوید انجنیر می‌شوم و آینده خیلی خوبی خواهیم داشت. ما می‌توانیم که از این طریق هم خدمت برای خانواده خود بکنیم و هم ضمناً به جایی که میرویم، وطن نو ما که آسترالیاست، مصدر خدمت شویم.»
'زندگی آنها در خطر است'
علی (مستعار) از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ با نیروهای آسترالیا در ولایت ارزگان به حیث ترجمان کار کرده است. وی پس از درخواست ویزه آسترالیا برای خود، همسر و دو فرزندش در سال ۲۰۱۵، در ماه اپریل سال روان ویزه آسترالیا را دریافت کرد.
علی می‌گوید که او همچنان از سازمان بین‌المللي مهاجرت در مورد پرواز بین ۲۰ تا ۳۰ جون تماس دریافت کرده است.
او می‌گوید: «گفت که بین تاریخ ۲۰ تا ۳۰ جون برای شما پرواز برابر می‌شود و تمامی این خانواده‌ها را دریک پرواز می‌برد و آن‌جا (آسترالیا) در کدام جایی قرنطین می‌شوند. وقتی که ۱۴ روز قرنطین پوره شد و نتیجه [آزمایش کرونا] منفی باشد، پس از آن هر کسی می‌تواند هرجا که می‌خواهد برود، از طرف دولت آسترالیا برای شان تکت رزرو می‌شود و به آن‌جا منتقل می‌شوند.»
علی می‌گوید که «روزها را شمارش معکوس می‌کند» تا زمانی که با خانواده‌اش بتوانند سوار هواپیما شوند. او همچنان از دولت آسترالیا می‌خواهد تا ارزیابی درخواست‌های کسانی را که در انتظار هستند «با سرعت بیشتری» انجام دهد.
«از این اقدام حکومت آسترالیا بسیار خوش هستم و می‌خواهم تا درخواست کسانی که پرونده‌های شان هنوز در جریان است، به‌زودی قبول شود، چون نه تنها ما، بلکه خانواده‌های ما نیز در خطر هستند.»
او به اس‌بی‌اس دری گفت که فرزندانش «بسیار هیجان‌زده» هستند و وقتی تأیید پرواز خود به آسترالیا را دریافت کردند، نمی‌خواستند بخوابند.
«باور کنید که فرزندانم تا ۳ بجه شب از خوشی بیدار بودند و وقتی به آنها گفتم بخوابید، در جواب گفتند که خواب مان نمی‌برد، چون ما به‌زودی پرواز داریم، آن‌جا دوباره به مکتب میرویم و درس می‌خوانیم.»
علی می‌گوید که به دلیل ناامنی‌ها در افغانستان نمی‌خواهد فرزندانش از خانه بیرون شوند یا به مکتب بروند.
«قبلا هم ذکر کردم که ۷ یا ۸ طفل در نزدیکی منطقه ما اختطاف شدند، به این دلیل ما نمی‌توانیم اطفال خود را به مکتب یا بیرون از خانه اجازه دهیم.»
«باور کنید که همه ما در خانه زندانی و قرنطین هستیم، نمی‌توانیم بیرون از خانه برویم، فقط خودم در حالات ضروری از خانه خارج می‌شوم، ولی به دیگران اجازه نمی‌دهم چون وضعیت واقعاً خوب نیست.»
'احساس آزادی کردم'
عبدل (مستعار) بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ در کنار نیروهای آسترالیایی در افغانستان به عنوان ترجمان و مشاور فرهنگی در ارزگان و قندهار کار کرده است.
او پس از درخواست ویزه آسترالیا در سال ۲۰۱۴، در اواخر ماه می ویزه خود را دریافت کرد.
قرار است عبدل پس از سال‌ها انتظار در چند هفته آینده برای اسکان مجدد به آسترالیا سفر کند.
او احساس خود را پس از شنیدن این خبر چنین بیان می‌کند: «این طور فکر کن که وقتی که یک پرنده از پنجره آزاد می‌شود و این بهترین و خوشبخت‌ترین صدایی بود که شنیدیم که شما از تاریخ ۲۰ الی ۳۰ پرواز دارید و من احساس آزادی کردم.»
عبدل که در هفته‌های اخیر ویزه آسترالیا را گرفته و در حال حاضر برای سفر خود به آسترالیا آمادگی می‌گیرد، می‌گوید که وضعیت امنیتی در افغانستان بسیار نگران‌کننده است.
«وضعیت امنیتی این‌جا بسیار خراب است، به خصوص برای ما ترجمانان، زیرا ما با تهدید روبه‌رو هستیم و نمی‌توانیم این‌جا زندگی کنیم. آنها طوری فکر می‌کنند که ما خارجی هستیم و آنها به این باور هستند که کشتن کسانی که با خارجی‌ها کار می‌کنند، جایز است.»
اس‌بی‌اس دری برای تأیید این جزئیات با وزارت امور داخله آسترالیا و سازمان بین‌المللی مهاجرت تماس گرفته، اما پاسخی از آنها دریافت نکرده است.
در اواخر ماه می، وزارت امور داخله آسترالیا به اس‌بی‌اس گفته بود که از سال ۲۰۱۳ حدود ۱۲۰۰ نفر از طریق برنامه ویژه‌ای برای ترجمانان و کارمندان محلی آسترالیا که به نام افغان لی یاد می‌شود، ویزه دریافت کرده‌اند و در حال حاضر کار روی پرونده‌هایی که در دست دارند، به شدت ادامه دارد.
