نویسنده رمان شیندلرز آرک که فیلم معروف فهرست شیندلر بر مبنای آن ساخته شده، می‌گوید رفتار ائتلاف با پناهجویان بوی روزهای قبل از هولوکاست می‌دهد.
آقای کنیلی که چهارشنبه‌شب در موزیم یهودیان سیدنی صحبت می‌کرد، از رفتار حکومت موریسن با پناهجویان به شدت انتقاد کرد و خواستار تغییر رفتار جهانی در برابر آوارگان شد.
این نویسنده ٨٣ ساله همچنان پالیسی حفاظت از مرزهای حکومت، به ویژه بازداشتگاه‌های «تنبیهی» برون‌مرزی در جزیره منس و نارو را به باد انتقاد گرفت.
آقای کنیلی گفت آسترالیا طوری در این جزایر پناهجویان را مجازات می‌کند که انگار آن‌ها مجرم هستند، در حالی که «آن‌ها هیچ‌گونه عمل جنایی انجام نداده‌اند».
او به روشنی توضیح داد که وضعیت کنونی همانند خود رویداد هولوکاست نیست، اما گفت زبان و سیاستی را که حکومت آسترالیا در برابر پناهجویان کار می‌گیرد، مشابه رویدادهایی هستند که به هولوکاست انجامیدند.
او گفت: «اظهارات [دربارۀ پناهجویان] همه منفی هستند... ترویج تفکر قالبی ... این ایدۀ در بند کشیدن مردم به خاطر مصلحت خودشان، این‌ها ایستگاه‌های اول جاده منتهی به آشویتس هستند».
توماس کنیلی در مراسم چهارشنبه‌شب موزیم یهودیان سیدنی Source: Nick Baker
«این ایده که این مردم باید برای مصلحت خودشان مجازات شوند، یا به خاطر مصلحت کسانی که در اندونیزیا بر این سفر تأمل می‌کنند، چیزی است که من نمی‌توانم بپذیرم».
«بزرگترین امتحان»
این نویسنده برنده جایزه ادبی من بوکر بیشتر به خاطر رمان «کشتی شیندلر» که در سال ۱٩٨٢ نوشت معروف است. این رمان روایت زندگی یک عضو حزب نازی جرمنی، اسکار شلیندر، است که در جریان جنگ جهانی دوم ۱٢٠٠ یهودی را از قتل عام نجات داد.
رمان کشتی شیندلر بعدها زیر عنوان فهرست شیندلر در امریکا منتشر شد. استیون اسپیلبرگ با اقتباس از این کتاب فیلمی به نام فهرست شیندلر ساخت که در سال ۱٩٩٣ برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد.
اقامتگاه ترانزیتی شرق لورنگو در جزیره منس Source: AAP
آقای کنیلی در حال حاضر سفیر نهاد «مرکز پناهجویان» است و اخیراً با همکاری روزی اسکات، کتاب «کشوری خیلی دور»، مجموعه‌ای از سرگذشت پناهجویان را منتشر کرد.
حضور کنیلی در موزیم یهودیان سیدنی با نقل قولی از او بر روی پروژکتور رقم خورد: «این بزرگترین امتحان افتخار ملی ماست؛ شیوۀ استقبال یا مجازات پناهجویان از سوی ما».
«رژیم مجازات باید خاتمه یابد و دوران برادری باید آغاز شود، و اگر در این گذار کمکی از من برآید، به من افتخار داده خواهد شد».
او همچنان قصه‌هایی از دیدوبازدیدهای خودش با پناهجویان گفت و دربارۀ نبود یک رهبری جهانی برای حل مشکل پناهندگی و آزاردهنده بودن یهودستیزی (انتی سمیتیزم) صحبت کرد.
Previous quote by Thomas Keneally. Source: Nick Baker
واکنش حکومت
در شش سال گذشته، تمامی پناهجویانی که با قایق به آسترالیا آمده، به بازداشتگاه‌های پناهجویان در جزایر منس و نارو فرستاده شده‌اند.
