Key Points
- استفاده از کلاه ایمنی هنگام دوچرخه‌سواری در استرالیا اجباری است.
- زیرساخت‌های دوچرخه شامل مسیرهای مخصوص دوچرخه، مسیرهای طبیعت‌گردی و خطوط ویژه دوچرخه می‌شود.
- فرصت‌های زیادی برای پیوستن به فعالیت‌های مختلف دوچرخه سواری وجود دارد، از جمله این فعالیت‌ها گروه‌های محلی دوچرخه‌سواری یا سازمان‌های دوچرخه‌سواری ورزشی است.
رفتوآمد با دوچرخه راهی عالی برای فعالیت بدنی و همچنین یک روش حملونقل ارزان است که برخلاف خودروها به محیط‌زیست آسیبی نمی‌زند.
بر اساس نظرسنجی ملی مشارکت در پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، در سال ۲۰۲۳ حدود ۹.۵۲ میلیون استرالیایی دوچرخه سواری کردند و تعداد فزاینده‌ای از مردم آن را به عنوان وسیله حملونقل عادی خود انتخاب کردند.
واید سوچودلسکی، هماهنگ کننده خدمات، در شبکه دوچرخه (The Bicycle Network) گفت: «بعضی از مردم در جوانی دوچرخه‌سواری یاد نگرفته‌اند، اما بسیاری از شوراهای محلی برنامه‌هایی با هدف مبتدیان، به ویژه مهاجران دارند.»
او افزود: «معمولا می‌توانید پارک‌هایی با مسیرهایی پیدا کنید که می‌توانید برای تمرین و بالا بردن اعتماد به نفس خود از آن استفاده کنید و اگر سوارکاری برای تفریح، ورزش و لذت اجتماعی باشد، گروه‌های سوارکاری زیادی وجود دارند که از اعضای جدید استقبال می‌کنند.»
بسیاری از مردم با دوچرخه به محل کار خود می‌روند که این امر باعث کاهش تعداد وسایل نقلیه در جاده‌ها می‌شود.
سوچودلسکی توضیح داد: «دوچرخه‌سواری تا محل کار نه تنها به حفظ سلامتی شما کمک می‌کند، بلکه اغلب سریع‌ترین و مطمئن‌ترین راه برای رسیدن به موقع به محل کار است.»
به گفته سوچودلسکی بسیاری از محل‌های کار استرالیا دارای امکانات پایان سفر برای دوچرخه‌سواران مثل پارکینگ‌های امن هستند.
او گفت: «شما لباس کار خود را در دفتر نگه می‌دارید و وقتی به آنجا رسیدید لباس خود را عوض می‌کنید. رفتوآمد منظم راهی عالی برای تناسب اندام و صرفه جویی در هزینه است.»
Cycling to work has health benefits and reduces the number of vehicles on the road. Credit: Nate Biddle/Pexels
کریستینا نوبائر، مدیرعامل شرکت اجتماعی «افراد روی دوچرخه» (People on Bicycles) در وسترن استرالیا است که به هدف ترغیب افراد بیشتری به دوچرخه‌سواری، آموزش‌های مختلفی ارائه می‌دهد.
او می‌گوید: «ما به افرادی که مایل هستند مهارت‌ها و اعتماد به نفس خود را در هنگام دوچرخه‌سواری ارتقا دهند، آموزش می‌دهیم. همچنین ارائه دهندگان محلی در سراسر کشور وجود دارند که در آموزش نحوه دوچرخه‌سواری به بزرگسالان تخصص دارند.»
با این حال اهمیت دارد که از نحوه دوچرخه‌سواری ایمن در استرالیا آگاه باشید. نوبائر گرفت: «دوچرخه خود را بشناسید و آن را در شرایط ایمن نگه دارید.»
از آنجایی که در یک دنیای خودرو محور زندگی می‌کنیم، پیشنهاد می‌کنم طوری سوار [دوچرخه] شوید که انگار برای دیگران نامرئی هستید. منظورم این است که فرض کنید اطرافیانتان شما را نمی‌بینند و بر این اساس حرکت می‌کنند.کریستینا نوبائر
Left: Wayde Suchodolskiy, The Bycyle Network. Right: Christina Neubauer, People on Bicycle.
