یک گروه از رهبران مذهبی استرالیایی، از سیاستمداران خواسته اند تا درباره تغییرات آب و هوایی اقدامات لازم را بعمل آورند. در میانه رقابت های انتخاباتی، یک گروه از رهبران مذهبی نامه ای سرگشاده منتشر کرده اند که در آن گفته می شود رهبران اصلی احزاب سیاسی، با وجود حمایت و پشتیبانی عمومی از اقدامات زیست محیطی، به اندازه کافی به این موضوع نمی پردازند.
مذهب و سیاست ترکیبی فرار هستند، اما این باعث توقف صحبت ها و سخنرانی های جوامع مذهبی در سراسر استرالیا نمی شود. این نامه که توسط رهبران برجسته بودایی، هندو، یهودی، اسلامی و مسیحی شامل پیروان وابسته به کلیسای انگلیس، کویکر و کاتولیک به امضاء رسیده است از تخریب دیواره بزرگ مرجانی در گریت بری یر ریف به عنوان یک زنگ خطر یاد کرده است.
پروفسور استفن پیکارد، از امضاءکنندگان این نامه و مدیر اجرایی مرکز استرالیایی برای فرهنگ و مسیحیت می گوید که وجود و قرار گرفتن تعدادی عوامل درکنارهم، دلیل ضروری شدن این نامه شده است. وی می گوید: در این مقطع زمانی، ما انتخابات سراسری را در پیش رو داریم و وعده تزریق پول به همه قسمت ها را می دهیم. ما همچنین از تخریب گریت بری یر ریف و چشم انداز جدی این صخره بزرگ مرجانی در آینده گزارشی در دست داریم. ما درحال حاضر از جامعه مان درباره ارزش بسیار زیاد این دیواره بزرگ مرجانی سوال های بیشماری داریم. اکنون موضوعاتی در سواحل ما در حال رخ دادن است که ما کمتر درباره آنها می شنویم. موضوعاتی درباره تغییرات آب و هوایی و به خصوص درباره سیاره مان.
این نامه با توضیح درباره گریت بری یر ریف به عنوان یک شگفتی در جهان طبیعت به مردمان مذهبی می گوید که این نشانه ای از بعد معنوی زندگی است. این بیانه به خصوص برای پرفسور نیهال آگار، مدیر شورای هندو در استرالیا که آنرا امضاء کرده به عنوان یک حلقه و وصل کننده درست به شمار می رود. او می گوید: این نامه به هیچ وجه به دین خاصی مربوط نمی شود اما درعوض بر اصول انسانی مبتنی است. پرفسور نیهال آگار اضافه می کند که این نامه مربوط به هیچ دین خاصی نیست و برای انسانیت و برای استرالیایی هاست. این دیواره بزرگ مرجانی ما، یک نشانه بزرگ است، یک سرمایه بزرگ زیست محیطی که ما از آن برخوردار هستیم و نباید اجازه دهیم این سرمایه نابود شود. اگر ما ازین دیواره بزرگ مرجانی مراقبت کامل نکنیم و جلوی فرسایش بیشتر آنرا نگیریم، برای همیشه آنرا از دست خواهیم داد. بنابراین موضوع نامه امضاء شده دراین خصوص است.
این نامه مدعی شده که نمایندگان سیاسی استرالیا، بیش از حد به صنایع سوخت فسیلی نزدیک شده اند. پروفسور پیکارد می گوید: نتیجه ای که ترسیم می شود این است که لابی سوخت فسیلی، مانعی بزرگ برای تغییر سیاستی است که رهبران مذهبی به ضرورت وجود و اجرایی شدن آن می اندیشند. این نامه به مصوبه جدید دولت فدرال درباره معادن جدید زغال سنگ در حوزه رودخانه گالیلی در کوئینزلند، درست چند هفته بعد از امضای توفقنامه آب و هوایی در پاریس اشاره دارد. رهبران مذهبی این اتفاق را غیرمسئولانه قلمداد کرده اند. آنها همچنین در این نامه اشاره کرده اند که هیچکدام از احزاب اصلی به دنبال برنامه ای برای بهبود وضعیت معادن گاز و ذغال سنگ نیستند. ته آ اورمرد که این نامه را سازماندهی کرده می گوید: نگرانی درباره تغییرات آب و هوایی با نگرانی های اجتماعی سنتی سازمان های مذهبی به خوبی تطبیق پیدا می کند. وی می گوید: همانطور که می دانید مذاهب درباره موضوعات مختلفی مثل مراقبت از بی خانمان ها، پناهندگان و سالخوردگان ابراز نگرانی می کنند و من حدس می زنم که ما می توانیم برای کمک گرفتن از مذهب درباره این موضوع، یعنی تغییرات آب و هوایی تلاش کنیم چراکه این اتفاق، موضوعی بسیار مهم و ضروری است.
خانم ته آ اورمرد می گوید که رهبران مذهبی برای بالابردن آگاهی ها پیرامون این موضوع باهم جمع شده اند، افرادی با پیشینه های متفاوت که برای حل این مشکل بایکدیگر همکاری و مشارکت خواهند کرد. وی می گوید: در نهایت من گمان می کنم همه ما با پیشینه های مختلف به دنبال اثرگذاری دراین خصوص هستیم، ما به دنبال نوعی همکاری برای از پادرآوردن این فاجعه زیست محیطی هستیم و برای رسیدن به خواسته مان واقعا ایستاده ایم تا بتوانیم دراین باره کاری صورت دهیم.
اما باوجود این اقدام از سوی رهبران مذهبی، موضوعی که باقی می ماند، اقدام عملی از سوی سیاستمداران استرالیایی است که هنوز مشخص نمی باشد.
