Ήταν Νοέμβριος του 1975, όταν το Πατρίς άφησε για τελευταία φορά το το Ντάργουιν και δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στην Αυστραλία.
Τους προηγούμενους 9 μήνες είχε αγκυροβολήσει στο λιμάνι της πόλης, που σχεδόν καταστράφηκε από τον κυκλώνα Tracy τα Χριστούγεννα του 1974, για να παρέχει καταλύματα έκτακτης ανάγκης σε όσους έμειναν άστεγοι.
Ακούστε εδώ
Τις μνήμες του από το θρυλικό πλοίο μοιράζεται μαζί μας ο υποπλοίαρχος του Πατρίς
26:48
Το πρώτο του ήταν στις 14 Δεκεμβρίου του 1959, όταν άφησε το λιμάνι του Πειραιά για να φτάσει στο Fremantle της Δυτικής Αυστραλίας στις 2 Ιανουαρίου του 1960 και στη συνέχεια στη Μελβούρνη πέντε ημέρες αργότερα.
Σε αυτό το πρώτο ταξίδι και σε πολλά ακόμη που ακολούθησαν, υποπλοίαρχος του Πατρίς ήταν ο Νικόλαος Σούτος, ο οποίος μιλώντας στο Ελληνικό Πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας SBS πριν 8 χρόνια, είχε πει πως η αναχώρηση του πλοίου από τον Πειραιά, έμοιαζε με κηδεία για ζωντανούς.
Ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν αφήσει τα σπίτια τους, είχαν αφήσει τα χωριά τους, είχαν αφήσει το βιός τουςΝικόλαος Σούτος - Υποπλοίαρχος του Πατρίς
Οκτώ χρόνια μετά, ο κ. Σούτος, που αισίως έχει συμπληρώσει τα 94 χρόνια ζωής, θυμάται εκείνη την περίοδο με νοσταλγία.
«Έκανα ό, τι μπορούσα, αυτούς τους άμοιρους ανθρώπους να περάσουν όσο καλύτερα μπορούσαν στη διαδρομή και να φτάσουν, να βρουν τους ανθρώπους που είχαν ρυθμίσει να βρουν. Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στο βαπόρι μέχρι και την τελευταία που έφυγα, δεν είχα διαφορετικά αισθήματα, τα ίδια ήταν. Γιατί όλους τους έβλεπα εγώ με το ίδιο μάτι. Ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν αφήσει τα σπίτια τους, είχαν αφήσει τα χωριά τους, είχαν αφήσει το βιός τους, είχαν αφήσει την ιστορία της οικογένειάς τους πίσω για να έρθουν σε μια άγνωστη χώρα, πολύ μακριά από την Ελλάδα, για να κάνουν καινούργιο βιός. Και αυτούς τους ανθρώπους προσπαθούσα όσο ήταν δυνατόν να περάσουν καλύτερα, σε όλη τη διαδρομή».
Μάλιστα μας περιγράφει την ιστορία μίας νεαρής γυναίκας που ήλθε ως νύφη στην Αυστραλία και όταν διαπίστωσε πως ο άνδρας που θα παντρευόταν ήταν πολύ μεγαλύτερος από εκείνην ηλικιακά, απείλησε να πέσει από το πλοίο.
Μενού του πλοίου από το 1971. Credit: Australian National Maritime Museum
«Πήγα κάτω στο σαλόνι και ήταν δύο κυρίες και ένας κύριος, οι οποίοι μάλωναν με μία κοπέλα η οποία ήταν η επιβάτης του Πατρίς. Όταν λοιπόν κατέβηκα εγώ στο σαλόνι, έτρεξε η κοπέλα, με αγκάλιασε και μου λέει: "Καπετάνιε, εγώ δεν βγαίνω από το βαπόρι έξω. Εάν επιμείνετε να βγω έξω από το βαπόρι, θα πέσω στη θάλασσα". Τότε είχαμε επιβάτες στο Πατρίς γυναίκες οι οποίες ήταν οι περιβόητες νύφες τις οποίες κουβαλούσαμε από την Ελλάδα. Ήταν μια πολύ ωραία κοπέλα, γύρω στα 25. Αυτός ήταν ένας άνθρωπος βαρεμένος από τη ζωή και κάποιας ηλικίας. Αυτός ήταν ο υποτιθέμενος γαμπρός ο οποίος θα παντρευόταν. Αφού βρήκαμε άκρη να μιλήσουμε, τους λέω “ακούστε, σας δίνω πέντε λεπτά καιρό να βγείτε από το βαπόρι ήρεμα. Η κοπέλα δεν θα έρθει μαζί σας, δεν θέλει να έρθει μαζί σας και εγώ δεν μπορώ να την εκβιάσω να βγει έξω ή να πέσει στη θάλασσα”.
