صدای خنده دختران جوان در زمین بازی مدرسه زودگذر بود.
تنها چند ساعت پس از آن که اجازه بازگشایی مدارس متوسطه دخترانه داده شد، این مدارس مجددا، در سراسر افغانستان بسته شدند. حاکمان طالبان برغم وعده‌های قبلی خود تصمیم گرفتند که به دختران بالاتر از کلاس ششم اجازه حضور در مدرسه را ندهند و اعتقادات تندرو خود را ترجیح دادند.
برای بیش از یک میلیون دختر دبیرستانی که قبل از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در ماه اگوست سال گذشته، در دوره‌ای از فرصت‌ها برای زنان بزرگ شده بودند، این تحولی سخت بود.
دخترانی مانند خدیجه شانزده ساله در حالی روز چهارشنبه به مدرسه رفتند که پس از هفت ماه در خانه ماندن، تمام شب را از هیجان بیدار مانده بودند.
اما تنها دقایقی پس از اینکه خدیجه با همکلاسی هایش برای یک سخنرانی خوشامدگویی به صف شد، دستیار مدیر مدرسه با گریه به دانش آموزان نزدیک شد و خبر داد که باید مدرسه را ترک کنند.
کمیته امداد نروژ که سالانه حدود ۲۷ میلیون دلار را برای حمایت از تحصیلات ابتدایی در افغانستان هزینه می کند، همچنان منتظر اعلام رسمی طالبان در مورد لغو کلاس های دختران بالاتر از کلاس ششم بود.
برنیس ون دان دریشه، مدیر وکالت این کمیته، می گوید که نمایندگان آنها تا چهارشنبه شب خبری رسمی از تغییر دریافت نکرده اند و دختران در ۱۱ استانی که در آن کار می کنند به مدرسه رفته اند، اما به خانه فرستاده شده اند.
در برخی مناطق، معلمان گفتند که تا زمانی که طالبان دستور رسمی صادر نکنند، به برگزاری کلاس‌ها برای دختران ادامه خواهند داد.
این تغییر موضع، برای برخی غیر منتظره بوده است، حتی وزارت آموزش و پرورش گفته است که آنها غافلگیر شده اند.
کریس نیامانی مدیر سازمان نجات کودکان افغانستان است. او از کابل با شبکه خبر اس بی اس صحبت کرد تا شوک خود را بیان کند.
با این حال، بعضی دیگر چندان شگفت زده نشدند.
دایانا سید یک پناهنده سابق افغان است که سپس وکیل حقوق بشر شد و در استرالیا و ایالات متحده کار می کند.
او اکنون مدیر کل مرکز زنان مسلمان استرالیایی برای حقوق بشر است.
خانم سید به شبکه خبر اس بی اس گفت که این خبر برای او و دیگرانی که از وضعیت اسفبار زنان در افغانستان حمایت می کنند، شوکه کننده نیست.
در واقع این تصمیم اخیر برای به تعویق انداختن بازگشت دختران در مقاطع بالاتر، امتیازی به بنیان روستایی و قبیله ای جنبش تندرو طالبان است که در بسیاری از مناطق روستایی تمایلی به فرستادن دختران خود به مدرسه ندارند.
دیانا سید می گوید که جناح های تندرو در حال بازی هستند.
اما او می گوید که برخی از دختران اعضای طالبان در آن سوی مرز در پاکستان به مدرسه می روند.
ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده، این اقدام را خیانت به تعهدات عمومی و واکنش های نویدبخش به جامعه جهانی خواند که از رهبران طالبان می‌خواهند تا مدارس را بازگشایی کنند و به زنان حق حضور در فضای عمومی را بدهند.
دخترانی مانند خدیجه اکنون رویاهایشان چیزی جز یک رویای واهی نبوده است.
