اندرو گای در اولین سال‌هایی که عنوان یک استرالیایی را برعهده دارد، با افتخار روز استرالیا را جشن گرفته بود.
اندرو که پناهنده‌ای از سودان جنوبی بود، هرگز فرصت جشن گرفتن یک روز ملی را نداشت، بنابراین با افتخار در مراسم‌های این روز شرکت می‌کرد.
اما وقتی که شروع به ایجاد دوستی با جامعه بومی در ملبورن کرد، این سوال برای او مطرح شد که آیا جشن گرفتن روز ۲۶ ژانویه اقدامی درست است یا نه؟
او گفت: «روزهای منتهی به روز استرالیا و روزهای پس از آن، برای مردم بومی یادآوری دردناک است و این چیزی است که می‌توانیم نسبت به آن بهتر عمل کنیم.»
دوست دارم روزی را داشته باشم که همه استرالیایی‌ها، صرف نظر از پیشینه‌شان به آن نیاز داشته باشند و همچنین شادی آن روز را احساس کنند.
هر روز ۲۶ ژانویه، مگی بلاندن و سایر اعضای جامعه پالاوا در خیابان الیزابت در مرکز شهر هوبارت راهپیمایی می‌کنند، اجدادشان را که در خط مقدم خشونت از دادند به یاد می‌آورند و به تاثیرات مستمر استعمار اعتراض می‌کنند.
او سال‌هایی را به یاد می‌آورد که در آن او و خانواده‌اش از سوی تماشاچیان راهپیمایی مورد توهین قرار می‌گرفتند.
او گفت: «مردم در خیابان‌ها صف می‌کشیدند و بر سر ما فریاد می‌زدند، اما این دیگر اتفاق نمی‌افتد. در طول سال‌ها، شاهد بوده‌ایم که افراد زیادی به ما ملحق شده‌اند. ما متحدانی داریم که در کنار ما قدم می‌زنند.»
بیشتر بخوانید
۲۶ ژانویه برای بومیان استرالیا چه معنایی دارد؟
همانطور که بحث‌های مربوط به روز استرالیا داغ می‌شود، مگی و اندرو هر دو معتقدند که راهکار همدلی و ارتباط است.
اندرو گفت: «من واقعا مردم را تشویق می کنم که بیرون بروند و با مردم بومی ما و فرهنگ زیبا و سخاوت آن‌ها آشنا شوند. با انجام این کار، ما بیشتر از آینده و معنای روزهایی مثل روز استرالیا برای همه ما، مطلع خواهیم شد.»
مگی افزود: وقتی کنار هم می‌نشینیم و از یکدیگر می‌آموزیم، بهترین متحدان یکدیگر می‌شویم.»
