خانم بیژن در اواخر سال ۱۹۹۵ به آسترالیا آمد. او در گفتگو با اسبیاس دری میگوید پیش از مهاجرت، در افغانستان داکتر طب بود و اسناد تحصیلیاش در آسترالیا نیز به رسمیت شناخته شد. اما تصمیم گرفت مسیر تازهای را دنبال کرده و وارد بخش خدمات اجتماعی شود.
«در سال ۲۰۰۰ کارم را در منطقه دندینانگ ملبورن آغاز کردم. متوجه شدم که ضرورت است تا تحصیلاتم را ادامه دهم در سال ۲۰۰۸ از پوهنتون فارغ شدم.»
در سال ۲۰۰۹، خانم بیژن با همکاری گروهی از زنان مهاجر افغان، نهاد "زنان افغان ویکتوریا" را تأسیس کرد؛ نهادی که اکنون بهعنوان یکی از مراکز فعال حمایت از زنان مهاجر شناخته میشود.
LISTEN TO

دریافت نشان ملی آسترالیا از سوی یک آسترالیایی افغانتبار
SBS Dari
07:53
چالشها و ایستادگی
خانم بیژن میگوید راه رسیدن به موفقیت آسان نبود. مخالفتهای فرهنگی، انتقادهای برخی اعضای جامعه افغان و فشارها بر خانوادهاش، بخشی از مشکلاتی بود که با آنها روبرو شد.
«اکثر مردم به شوهرم فشار میآوردند تا مانع فعالیت من شود. حتی موتر مرا با سنگ زدند. ولی شوهرم همیشه در کنارم ایستاد.»
با وجود این چالشها، او فعالیتهایش را با هدف توانمند ساختن زنان ادامه داد و میگوید:
«اگر یک مادر را توانمند بسازیم، یک جامعه را توانمند ساختهایم.»

Credit: Supplied by Gulghotai Bezhan
گسترش فعالیتها
پس از موج تازه مهاجرت افغانها به آسترالیا در پی سقوط نظام جمهوریت، نهاد زنان افغان نقشی کلیدی در حمایت از مهاجرین ایفا کرد. این نهاد از سوی حکومت آسترالیا تمویل میشود تا در اسکان مهاجرین تازهوارد کمک کند.
در حال حاضر، این نهاد هفتهوار به بیش از ۴۰۰ زن خدمات متنوع ارائه میکند؛ از مشاوره و کمکهای حقوقی گرفته تا برنامههای فرهنگی و آموزشی. به گفته خانم بیژن، کتابی از غذاهای افغانی نیز در آینده نزدیک از سوی این نهاد به چاپ خواهد رسید.
او میگوید در نظر دارد تا نمایندگیهای از این نهاد را در شهرهای سیدنی، پرت و برزبن نیز راهاندازی کند.

Credit: Supplied by Gulghotai Bezhan
او میگوید: «وقتی به این نهاد مراجعه کردم، احساس کردم دوباره به خانه برگشتهام.»
گلغتی زنی است که با تلاش، پشتکار و باور به تغییر، توانسته سهولتهای فراوانی را در زندگی صدها زن مهاجر ببار بیاورد و داستان او، الهامبخش زنانی است که آرزو دارند شاهد آینده بهتری باشند.