مهسا ژینا امینی، آخرین لحظات عمر خودش را در دفتر گشت ارشاد، در خیابان وزرای تهران گذراند؛ جایی که تصاویر دوربین مداربسته نشان می‌دهد او ناگهان به زمین می‌افتد.
مقامات جمهوری اسلامی علت مرگ ناگهانی او را به یک بیماری زمینه‌ای ربط دادند.
اما شاهدان عینی گزارش داده‌اند که او در داخل ون گشت ارشاد مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته بود و این باعث شده بود به کما برود.
سارا حسین، مسئول کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد در امور ایران، به اس‌بی‌اس گفت که تحقیقات آنها نشان می‌دهد که امینی کشته شده است.
او گفت: «ما در تجزیه و تحلیل اسناد پزشکی که توانستیم به دست آوریم متوجه شدیم که جراحات قابل توجهی در بدن او وجود دارد و به این نتیجه رسیدیم که او به طور غیرقانونی جان‌باخته است.»
در واکنش به مرگ او، هزاران نفر در شهرهای مختلف ایران به خیابان رفتند، شعار «زن، زندگی، آزادی» سر دادند و خواستار حقوق زنان و تغییر رژیم شدند.
یکی از این معترضان که امروز در استرالیا است، می‌گوید توسط نیروهای جمهوری اسلامی در جریان اعتراضات تهدید شده است.
او گفت: «از اولین روز تا آخرین روزی که در آن خاک بودیم... هر روزمان را با ترس زندگی کردیم.»
Credit: SBS
او مهسا امینی را فراتر از یک نماد می‌داند.
او توضیح داد: «بیشتر از نماد برای من یک انسان مثل خیلی از ما بود که تجربه‌های یکسانی را داشت و متاسفانه کشته شد. این برای من آزار دهنده بود چراکه هرکدام از ما می‌توانستیم یک مهسا امینی باشیم.»
از شروع خیزش زن، زندگی و آزادی حداقل ۵۳۷ معترض کشته و بیش از ۱۹هزار نفر دستگیر شدند.
همچنین به گفته عفو بین‌الملل، اعدام ها در ایران در حال افزایش است؛ سال گذشته با ثبت ۸۳۴ مورد، بالاترین تعداد در هشت سال گذشته گزارش شد.
ویدئوهای منتشر شده در فضای مجازی نشان می‌دهد که پلیس اخلاق در حال تشدید سرکوب زنان است.
دانیلا گاوشون، مدیر استرالیا در دیده بان حقوق بشر، هم معتقد است که سطح سرکوب در ایران همچنان بالاست.
او توضیح داد: «سطح سرکوب بسیار بالاست، ما در درجه اول دو چیز را می بینیم، یکی بازداشا مجدد معترضانی که قبلا دستگیر و آزاد شده بودند و دیگری دستگیری اعضای خانواده افرادی که قبلا در اعتراضات جان باختند و اکنون خواهان پاسخگویی هستند.»
مدافعان حقوق بشر می‌گویند سرکوب مداوم نتیجه مصونیت سیستماتیک است، اما فعالان می‌گویند که تسلیم نمی‌شوند.
معترض ایرانی ساکن در استرالیا گفت: «دیگر چیزی نمانده که از دست بدهیم، شاید اگر الان به خیابان برویم نسل بعد از ما بتواند زندگی بهتری داشته باشند.»
