تاریخ افغان‌ها در آسترالیا | قسمت چهارم: ورود افغان‌ها پس از پایان سیاست آسترالیای سفید

Afghanistan Embassy.jpg

Credit: Afghanistan Embassy, Canbera سفارت افغانستان در کنبیرا، پایتخت آسترالیا

اپليكيشن راديوى اس بى اس را دريافت كنيد

طريقه ھاى ديگر شنيدن

در قسمت‌های گذشته این سلسله از پادکست‌ها در باره تاریخ افغان‌ها‌ در آسترالیا، ورود افغانان ساربان، هدف آمدن شان و این‌که آنها کدام کارهای مهمی را انجام دادند، پرداختیم. هم‌چنان در مورد ازدواج افغان‌های ساربان با زنان بومی و اروپایی سفیدپوست، بویژه زنان آیرلندی پرداخته شد. ضمناً به سیاست آسترالیای سفید و ممنوعیت ورود مردم غیرسفیدپوست بشمول افغان‌ها نیز پرداخته شد. در این قسمت به پایان سیاست آسترالیای سفید، ایجاد روابط دیپلوماتیک میان افغانستان و آسترالیا و آغاز دوباره آمدن افغان‌ها به آسترالیا خواهیم پرداخت.


سیاست آسترالیای سفید تا سال ۱۹۵۰ به شدت ادامه يافت و قانون محدودیت مهاجرت نیز بطور کامل تطبیق گرديد، اما پس از سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ از شدت این سیاست کاسته شده و در سال ۱۹۷۵ با تصویب قانون تبعیض نژادی، اجراى این سیاست بطور کامل به پایان رسيد.

دخیل بودن آسترالیا در جنگ جهانی دوم باعث شد كه تعداد زیادى از سربازان آسترالیایی جان‌های خود را از دست بدهند. آسترالیا یک کشور بزرگ با نفوس کم بود و با از دست دادن مردان جوانى‌که در جنگ جهانی دوم به انجام خدمت سربازی اجباری تن داده بودند ، نفوس کشور كاهش يافت.

از یک سو آسترالیا به نیروی کاری بیشتر ضرورت داشت و از سوی دیگر به افرادی ضرورت داشت تا از آسترالیا محافظت کنند. در قدم نخست آسترالیا و بویژه ارتور کال‌ول اولین وزیر مهاجرت توجه خود را به انگلستان معطوف کرد و خواست تا بنابر مشترکات فرهنگی، بریتانیایی‌ها را به آسترالیا دعوت کند.

این سیاست آقای کال‌ول بنام Populate or perish یاد می‌شود.
federal-minister-for-immigration-and-information-mr-arthur-calwell-welcoming-just-arrived-displaced-persons-from-europe-sm1.png
Credit: LABOUR HISTORY MELBOURNE آرتور کال‌ول اولین وزیر مهاجرت آسترالیا حین سخنرانی
دوکتور مجیب‌ عابد پروفیسور تاریخ در مورد پایان سیاست آسترالیای سفید و سیاست Populate or perish می‌گوید، که در آن زمان تنها بریتانیایی‌ها و افراد سفید پوست کافی نبودند، از همین رو دروازه‌های آسترالیا بروی ملت‌های دیگر نیز گشوده شد.

او می‌گوید: «در آن زمان، میان آسترالیایی‌ها یک طرزدید جدید بوجود می‌آید. به این طرز دید بنام Populate or Perish یاد می‌شود. به این معنی که یا تعداد نفوس را افزایش بده و یا هم از بین برو.»

«در جریان جنگ دوم جهانی آسترالیا احساس خطر می‌کرد، و فکر می‌کرد اگر تعداد نفوس را افزایش ندهد، امکان دارد که یک قدرت مانند جاپان آسترالیا را اشغال کند.»

قبل از پایان سیاست آسترالیای سفید میان افغانستان و آسترالیا روابط دیپلوماتیک ایجاد شده بود. این روابط بر می‌گردد به ماه مارچ سال ۱۹۶۹ زمانی‌که حکومت آسترالیا برای افغانستان سفیر غیرمقیم معرفی کرد.
ایجاد روابط دیپلوماتیک از یک سو و پایان سیاست آسترالیای سفید از سوی دیگر، زمینه ورود دوباره افغان‌ها به آسترالیا را مساعد ساخت.