به گفته سوچودلسکی این شامل پوشیدن کلاه ایمنی دوچرخه برای محافظت از خود در صورت تصادف است.
او گفت: «استرالیا یکی از اولین کشورهای جهان بود که کلاه ایمنی را اجباری کرد. شما باید همیشه آن را بپوشید و اگر این کار را نکنید، جریمه‌ها می‌تواند قابل توجه باشد. در شب و در شرایط آب‌وهوایی نامناسب، باید چراغ‌هایی روی دوچرخه خود داشته باشید که از فاصله ۲۰۰ متری قابل مشاهده است.»
سوچودلسکی افزود: «براساس قانون همیشه باید پشت چراغ قرمز و تابلوهای ایست توقف کنید. در اکثر ایالت‌های استرالیا، دوچرخه‌سواری در مسیرهای پیاده‌روی برای بزرگسالان ممنوع است، استفاده از دستگاه‌های موبایل هنگام دوچرخه‌سواری ممنوع است، اما استفاده از هدفون قانونی است.»
It's important to be visible when riding a bicycle. Credit: Jackie Alexander/Unsplash
سوچودلسکی گفت: «با افزایش تعداد دوچرخه‌ها در خیابان‌های استرالیا، دوچرخه‌سواری ایمن‌تر می‌شود و رانندگان با آن‌ها سازگار می‌شوند. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به محیط اطراف خود توجه کنید و خطرات را درک کنید.»
او افزود: «بیشتر تصادف‌ها در تقاطع‌ها رخ می‌دهند، بنابراین با دقت نزدیک شوید و سعی کنید آنچه را که رانندگان ممکن است انجام دهند، پیش‌بینی کنید. مخصوصا مراقب اتومبیل‌هایی باشید که در جهت حرکت شما به چپ یا راست می‌پیچند.»
بسته به نوع دوچرخه‌سواری که قصد انجام آن را دارید، انواع مختلفی از دوچرخه‌ها وجود دارد و دوچرخه‌فروشی محلی شما بهترین مکان برای مشاوره در این رابطه است.
نوبائر گفت: «اکثر سفرهای ما در واقع کمتر از ۴ کیلومتر است که به راحتی با دوچرخه قابل انجام است. کسانی که در فکر جایگزینی خودرو در مسیرهای کوتاه با دوچرخه هستند، واقعا به دوچرخه‌های خاصی نیاز ندارند. کسانی که رفتوآمد طولانی‌تری دارند، ممکن است نیاز به آمادگی داشته باشند و باید در مورد نوع دوچرخه‌ای که می‌خواهند سوار شوند، فکر کنند.»
همچنین اهمیت دارد که قبل از شروع سفر مسیر خود با دوچرخه خود را برنامه‌ریزی کنید. می‌توانید مکان A تا B را در نقشه‌های گوگل وارد کنید و دوچرخه‌سواری را به عنوان حالت حملونقل خود انتخاب کنید.
A bike lane on a Melbourne road. Credit: Pat Whelen/Pexels
سوچودلسکی گفت: «می‌بینید که بسیاری از مسیرهای خارج از جاده در امتداد رودخانه‌ها هستند و از محیط‌های طبیعی جذاب‌تری عبور می‌کنند و البته خودرویی هم در آن نیست.»
در برخی مناطق، گروه‌های کاربران دوچرخه (BUGs) وجود دارند که برنامه‌های دوچرخه‌سواری اجتماعی محلی را سازماندهی می‌کنند و از دولت‌ها و شوراها برای ایجاد امکانات بهتر درخواست می‌کنند.
گروه‌های دوچرخه‌سواری محلی را می‌توان از طریق رسانه‌های اجتماعی پیدا کرد، که برای سطوح مختلف تناسب اندام و تجربه فعالیت می‌کنند.
نوبائر مایل به مشاهده تنوع بیشتری بین دوچرخه‌سواران است.
او گفت: «ما می خواهیم شاهد حضور بالاتری از زنان باشیم که به طور کلی محتاط‌تر هستند.»
