حکومت فدرال از اول ماه نوامبر برای بهبود دسترسی افراد آسیبپذیر به مراقبتهای صحی اولیه، مشوق مالی درمان رایگان جمعیتهای خاصی از مردم را برای طبیبان عمومی سهبرابر میکند.
داکترانی که کودکان زیر ۱۶ سال و دارندگان کارت تخفیف دولت فدرال، به شمول سالمندان، را کاملاً تحت پوشش میدیکیر- به صورت 'بولک بِل' (bulk bill)- درمان میکنند، در حال حاضر در مناطق شهری ۶.۸۵ دالر و در مناطق دورافتاده ۱۳.۱۵ دالر 'مشوق' اضافی دریافت میکنند.
'بولک بِل' به این معناست که وقتی بیماری به داکتر مراجعه میکند، در پایان کار هیچ هزینهای نمیپردازد و درمانگاه کل (bulk) هزینه (bill) خود را از میدیکیر اخذ میکند.
از روز چهارشنبه، ۱ نوامبر ۲۰۲۳، این 'مشوق' سهبرابر میشود و داکتران بسته به موقعیت جغرافیایی شان بین ۲۰.۶۵ تا ۳۹.۶۵ دالر دریافت خواهند کرد.
'بولک بِل' به این معناست که وقتی بیماری به داکتر مراجعه میکند، در پایان کار هیچ هزینهای نمیپردازد و درمانگاه کل (bulk) هزینه (bill) خود را از میدیکیر اخذ میکند. Source: AAP / Dave Hunt
پولی که داکتران عمومی در ازای درمان رایگان بیماران از حکومت دریافت میکنند، در سالهای اخیر به طور فزایندهای از هزینه ارائه مراقبتهای بهداشتی عقب افتاده است، بنابراین داکتران کمتر تمایل به درمان رایگان بیماران و اکتفا به پول میدیکیر دارند. به همین دلیل، تعداد زیادی از کلینیکهای عمومی در ماههای اخیر به اخذ پول اضافی از بیماران رو آوردهاند.
گروههایی که از داکتران عمومی و مشتریان آنها نمایندگی میکنند، از جمله 'انجمن سلامت مصرفکنندگان آسترالیا' (Consumers Health Forum of Australia) و انجمن داکتران آسترالیا (AMA)، در ماه مارچ امسال پس از اعلام تغییرات جدید به عنوان بخشی از بودجه فدرال، در کل از آن استقبال کردند.
اما برخی از اقتصاددانان و کارشناسان مراقبتهای بهداشتی این نگرانی را مطرح کردهاند که طرح جدید حکومت نیازهای برخی از گروههای آسیبپذیر دیگر را نادیده میگیرد و در واقع ممکن است به بیعدالتی بیشتر دامن بزند.
لُویز استون، استادیار دانشکده طبابت و روانشناسی دانشگاه ملی آسترالیا که یک طبیب عمومی نیز است، گفت: «فکر نمیکنم این طرح تعداد افرادی که بولک بل میشوند را تغییر دهد یا نابرابری را کاهش دهد.»
او افزود، داکتران هنوز مجبور خواهند بود از سایر بیماران هزینه اضافی اخذ کنند، «زیرا همهچیز بسیار گران شده است و هزینه مشاوره صحی همچنان بالا میرود».
بيشتر بخوانيد
بیمه صحی خصوصی چیست و آیا ارزش خریدن را دارد؟
ناتان کَتَلوِل، اقتصاددان و مدرس ارشد در دانشکده تجارت دانشگاه فناوری سیدنی (UTS)، گفت که اگرچه حکومت پول هنگفتی- ۳.۵ میلیارد دالر در طول پنج سال- را روی افزایش مشوق بولک بل سرمایهگذاری کرده است، این طرح به «مشکلات اساسی» در سیستم بولک بل رسیدگی نمیکند.
به باور او، حکومت باید چارهای برای پایین آوردن هزینههای فزایندهای بسنجد که داکتران عمومی جهت سر پا نگهداشتن کلینیکهای خود متقبل میشوند.
نگرانی دیگری که خانم استون و آقای کتلول مطرح میکنند، این است که سیستم جدید با امتیاز دادن به گروههای خاص جامعه، انگیزه مالی کمتری برای دیدن بیمارانی به داکتران میدهد که خارج از این محدوده قرار میگیرند.
بيشتر بخوانيد
چطور به خدمات سقط جنین در آسترالیا دسترسی حاصل کنیم؟
کتلول گفت: «از دید یک کلینیک به این موضوع فکر کنید: یک بیمار ۶۴ ساله بسیار شبیه به یک بیمار ۶۵ ساله است، اما اکنون در نتیجه این کار، سود مالی درمان آن فرد ۶۵ ساله بیشتر شده است.»
کتلول خاطرنشان میکند، اگرچه این انگیزه مالی به نفع گروههایی از جامعه است که احتمالاً بیشتر از دیگران به طبیب عمومی مراجعه میکنند، اما گروههای دیگری را در بر نمیگیرد که ممکن است از نگاه سلامت یا مالی آسیبپذیر باشند.
همچنین خانم استون این نگرانی را مطرح کرد که مشوق مالی جدید ممکن است به برخی از کلینیکها انگیزه بدهد که مدت ملاقات بیمار را کوتاهتر کنند تا دستمزد ساعتوار خود را بالاتر ببرند.
به گفته او، کلینیکهای وابسته به شرکتها که مراجعهکننده زیادی دارند و بسیاری از آنها همین اکنون نیز توانایی بولک بل را دارند، ممکن است بیشترین بهره را از این سیستم ببرند.
او گفت: «کلینیکهای شرکتی همین اکنون ملاقاتهای شش دقیقه انجام میدهند، پس این پولها به جیب کسانی واریز میشوند که اگر به دلیل ملاقاتهای کوتاه بولک بل کنند، درآمد آنها از ۳۵۰ دالر در ساعت به ۵۰۰ دالر در ساعت میرسد.»
خانم استون افزود، به همین ترتیب، افراد دارای بیماریهای پیچیدهتری که نیاز به مشاور عمیقتر دارند، ممکن است ضرر کنند.
بيشتر بخوانيد
با نور از بیماریهای روانی جلوگیری کنید
هزینههای کمرشکن اداره کلینیکهای صحی
تعداد زیادی از طبیبان عمومی در مورد تغییرات جدید در سیستم پوشش میدیکیر اظهار نظر کردهاند و گفتهاند که این طرح راهحل عادلانهای نیست و چارهای برای هزینههای تحملناپذیر و فزاینده اداره و مدیریت کلینیکهای عمومی ندارد.
یافتههای یک نظرسنجی از داکتران در سال ۲۰۲۲ نشان دادند که ۴۸ درصد آنها کلینیکهای خود را از نظر مالی پایدار نمیدانند، زیرا هزینههای عملیاتی چون بیمه، اجاره، دستمزد و تجهیزات درمانی روزبهروز افزایش مییابند.