وحیدالله ویسی سفیر افغانستان برای آسترالیا در مورد ایجاد روابط بين افغانستان و آستراليا و ورود افغان‌ها به آسترالیا می‌گوید، که در آن زمان آسترالیایی‌ها علاقه داشتند تا در سفرهای سیاحتی خود از افغانستان عبور کنند.

آقای ویسی می‌افزاید: «وقتی رابطه رسمی میان دو کشور شروع می‌شود، بخصوص در سال ۱۹۶۹، یک تعداد آسترالیایی‌ها علاقه داشتند از طریق افغانستان عبور کنند. یک راه بسیار مهشور که بنام Hippie Road یاد می‌شود، آسترالیایی‌ها از کشور خود به تایلند و نقاط مختلف آسیای جنوبی رفته و از آن‌جا از طریق بس تا قسمت‌های مختلف اروپا می‌رفتند.»

«بدون روابط میان دو کشور این سفرها امکان نداشت.»
 پس از پایان جنگ جهانی اول و پایان دوره پادشاهی امیر امان‌الله خان با وجود این‌که افغانستان دستخوش یک تحول شد؛ اما اوضاع به زودى مهار گردید و افغانستان با ثبات باقی‌ماند. ثبات افغانستان با پادشاهی ظاهرشاه در سال ۱۹۳۳ استحکام یافت و این ثبات نسبى تا کودتای داوود خان اولین رئیس جمهور افغانستان در سال ۱۹۷۳ ادامه پیدا کرد.

با وجود این‌که در زمان حاکمیت اولين نظام جمهوریت در افغانستان اوضاع کشور خوب بود و کارهای زیربنایی زیادی آغاز گردید، اما یک‌ تعداد افغان‌ها آینده را تاریک می‌دیدند و این احساس سبب شد بعضى از آنها کشور را ترک كنند.

از این میان یک تعداد شان به آسترالیا نیز آمدند.

وحیدالله ویسی سفیر افغانستان برای آسترالیا در مورد افغان‌های که پس از کودتای ۲۶ سرطان ۱۳۵۲ به آسترالیا آمدند می‌گوید: «پس از سرنگونی حکومت ظاهرشاه توسط سردار داوود، یک تعداد افغان‌ها به آسترالیا آمدند که من آن‌ها را می‌شناسم و این‌جا مسکن‌گزین شدند»
دوکتور نوراحمد خالدی از جمله افغان‌های است که در دهه ۱۹۸۰ برای تحصیل به آسترالیا آمده و فعلاً در شهر برزبن زندگی می‌کند. او می‌گوید که در آن زمان تعداد افغان‌های که پس از پایان سیاست آسترالیای سفید به آسترالیا آمده بودند انگشت شمار بود.

«در سال ۱۹۸۶ که من آسترالیا آمدم، در تمام آسترالیا فکر نمی‌کنم که بیش از ۶۰۰ الی ۷۰۰ نفر افغان بوده باشد. اما با مرور زمان تعداد افغان‌ها زیاد شد.»

پس از پایان دوره جمهوریت سردار داوود خان در سال ۱۹۷۸ و کودتای هفت ثور، که به رهبری حزب دموکراتیک خلق افغانستان بوقوع پیوست، افغانستان بار دیگر دست‌خوش ناآرامى و خشونت گردید كه افزايش سريع خشونت ها و تقويت مخالفين رژيم كودتائى تحت حمايت شوروى در نهايت منجر به تجاوز مستقيم نیروهای اتحاد شوروی سابق به افغانستان شد

اين تحولات سبب شد كه میلیون‌ها افغان مجبور گردند كه کشور شانرا ترك كرده و به كشورهاى ديگرر جهان به شمول آستراليا مهاجرت كنند.
مجیب عابد پروفیسور تاریخ در باره مهاجرت افغان‌ها به کشورهای غربی بویژه آسترالیا می‌گوید که این مهاجرت‌ها رابطه مستقیم با جنگ سرد داشت. او می‌گوید افغان‌های که خود را بطرف بلاک غرب نزدیک می‌دیدند تلاش داشتند به آسترالیا و کشورهای دیگر غربی مهاجرت کنند.