Αρχίσανε να κάνουν κάτι βεβαίως σοβαρές αντιρρήσεις, αλλά κατάλαβαν ότι δεν έχουν περιθώρια και έτσι σηκώθηκαν και φύγανε και έμεινε η κοπέλα μέσα. Φτάσαμε στη Μελβούρνη και ήρθε ένας κύριος και με μία άλλη κοπέλα που ήτανε συγγενείς της και ήρθε η κοπέλα και μου λέει: "Καπετάνιε, εγώ θα βγω έξω με τους συγγενείς μου εδώ στη Μελβούρνη". Μετά από αρκετά χρόνια ήμουνα στη Μελβούρνη με τη γυναίκα μου και όταν ήμουν στο ξενοδοχείο ακούω από πίσω μου “υποπλοίαρχε” και γυρίζω και βλέπω την κοπέλα και ήταν εκεί ένας κύριος και ένα παιδάκι. Ο κύριος γυρίζει σε εμένα και μου λέει μπορώ να σας φιλήσω. Οφείλω την ευτυχία μου σε εσάς. Ξέρω την ιστορία. Ξέρω πώς βρέθηκε η κοπέλα, η νυν γυναίκα μου έξω εδώ στη Μελβούρνη και σας ευχαριστώ», είπε.
Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής εγκαινίασε το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο Πατρίς, το οποίο πραγματοποίησε συνολικά 91 ταξίδια προς την Αυστραλία μεταξύ 1959 και 1975. Credit: Supplied: Greek Shipping Miracle Museum
«Σηκώθηκα, πήγα στο μικρόφωνο και απευθυνόμενος σε πολύ κόσμο που ήταν οι Έλληνες της Μελβούρνης τους είπα: "επειδή άκουσα ότι η μισή για να μην πω ολόκληρη η ομιλία (του προέδρου) αφορούσε εμάς τους προσκεκλημένους σας, να σας υποσχεθώ κι εγώ κάτι. Επειδή η πρώτη ελληνική γη που συναντά το Πατρίς επιστρέφοντας στην Ελλάδα είναι ο ανατολικός Κάβος της ηρωικής Κρήτης θα σφυρίξω (με το πλοίο) τρεις φορές χαιρετισμό δικός σας προς την ηρωική Κρήτη". Τότε εγώ κατάλαβα ότι είπα κάτι που τους έπιασε την ψυχή, την καρδιά. Κάτι άνθρωποι, δυο μέτρα να κλαίνε, να με αγκαλιάζουν. Και όμως αυτοί οι άνθρωποι ήταν που είχα κουβαλήσει και εγώ μαζί με το Πατρίς, γιατί το Πατρίς ήτανε εκείνο που πήγαινε και ερχόταν», σημείωσε.
Συνήθως όποιος πέθαινε και ήταν πάνω από 48 ώρες για να φτάσουμε σε κάποιο από τα λιμάνια, τον πέταγαν στη θάλασσαΝικόλαος Σούτος - Υποπλοίαρχος Πατρίς
Ο κ. Σούτος θυμάται επίσης την μοίρα που είχαν οι άνθρωποι που ταξιδεύοντας με κάποιο υπερωκεάνιο δεν κατάφερναν να φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους, χάνοντας τη ζωή τους στο πλοίο.
«Μία φορά είχαμε μία τέτοια απώλεια. Συνήθως όποιος πέθαινε και ήταν πάνω από 48 ώρες για να φτάσουμε σε κάποιο από τα λιμάνια, τον πέταγαν στη θάλασσα αφού γινόταν ολόκληρη τελετή, τον πετάγανε στη θάλασσα», είπε.
Ολόκληρη την συνέντευξη με τον υποπλοίαρχο του Πατρίς, Νικόλαο Σούτο μπορείτε να ακούσετε πατώντας στον σύνδεσμο στην αρχή του άρθρου, ακούγοντας άγνωστες πτυχές ενός πλοίου που μετά την απόσυρση του από την γραμμή Ελλάδας – Αυστραλίας, μετατράπηκε σε οχηματαγωγό πλοίο για να εξυπηρετεί το εποχιακό εμπόριο μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.
Το Πατρίς που πουλήθηκε στην Karageorgis Lines και μετονομάστηκε σε Mediterranean Star, συνεχίζοντας να λειτουργεί ως οχηματαγωγό πλοίο και περιστασιακά ως κρουαζιερόπλοιο στη Μεσόγειο μέχρι το 1986, τον Αύγουστο του 1987, μετά από μια μακρά περίοδο αδράνειας, ρυμουλκήθηκε με το όνομα Terra στο Καράτσι του Πακιστάν, για να διαλυθεί σε παλιοσίδερα.