پس از به قدرت رسیدن ائتلاف لیبرال-ملی‌ها در سال ٢٠۱٣، حکومت آسترالیا سیاست «تحمل صفر» را در برابر پناهجویان آمده با قایق در پیش گرفت. نکات کلیدی سیاست تحمل صفر ائتلاف برگرداندن قایق‌ها از آب‌ها، بازداشت و رسیدگی برون‌مرزی، اسکان مجدد تنها پناهندگانی که با قایق نیامده در آسترالیا و کنترل شدید اطلاعات دربارۀ تازه‌واردان از سوی حکومت بودند.
بيشتر بخوانيد
پناهنده مقیم جزیره منس خودش را به آتش کشید
وزارت امور داخله امروز (پنج‌شنبه) در پاسخ به پرسش‌هایی دربارۀ اظهارات آقای کنیلی گفت: «پناهجویان مقیم پاپوا گینه نو یا نارو در بازداشت به سر نمی‌برند».
یک سخنگوی این وزارت به اس‌بی‌اس نیوز گفت: «جیمز ماراپه، نخست‌وزیر پاپوا گینه نو در یک نشست خبری به تاریخ ٢٢ جولای ٢٠۱٩ تأیید کرد که این مردم به صورت آزادانه در میان جامعه زندگی می‌کنند. این واقعیت در مورد نارو هم صدق می‌کند».
«جاگزین سوم»
یکی از نکات کلیدی در اظهارات آقای کنیلی این بود که آسترالیا همواره با «انتخاب اشتباه» روبه‌رو است؛ یا «در مرزها سخت‌گیر» است یا قاچاقچیان انسان را تشویق می‌کند و «می‌گذارد مردم در میان دریا بمیرند».
کنیلی گفت: «به ما گفته شده که در برابر این مردم باید سخت‌گیر باشیم تا جلو غرق شدن‌ها را بگیریم».
Peter Dutton has been ramping up the anti-medevac rhetoric. Source: AAP
اما این نویسنده موضع دوگانه را رد و یک «جاگزین سوم» پیشنهاد کرد.
به گفتۀ او، آسترالیا می‌تواند با پولی که به پیمان‌کاران امنیتی در بازداشتگاه‌های برون‌مرزی می‌دهد، مقام‌هایش را جهت رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی پناهجویان به اندونیزیا بفرستد و «هیچ‌کس نیاز به سوار شدن بر قایق ندارد».
«به نظر من، ما می‌توانیم به تمامی کسانی که ممکن است یک سفر بی‌ملاحظه را در پیش گیرد، رسیدگی کنیم».
سخنگوی وزارت داخله گفت میان سال‌های ٢٠٠٨ و ٢٠۱٣ بیش از ٥٠ هزار نفر «به صورت غیرقانونی با بیش از ٨٠٠ قایق جداگانه» وارد آسترالیا شده که در جریان آن بیش از ۱٢٠٠ نفر در آب‌ها غرق شده‌اند.
«به خاطر عملیات مرزهای مستقل، بیش از پنج‌ونیم سال از آخرین مرگ در دریا در نتیجه قاچاق دریایی افراد به آسترالیا گذشته است».
«در مدت زمانی مشابه، تعداد افرادی که شامل پروسس منطقه‌ای هستند پیوسته کاهش یافته و از ٢٠۱٤ تاکنون هیچ فرد جدیدی به بخش پروسس منطقه‌ای منتقل نشده است».
آقای کنیلی گفت او باور دارد رسیدگی به درخواست پناهندگی افراد در اندونیزیا «بدون تشنج» خواهد بود.
«آسترالیایی‌های عادی در این باره ناراحت هستند. من امیدوارم بتوانیم به یک راه‌حل برسیم».
«٦٠ میلیون پناهجو وجود دارند و فقط «نه» گفتن از آن نخواهد کاست».