آقای عابد می‌افزاید که در آن زمان افغان‌ها با ویزه‌های بشر دوستانه به آسترالیا می‌آمدند.

«در دهۀ هشتاد افغان‌ها در چوکات برنامه ویزه بشردوستانه به آسترالیا می‌آیند. در جریان جنگ مجاهدین با شوروی سابق و قدرت‌های مختلفی‌که حکومت آن‌زمان افغانستان را حمایت می‌کرد، آسترالیا تا حدی سرحدات خود را باز می‌کند و در برابر آمدن افغان‌ها موانع زیاد ایجاد نمی‌کند.»

«این‌را باید از یاد نبریم، مانند کسانی‌که از ویتنام جنوبی از طریق کشتی به آسترالیا می‌آمدند، افغان‌های که به آسترالیا می‌آمدند نیز کسانی بودند که در طرف مخالف حکومت آن‌زمان قرار داشتند.»

«این‌ها یا طرف‌دار مجاهدین بودند و یا هم طرف‌دار پروژۀ بزرگتر غربی.»

 ورود افغان‌ها به آسترالیا ادامه داشت و تعداد افغان‌های مهاجری‌که در کشورهای همسایه بویژه ایران و پاکستان بسر می‌برند اميدوار بودند که با خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان وضعیت کشور بهتر خواهد شد و صلح بار ديگر در آن مستقر خواهد شدد. اما با خروج کامل نیروهای شوروی سابق در سال ۱۹۸۹ از افغانستان اين آرزوى آنها تحقق نيافت. پس از آن حکومت تحت حمايت شورى به رياست داكتر نجيب الله تنها سه سال توانست در برابر مجاهدین که از سوی کشورهای غربی حمایت می‌شدد مقاومت كند.

با به قدرت رسیدن مجاهدین در افغانستان جنگ‌های داخلی آغاز گردید که این و موج جدیدى از مهاجرت افغان‌ها به خارج از كشور گرديد.

نعمت ابراهیمی استاد روابط بین‌الملل در پوهنتون لاتروب است. او دوره دوکتورای خود را در پوهنتون ملی آسترالیا به پایان رسانیده و فعلاً مصروف تدریس سیاست خاور میانه، سازمان‌های بین‌المللی و مطالعات امنیتی می‌باشد.
داکتر ابراهیمی می‌گوید که جنگ‌های داخلی سبب بوجود آمدن یک تحول عمده در ذهن مهاجرین افغان شد.

«با ادامه جنگ‌ها در کابل و دیگر مناطق افغانستان، به نظر من یک تحول عمده در ذهن اکثریت مهاجرین اتفاق افتاد. تحول عبارت از این بود که این‌ها باید یک راه حل درازمدت را برای زندگی خود و خانواده شان پیدا کنند.»

«در این دوره برای اولین بار می‌بینیم که مردم افغانستان، به تعداد زیاد طرف اروپا می‌روند، طرف آسترالیا می‌آیند و این‌ها برنامه‌های هستند که خطر زیاد را قبول می‌کنند، اما هدف اینست که یک زندگی امن را در جای دورتر و بشکل دایمی‌تر پیدا کنند.»
Nimatullah Ibrahimi.jpg
نعمت ابراهیمی استاد روابط بین‌الملل در پوهنتون لاتروب Credit: La Trobe University
در آسترالیا تا اواخر دهه ۱۹۹۰ سیاست باز مهاجرتی وجود داشت. بدین معنی كه افرادی‌که به آسترالیا می‌رسیدند، پس از مصاحبه با وزارت مهاجرت به آسانی برای‌شان پناهندگی داده می‌شد. اما در ماه اگست ۲۰۰۱ یک حادثه بزرگ اتفاق افتاد. این حادثه غرق شدن یک کشتی حامل ۴۳۸ پناهجو در آب‌های بین‌المللی در ۱۴۰ کیلومتری شمال جزایر کرسمس یا Christmas Island بود که توسط یک کشتی نارویژی نجات داده شد.
 در قسمت بعدی این سلسله پادکست به ورود افغان‌ها به آسترالیا با کشتی پرداخته خواهد شد.

به اشتراك بگذاريد