در قانون انتخابات آسترالیا یک خلا وجود دارد که اجازه می‌دهد تبلیغات گمراه‌کننده خارج از دوره رسمی کمپاین انتخاباتی، نشر شوند.
کارشناسان می‌گویند که این وضعیت نه‌تنها به اعتبار نامزدان آسیب می‌رساند، بلکه روند انتخابات را نیز متأثر می‌سازد.
در سال ۲۰۲۲، دیوید پوکاک، سناتور مستقل قلمرو پایتخت (ACT)، شکایت رسمی‌ای را به کمیسیون انتخابات سپرد. این شکایت مربوط به تصویری دیجیتلی تغییر یافته از او بود که یک ماه پس از اعلام تاریخ انتخابات منتشر شده بود.
در آن تصویر، پوکاک در حالی دیده می‌شد که پیراهن دکمه‌دارش را پاره می‌کرد و لوگوی رسمی حزب گرینز زیر آن آشکار می‌شد. این تصویر بر روی تابلوهای تبلیغاتی کنار جاده و موترهای پارک شده نزدیک مراکز رأی‌دهی دیده می‌شدند.
این تصویر توسط گروه محافظه‌کار لابی سیاسی «ادوانس آسترالیا» اجازه نشر گرفته بود.
Digitally altered flyers of Alex Dyson, authorised by Advance Australia, were placed in voter's mailboxes throughout the candidate's electorate of Wannon. Credit: Supplied
در ماه فبروری سال روان، در حوزه انتخاباتی وانن (Wannon)، بروشورهایی با تصویر دیجیتلی تغییر یافته از الکس دایسن، نامزد مستقل، در صندوق‌های پُستی رأی‌دهندگان توزیع گردید. در این تصویر، دایسن در حال پاره‌کردن پیراهنش دیده می‌شود و لوگوی حزب گرینز روی زیرپیراهنی‌اش نقش بسته است.
دایسن گفت که این تصویر واکنش‌های متفاوتی را به دنبال داشته است.
یی فوی انگ، استاد فاکولته حقوق پوهنتون مونش، می‌گوید که گروه ادوانس آسترالیا می‌داند که این کار مجاز نیست، اما از یک خلای قانونی استفاده کرده‌اند.
بعضی کسانی‌که متن کوچک پایین تصویر را خوانده و دیده بودند که این آگاهی از سوی ادوانس آسترالیا است، خیلی شگفت‌زده شدند. اما کسانی که دید کم‌تری داشتند یا متن کوچک را نخواندند، به‌دلایل دیگری نیز شوکه شدند. واقعاً کار عجیبی بود.دایسن
سخنگوی ادوانس آسترالیا به SBS Examines گفت که کمیسیون انتخابات به آن‌ها اطلاع داده که مواد تبلیغاتی مانند بروشور آقای دایسن «قانون انتخابات را نقض نمی‌کند.»
بخش ۳۲۹ قانون انتخابات، نشر مطالبی را که احتمال گمراه‌سازی رأی‌دهنده هنگام رأی‌دادن را در پی داشته باشد، ممنوع می‌سازد اما فقط بعد از آن‌که اسناد رسمی برگزاری انتخابات صادر شده باشند.
بیل براون، مدیر برنامه دموکراسی و پاسخ‌گویی در انستیتوت آسترالیا می‌گوید که در نهایت، این خود رأی‌دهنده است که باید تشخیص دهد کدام تبلیغات گمراه‌کننده است.
او افزود: «مقداری شک‌گرایی سالم هنگام ارزیابی تبلیغات همیشه مفید است و در مورد تبلیغات سیاسی، این شک‌گرایی باید دو برابر باشد.»
